طی مطالعه ای که توسط گروهی از دانشمندان دانشگاه رایس تگزاس، به سرپرستی ناتاشا کیرینکو دانشمند علوم زیستی و اسوتلانا پانینا انجام شده است، مشخص شد که میتوکن ها، به عنوان داروهای ضدسرطانی که میتوکندری سلول ها را هدف قرار میدهند، بویژه در ترکیب با عامل بازدارنده گلیکولیتیک، بدون این که بر سلولهای سالم خون تاثیر قابل توجهی بگذارند توانایی از بین بردن سلولهای سرطانی دارند.
نتایج این پژوهش میتواند به دستیابی به روشهای جدیدی برای شخصیسازی فرآیند درمان در بیماران مبتلا به سرطان خون منجر شود. این تحقیق در مجله Cell Death and Disease منتشر شده است.
کیرینکو میگوید: «ما کارمان را با طرح پیدا کردن ارتباط بنیادین میان گونههای مختلف سرطان و حساسیت آنها به انواع خاصی از شیمیدرمانی، داروهایی که میتوکندری را هدف قرار میدهند، شروع کردیم. تحلیل دادههای زیستی که شامل ۶۰ خط سلولی از ۹ نوع مختلف از سرطان بود، نشان داد که سلولهای سرطان خون به طور خاص نسبت به آسیب به میتوکندری حساس هستند.»
محققان در برخی آزمایشهای انجام شده نشان دادند که این داروها تا ۸۶ درصد از سلولهای سرطان خون را از بین میبرند و در عین حال تاثیر عمدهای بر سلولهای سالم خون نمیگذارند و تنها ۳۰ درصد از این سلولها را از بین میبرند؛ اگرچه این مساله میتواند دردسرساز باشد اما به گفته دست اندرکاران این تحقیق، میزان زنده ماندن در بیمارانی که از این دارو استفاده میکنند نسبت به مصرف کنندگان داروهای قبلی تا ۵ برابر بیشتر است.
با این وجود به گفته پژوهشگران، این دارو بر روی افرادی که میتوکندری آنها به طور خاص در تبدیل اکسیژن به آ. ت.پ کارآمد است، اثر ندارد. آ. ت.پ. یا آدنوزین تری فسفات نوکلئوتیدی است که در سلولها به عنوان حامل انرژی به کار میرود.
به گفته کیرینکو، «هرچه (سلولها در تبدیل اکسیژن به آ. ت.پ.) کارآمدتر باشند، در برابر داروهایی که به میتوکندری حمله میکنند، مقاومتر خواهند بود. اگر این فرضیه درست باشد، پزشکان میتوانند با انجام یک آزمایش نسبتا ساده بر روی این پارامتر خاص از سلامت میتوکندری، اثرگذاری این درمان را بر روی بیمار پیشبینی کنند.»
منبع: مدیکال اکسپرس