جستجو در سایت

کلسیم و پیشگیری سرطان: قوت و محدودیت‌های شواهد موجود

کلسیم و پیشگیری سرطان: قوت و محدودیت‌های شواهد موجود
اسفند ۸, ۱۳۹۵

کلسیم و پیشگیری سرطان: قوت و محدودیت‌های شواهد موجود

 نکات مهم

  • کلسیم یکی از مواد معدنی ضروری در رژیم‌غذایی است که از مواد غذایی و مکمل‌ها به‌دست می‌آید (به پرسش ۱ مراجعه شود)
  • در کل، با نتایج حاصل از تحقیقات، از این امر حمایت می‌شود که بین مصرف مقدار بیش‌تری کلسیم و کاهش خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده رابطه‌ای وجود دارد، ولی نتایج به‌دست آمده از مطالعات همواره نامتناقض نبوده است (به پرسش ۵ مراجعه شود).
  • مشخص نیست که آیا بین مصرف مقدار بیش‌تری کلسیم و کاهش خطر سرطان‌های دیگر، مانند سرطان‌های پستان و تخمدان، رابطه‌ای وجود دارد؛ اما برخی از تحقیقات حاکی از آن است که ممکن است مصرف مقدار زیادی کلسیم خطر سرطان پروستات را افزایش دهد (به پرسش ۶ مراجعه شود).
  • مصرف مکمل کلسیم را برای کاهش دادن خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده، یا هر نوع دیگری از سرطان، توصیه نمی‌کنند (به پرسش ۹ مراجعه شود).

۱. کلسیم چیست؟

کلسیم یک ماده معدنی ضروری در جیره غذایی است که در شیر، ماست، پنیر، و سبزیجات به رنگ سبز تیره یافت می‌شود. کلسیم در غلات، بقولات (از جمله نخود، لوبیا، عدس، و بادام زمینی) و میوه‌های آجیلی وجود دارد.

کلسیم یکی از اجزای اصلی تشکیل‌دهنده استخوان و دندان است، و برای لخته شدن خون جهت متوقف شدن خونریزی و کارکرد نرمال اعصاب، ماهیچه‌ها، و قلب هم لازم می‌باشد.

۲. برای برخورداری از سلامتی کامل چه مقدار کلسیم لازم است؟

کلسیم بخشی مهم از رژیم‌غذایی مناسب است؛ اما مقدارمصرف توصیه شده آن به سن بستگی دارد. همان‌طور که در جدول زیر مشخص است، بیش‌ترین مقدار مصرف توصیه شده مربوط به کودکان و نوجوانان بین سنین ۹ و ۱۹ سالگی می‌باشد، که در این فاصله زمانی استخوان‌ها به سرعت رشد می‌کنند.

مقدار مصرف توصیه شده کلسیم در مردان و زنان

گروه سنی مقدار کلسیم توصیه شده (Mg** در روز)
صفر تا ۶ ماه ۲۱۰ میلی‌گرم
۷ تا ۱۲ ماه ۲۷۰ میلی‌گرم
۱ تا ۳ سال ۵۰۰ میلی‌گرم
۴ تا ۸ سال ۸۰۰ میلی‌گرم
۹ تا ۱۸ سال ۱۳۰۰ میلی‌گرم
۱۹ تا ۵۰ سال ۱۰۰۰ میلی‌گرم
۵۱ سالگی و بعد از آن ۱۲۰۰ میلی‌گرم

پانل آکادمی ملی علوم در مورد کلسیم و مواد مغذی مربوطه (۱).

Mg** = میلی‌گرم

در بزرگسالان (شام زنانی که باردار بوده یا به نوزادان خود شیر می‌دهند)، و در کودکان یکساله و بزرگتر، حد بالایی ایمن مصرف کلسیم ۲.۵ گرم (۲۵۰۰ میلی‌گرم) در روز است.

مصرف کلسیم بسیار زیاد در رژیم‌غذایی و در مکمل‌های غذایی ممکن است به بروز عوارض جانبی ناخواسته منجر شود (برای کسب اطلاعات بیش‌تر به پرسش ۴ مراجعه شود).

۳. در مواد غذایی و در مکمل‌ها چه مقدار کلسیم وجود دارد؟

کلسیم در بسیاری از مواد غذایی موجود است. مواد غذایی که مقدار زیادی کلسیم دارند شامل فرآورده‌های لبنی، سبزیجاتی که رنگ سبز تیره دارند، برخی از فرآورده‌های سویا، ماهی، میوه‌های آجیلی، و بقولات می‌باشند. در جدول زیر مقدار کلسیم موجود در برخی مواد غذایی رایج را می‌بینید.

