موسسه «تحقیقات سرطان لودویگ» (Ludwig Cancer Research)، یک تیم بینالمللی متشکل از دانشمندانی است که با هدف پیشگیری و کنترل سرطان به بررسی و پژوهش میپردازند. گروهی از دانشمندان این موسسه، روشی ابداع کردهاند تا ارزیابی پیشبالینی روش درمانی “سلول تی کایمریک گیرنده آنتیژن”(CAR-T) را بهبود ببخشند. در این روش، سلولهای تی سیستم ایمنی از بدن بیمار خارج میشوند و پژوهشگران آنها را مهندسی میکنند تا بتوانند یک مولکول خاص وابسته به تومور را هدف قرار دهند و سپس آنها را برای مقابله با سرطان، دوباره به بدن تزریق میکنند.
پژوهشگران این روش را روی موشهای مبتلا به ملانوما آزمایش کردند تا اثر آن را بر این نوع از سرطان پوست ارزیابی کنند.
اگرچه کارآیی روش سلول تی کایمریک گیرنده آنتیژن برای سرطان خون ثابت شده اما کاربرد آن برای بسیاری از تومورهای جامد، چالشبرانگیز است. بخشی از این موضوع، به خاطر ریزمحیط پیچیده تومورهای جامد است که پاسخهای ایمنی را به روشهای گوناگون کاهش میدهند.
ملیتا ایروینگ (Melita Irving)، از دانشمندان حاضر در این پروژه میگوید:
«بیشتر پژوهشهایی که در مورد سلول تی کایمریک گیرنده آنتیژن صورت گرفته، با استفاده از سلولهای تی انسان در موشهایی انجام شده است که فاقد سیستم ایمنی هستند زیرا اگر سیستم ایمنی داشتند، به سلولهای انسان حمله میکردند. ریزمحیط تومور میتواند تاثیر قابل توجهی بر تولید سلول تی داشته باشد؛ به همین دلیل ما در پژوهشهای خود، از سلولهای تی مهندسی شده موشها استفاده کردیم. این کار به ما امکان داد تا تعامل پویای میان سیستم ایمنی و سلول تی کایمریک گیرنده آنتیژن را مورد بررسی قرار دهیم.»
مشکل اصلی این پژوهشگران دشواری در مهندسی سلولهای تی موشها است؛ به همین دلیل پژوهشگران ابتدا پروتکلی ابداع کردند تا بر این گونه مشکلات غلبه کنند. بررسیها نشان داد سلولهای تی کایمریک گیرنده آنتیژن که با استفاده از این پروتکل کشت میشوند، با قرار گرفتن در معرض هدف خود، به صورت قابل توجهی فعال میشوند.
ایروینگ گفت: این موضوع نشان میدهد هنگامی که این سلولها را انتقال میدهیم، بسیار مقاوم هستند و میتوانند به سرعت برای کنترل تومورها گسترش یابند.
ایروینگ و همکارانش، سلولهای تی کشت شده موشها را مهندسی کردند و آنها را با گیرنده پروتئینی موسوم به “IL-15” به کار گرفتند که شکلگیری سلولهای تی حافظه را تقویت میکند. سپس کارآیی این سلولها را در برابر ملانوما در موشها مورد بررسی قرار دادند.
ایروینگ ادامه داد: ما دریافتیم که کنترل تومور با سلولهای تی که قادر به بیان IL-15 هستند، بهتر صورت میگیرد. ما امیدواریم که پروتکل جدید ما بتواند به مهندسی سلولهای تی کمک کند و امکان ارزیابی پیشبالینی درمان با سلول تی را فراهم آورد.