مقدار کلسیم موجود در برخی از مواد غذایی رایج

مواد غذایی به مقدار استاندارد کلسیم (Mg)
ماست میوه‌ای، ماست کم چرب، ۸ Oz** ۳۴۵
پنیر ماتسارلا (پنیر مرطوب سفید رنگ بی‌نمک نرسیده با طعم ملایم و بافت نرم لاستیکی) ۳۱۱
شیر بدون چربی (پس چرخ)، یک فنجان ۳۰۶
ساردین اقیانوس اطلس نگهداری شده در روغن که روغن آن برداشته شده است، ۳ Oz ۳۲۵
توفو( پنیر نرم گیاهی که از طریق عمل‌آوری شیر سویا با مواد لخته یا دلمه کننده مانند کلرید منیزیم یا اسیدهای رقیق تهیه می‌شود)، که سفت شده و با استفاده از نیگاری (Nigari) تهیه شده است، نصف فنجان ۲۵۳
اسفناج منجمد پس از پخته شدن، نصف فنجان ۱۴۶
لوبیا سفید کنسروی، نصف فنجان ۹۶

** Oz = اونس (۲۸.۳۵ گرم).

موادغذایی بسته‌بندی شده باید دارای برچسب مواد موجود (Nutrition Facts) باشند. در مواد غذایی حاوی کلسیم، در این برچسب مقدارکلسیم موجود در هر پرس از ماده غذایی بسته‌بندی شده فهرست می‌شود. اما در برچسب‌های مواد موجود در غذاهای بسته‌بندی شده، مقدار کلسیم بر حسب میلی‌گرم قید نمی‌شود، بلکه در این برچسب‌ها تنها درصد مقدار روزانه (Percent Daily Value) اعلام می‌شود .

(% DV)، که مقداری از کلسیم مورد نیاز روزانه است که با مصرف یک پرس از غذای بسته‌بندی شده تأمین می‌شود. درصد مقدار روزانه (% DV) مربوط به کلسیم براساس مقدار روزانه (Daily Value) توصیه شده می‌باشد، که ۱۰۰۰ میلی‌گرم درروز است. بنابراین، با مصرف غذای دارای DV بیست درصد یا بالاتر، میزان متوسطی از مقدار کل کلسیم مورد نیاز روزانه شخص تأمین می‌شود، در حالی‌که با مصرف غذایی دارای DV پنج درصد یا کم‌تر تنها مقدار کمی از نیاز روزانه تأمین می‌شود. به‌عنوان مثال، یک فنجان شیر۳۰۰ میلی‌گرم کلسیم تأمین می‌کند و DV آن ۳۰ درصد است.

در بیش‌تر موارد، مکمل‌های کلسیم دارای کربنات کلسیم یا سیترات کلسیم هستند، که اینها نمک‌های کلسیم می‌باشند. گاهی اوقات این مکمل‌ها دارای هر دو ماده هستند. در کربنات کلسیم و سیترات کلسیم، مقدار عنصر کلسیم موجود متفاوت است، و عنصر کلسیم مقدار کلسیمی در مکمل است که به واقع در بدن قابل مصرف می‌باشد. به بیان دقیق‌تر، کربنات کلسیم حاوی ۴۰ درصد عنصر کلسیم است، به این معنی که در ۵۰۰ میلی‌گرم کربنات کلسیم در واقع ۲۰۰ میلی‌گرم عنصر کلسیم وجود دارد، یا DV آن ۲۰ درصد است. برعکس، سیترات کلسیم دارای تقریباً ۲۱ درصد عنصر کلسیم می‌باشد. بنابراین، برای به‌دست آوردن مقدار مشخصی از عنصر کلسیم، مقدار مصرف سیترات کلسیم باید دو برابر مقدار مصرف کربنات کلسیم باشد. امکان دارد مکمل کلسیم دارای دیگر نمک‌های کلسیم باشد، اما ممکن است بدن نتواند از کلسیم موجود در این نمک‌ها استفاده نماید. مانند وضعیت مربوط به برچسب‌های مواد غذایی، باید به برچسب مواد موجود در مکمل نگاه کرد تا مشخص نمود دارای چه مقدار کلسیم است.

۴. آیا مصرف مکمل‌های کلسیم بی‌خطر است؟

در مورد اکثر افراد، خوردن غذاهای دارای کلسیم و مصرف مکمل‌های کلسیم که روی هم از سطح بالایی مصرف مجاز ۲.۵ گرم کلسیم در روز تجاوز نکند بی‌خطر است. این سطح بالایی مصرف کلسیم در بزرگسالان بالاترین سطحی است که احتمالاً در عامه مردم خطرات عوارض جانبی ناخواسته را به همراه نخواهد داشت. سطح بالایی ۲.۵ گرم در روز، میانگین مقدار توصیه شده برای افراد سالمی می‌باشد (مذکر یا مؤنث) که سن آنها از یکسال بیش‌تر است.

مصرف مقدار بسیار زیادی کلسیم، یعنی بیش از ۵ گرم در روز یا ۳ گرم در روز برای افرادی که دچار ناراحتی کلیوی هستند، امکان دارد به بروز عوارض جانبی مختلف و مضری منجر شود. اکثر این عوارض جانبی ناشی از آن است که مردم تعداد بسیار زیادی مکمل کلسیم مصرف می‌کنند. عوارض جانبی نادر و مضر حاصل از مصرف بسیار زیاد کلسیم شامل سنگ کلیه، کلسیم بالای خون (Hypercalcemia یا کلسیم بسیار زیاد در خون)، و نارسایی کلیه می‌باشد. علاوه بر آن، مصرف مقدار بسیار زیاد شیر (که سرشار از کلسیم است) و برخی از انواع ضد اسید‌ها، مخصوصاً ضد اسید‌های دارای کربنات کلسیم یا بی‌کربنات سدیم (جوش شیرین)، در یک دوره زمانی طولانی ممکن است باعث بروز سندروم قلیایی شدن ناشی از مصرف شیر (Milk-Alkali Syndrome) بشود، که امکان دارد این ناراحتی به رسوب کلسیم در کلیه و دیگر بافت‌ها و به نارسایی کلیه منجر شود.

۵. آیا شواهدی در دست است که کلسیم احتمالاً خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده را کاهش می‌دهد؟

نتایج حاصل از مطالعات همه‌گیرشناسی درباره رابطه بین مصرف کلسیم و خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده، همواره نامتناقض نبوده است.

در مطالعه شماره ۲ هم گروهی تغذیه درباره پیشگیری سرطان (Cancer Prevention Study II Nutrition Cohort) انجمن آمریکایی سرطان، رژیم‌غذایی، سابقه پزشکی، و سبک زندگی بیش از ۱۲۰۰۰۰ مرد و زن تحلیل شد. در مردان و زنانی که بیش‌ترین میزان کلسیم را از طریق رژیم‌غذایی و مکمل‌ها دریافت می‌کردند، خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده، در مقایسه با آنهایی که کم‌ترین میزان کلسیم را مصرف می‌کردند، به میزان محدودی کم‌تر بود. اما به‌نظر می‌آمد فایده حاصل از مصرف کلسیم در سطح مصرف تقریباً ۱۲۰۰ میلی گرم در روز به حداکثر خود برسد و ثابت بماند. هنگامی‌که کلسیم موجود در رژیم غذایی به تنهایی تحلیل می‌شد، هیچ کاهشی در خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده مشاهده نمی‌شد، اما استفاده از هر مقدار از مکمل‌های کلسیم با کاهش این خطر مرتبط بود. این رابطه در افرادی قوی‌تر از همه بود (خطر را به میزان ۳۱ درصد کاهش می‌داد) که روزانه ۵۰۰ میلی‌گرم یا بیش‌تر مکمل کلسیم مصرف می‌کردند.

هنگامی‌که شرکت‌کنندگان در مطالعه بهداشت پرستاران (Nurses′ Health Study) و مطالعه پیگیری افراد حرفه‌ای دست‌اندرکار بهداشت (Health Professionals Follow-Up Study) در تحلیلی با هم ادغام شدند که بیش از ۱۳۵۰۰۰مرد و زن را در بر می‌گرفت، رابطه قوی‌تری بین مصرف کلسیم و خطر سرطان بزرگ روده و راست روده به‌دست آمد. در افرادی که مصرف کلسیم بیش از ۷۰۰ میلی‌گرم در روز بود، در مقایسه با کسانی که در روز ۵۰۰ میلی گرم یا کم‌تر کلسیم مصرف می‌کردند، خطر سرطان قسمت پایینی (Distal یا دور از مرکز) راست روده ۳۵ تا ۴۵ درصد کاهش می‌یافت. بین مصرف کلسیم و خطر سرطان قسمت میانی و بالایی (Proximal یا نزدیک به مرکز) راست‌روده هیچ رابطه‌ای به‌دست نیامد. در یک مطالعه وسیع دیگر در مورد مردان فنلاندی، بین مصرف مقدار بیش‌تر کلسیم و کاهش خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده رابطه مشابه‌ای وجود داشت. اما در این مطالعه، سرطان‌های قسمت میانی و بالایی و قسمت پایینی روده بزرگ و راست‌روده به‌طور مجزا از هم ارزیابی نشد.

در مطالعه‌ای که بیش از ۶۱۰۰۰ زن سوئدی را در بر می‌گرفت، خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده در بین کسانی که بیش‌ترین میزان کلسیم را مصرف می‌کردند (تقریباً ۸۰۰- ۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز)، در مقایسه با افرادی که کم‌تر از همه کلسیم مصرف می‌کردند (تقریباً ۴۰۰- ۵۰۰ میلی‌گرم در روز)، خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده تقریباً ۲۸ درصد کم‌تر بود. داده‌های حاصل از این مطالعه هم حاکی از آن بود که فایده مرتبط با مصرف کلسیم به قسمت پایینی راست‌روده محدود می‌شد. در یک مطالعه که بیش از ۳۴۰۰۰ زن یائسه را در ایالت آیوا (در ایالات متحده) در بر می‌گرفت، مصرف کلسیم به مقدار زیاد (تقریباً ۱۲۸۰ میلی‌گرم یا بیش‌تر در روز)، در مقایسه با مصرف میزان کم‌تری از کلسیم (تقریباً ۸۰۰ میلی‌گرم یا کم‌تر در روز) از طریق رژیم‌غذایی و مکمل‌ها، با ۴۱ درصد کاهش خطر سرطان راست‌روده مرتبط بود. در مورد مصرف کلسیم تنها در رژیم‌غذایی و تنها در مکمل‌های غذایی هم خطر سرطان راست‌روده کاهش می‌یافت، اما این رابطه‌ها از نظر آماری معنی‌دار نبودند.

در تحلیل مطالعه رژیم‌غذایی و بهداشت که توسط انستیتو‌های ملی بهداشت – انجمن آمریکایی افراد بازنشسته (NHI-AARP یا National Institutes Of Health – AmericanAssociation Of Retired Persons) به عمل آمده بود، مشخص شد که مصرف روزانه مقدار زیادی کلسیم، کلسیم موجود در رژیم غذایی، و کلسیم مکمل با تقریباً ۲۰ درصد کاهش در خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده در بین مردان و کاهش تقریباً ۳۰ درصد در خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده در زنان مرتبط می‌باشد.

با یافته‌های حاصل از دو مطالعه وسیع آزمایشات بالینی تصادفی شده که با دارونما کنترل شده بودند، یعنی مطالعه پیشگیری پولیپ با کلسیم (Calcium Polyp Prevention Study) و مطالعه مداخله‌ای سازمان اروپایی پیشگیری سرطان (European Cancer Prevention Organization Intervention Study)، مشخص شد که مصرف کلسیم مکمل از ۱۲۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌گرم در روز با کاهش خطر برگشت پولیپ‌های روده بزرگ و راست‌روده، که آدنوم نامیده می‌شوند، هم در زنان و هم در مردان مرتبط است. تصور می‌شود آدنوم‌ها آغازگر (سرآغاز یا پیش‌ساز یا Precursor) اکثر سرطان‌های روده بزرگ و راست‌روده باشند. در این آزمایشات بالینی، افرادی که قبلاً در آندوسکوپی روده بزرگ یک یا چند آدنوم بزرگ از بدن آنها در آورده بودند، به‌طور تصادفی تعیین شدند تا مکمل کلسیم یا دارونما دریافت کنند، و نرخ برگشت (عود) پولیپ و فاکتور‌های دیگر بین این دو گروه مقایسه شد.

در مطالعه پیشگیری پولیپ با کلسیم ۹۳۰ نفر شرکت داشتند که به‌طور تصادفی تعیین شدند تا به مدت چهار سال هر روز ۳ گرم کربنات کلسیم (۱۲۰۰ گرم عنصر کلسیم) مصرف نمایند، یا دارونما دریافت کرده و سپس تقریباً ۹ ماه بعد و مجددا ۳ سال پس از آن آندوسکوپی پیگیری روده بزرگ در مورد آنها انجام شود. در افرادی که برای مصرف کلسیم تعیین شده بودند، خطر برگشت آدنوم، در مقایسه با کسانی که در گروهی بودند که به آنها دارونما داده می‌شد، تقریباً ۲۰ درصد کاهش یافته بود.

در مطالعه مداخله‌ای سازمان اروپایی پیشگیری سرطان ۶۶۵ نفر شرکت داشتند که به‌طور تصادفی در یکی از سه گروه تیمار (Treatment Groups) قرار گرفتند. در یک گروه هر نفر ۲ گرم عنصر کلسیم (با استفاده از گلوکونولاکتات کلسیم و کربنات کلسیم) مصرف می‌نمود، در گروه دوم هر نفر روزانه ۳ گرم فیبر مکمل دریافت می‌کرد، و به شرکت‌کنندگان در گروه سوم دارونما داده می‌شد. از نتایج به‌دست آمده مشخص شد مکمل کلسیم با کاهش اندک در خطر برگشت آدنوم رابطه دارد، ولی این یافته از نظر آماری معنی‌دار نبود.

از نتایج به‌دست آمده از یک آزمایش بالینی دیگر که به‌عنوان بخشی از ابتکار بهداشت زنان (Women′S Health Initiative) انجام شده بود، مشخص شد مصرف مکمل کلسیم به میزان ۱۰۰۰ میلی گرم عنصر کلسیم در روز (با استفاده از کربنات کلسیم) به میانگین مدت ۷ سال با کاهش خطر سرطان بزرگ روده و روده راست رابطه‌ای ندارد. در این آزمایش بالینی، مکمل‌های کلسیم حاوی ویتامین D (400 واحد بین المللی [IU]) هم بودند. در طول این آزمایش بالینی، در گروهی که مکمل کلسیم دریافت می‌کرد ۱۲۸ مورد سرطان تهاجمی روده بزرگ و راست‌روده و در گروهی که دارونما دریافت می‌نمود ۱۲۶ مورد از این بیماری تشخیص داده شد.

در سال ۲۰۰۷، صندوق بین المللی تحقیقات سرطان/انستیتو آمریکایی تحقیقات سرطان (WCRF/AICR یا World Cancer Research Fund/ American Institute ForCancer Research) معتبرترین بررسی مربوط به شواهد موجودی را به چاپ رساند که این شواهد مواد غذایی، تغذیه، و فعالیت بدنی را به خطر سرطان ربط می‌دادند. در این گزارش، نتیجه‌گیری شد که کلسیم احتمالاً تأثیری حفاظت‌کننده در برابر سرطان روده بزرگ و راست‌روده دارد.

۶. آیا شواهدی در دست است که کلسیم می‌تواند خطر سرطان‌های دیگر را کاهش دهد؟

نتایج برخی از مطالعات حاکی از آن می‌باشد که ممکن است با مصرف مقدار زیادی کلسیم خطر یک یا چند نوع سرطان کاهش یابد، ‌در حالی‌که مطالعات دیگر حاکی از آن است که امکان دارد مصرف مقدار زیادی سرطان در واقع خطر سرطان پروستاترا افزایش دهد.

در یک آزمایش (بالینی) تصادفی که در آن ۱۲۰۰ نفر زن سالم یائسه از ایالت نبراسکا (در ایالات متحده) شرکت داشتند، افراد به‌طور تصادفی تعیین شدند تا به مدت ۴ سال تنها مکمل کلسیم روزانه (۳۰۰-۶۰۰ میلی‌گرم عنصر کلسیم)، مکمل کلسیم (۳۰۰- ۶۰۰ میلی گرم عنصر کلسیم) به‌صورت ترکیب با مکمل ویتامین D (1000 IU)، یا یک دارونما دریافت نمایند. در زنانی که کلسیم و ویتامین D دریافت می‌کردند، جمع کل موارد بروز تمام انواع سرطان تقریباً ۶۰ درصد کم‌تر از زنانی بود که به آنها دارونما داده می‌شد. در زنانی که تنها مکمل کلسیم دریافت می‌کردند هم جمع کل خطر تمام انواع سرطان کم‌تر بود، ولی این یافته از نظر آماری معنی‌دار نبود. تعداد انواع سرطانی که در طول این مطالعه شناسایی شد آن‌قدر کم بود که نتیجه‌گیری‌های قابل اطمینان درباره اثرات حفاظت‌کننده مختص سرطان میسر نشد.

نتایج برخی از مطالعات، اما نه تمام مطالعات، حاکی از آن است که ممکن است مصرف مقدار زیاد کلسیم خطر سرطان پروستات را افزایش دهد. به‌عنوان مثال، در بررسی آینده‌نگر اروپایی درباره سرطان و تغذیه (European ProspectiveInvestigation Into Cancer And Nutrition)، میزان مصرف مواد غذایی حیوانی (گوشت، ماکیان، ماهی، لبنیات، و غیره)، پروتئین، و کلسیم در ارتباط با خطر سرطان پروستات در بین بیش از ۱۴۲۰۰۰ نفر مرد تحلیلی صورت گرفت و مشخص شد که مصرف مقدار زیادی پروتئین یا کلسیم از فرآورده‌های لبنی با افزایش خطر سرطان پروستات مرتبط است. اما کلسیم حاصل از منابع غیر لبنی با این افزایش خطر رابطه‌ای نداشت. علاوه بر آن، در تحلیل آینده‌نگر مصرف فرآورده‌های لبنیات و کلسیم در بین بیش از ۲۹۰۰۰ نفر مرد که در آزمایش (بالینی) غربالگری سرطان پروستات، ریه، بزرگ روده و راست‌‌روده، و تخمدان (PLCO) انستیتو ملی سرطان (NCI) شرکت داشتند، مشخص شد مصرف مقدار زیادی کلسیم و فرآورده‌های لبنی، مخصوصاً فرآورده‌های لبنی کم‌چرب، با افزایش خطر سرطان پروستات مرتبط است. کلسیم حاصل از مکمل‌ها با افزایش خطر سرطان پروستات رابطه‌ای نداشت. برعکس، نتایج حاصل از مطالعه رژیم‌غذایی و بهداشت NIH-AARP رابطه‌ای را بین کلسیم کل ، کلسیم موجود در رژیم غذایی، یا کلسیم موجود در مکمل‌های کلسیم و افزایش خطر سرطان پروستات نشان نمی‌داد.

مطالعات دیگر حاکی از آن است که امکان دارد مصرف شیر کم‌چرب، لاکتوز، و کلسیم موجود در فرآورده‌های لبنی، خطر سرطان تخمدان را کاهش دهد، اما این کاهش خطر در تمام مطالعات مشاهده نشده است.

در تحلیلی از مطالعه بهداشت پرستاران که بیش از ۳۰۰۰ زن را در بر می‌گرفت، مشخص شد مصرف مقدار بیش‌تر کلسیم (بیش از ۸۰۰ میلی گرم در روز) حاصل از فرآورده‌های لبنی، مخصوصاً شیر و ماست و پنیر کم‌چرب یا بدون چربی، در مقایسه با مصرف مقدار کم‌تری کلسیم (۲۰۰ میلی‌گرم یا کم‌تر در روز) حاصل از فرآورده‌های لبنی، با کاهش خطر سرطان پستان در بین زنان در دوره پیش از یائسگی، اما نه در دوره پس از یائسگی، مرتبط است. کلسیم حاصل از منابع غیرلبنی با کاهش خطر سرطان رابطه‌ای نداشت. در تحلیلی دیگر که بیش از ۳۰۰۰۰ نفر زن را در مطالعه بهداشت زنان در بر می‌گرفت، مشخص شد که بیش‌تر بودن مقدار کل کلسیم مصرفی (۱۳۶۶ میلی گرم یا بیش‌تر در روز)، در برابر مقدار کل کلسیم مصرفی کم‌تر (کم‌تر از ۶۱۷ میلی گرم در روز)، با کاهش خطر سرطان پستان در زنان پیش از دوره یائسگی رابطه دارد، اما این رابطه در زنان یائسه مشاهده نشد. در این مطالعه، مقادیر مصرف بیش‌تر کلسیم، در برابر مقادیر مصرف کم‌تر کلسیم حاصل از رژیم غذایی، از مکمل‌ها، و از مقدار کل فرآورده‌های لبنی، با کاهش خطر این سرطان رابطه‌ای نداشتند.

۷. چگونه امکان دارد کلسیم به پیشگیری سرطان کمک کند؟

گرچه مکانیسم دقیقی که از طریق آن ممکن است کلسیم به کاهش یافتن خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده کمک کند مشخص نمی‌باشد، محققان می‌دانند که، در سطح بیوشیمیایی، کلسیم به اسید‌های صفرا و اسید‌های چرب موجود در دستگاه گوارش متصل می‌شود تا کمپلکس‌های انحلال‌ناپذیری را تشکیل دهد که آنها را صابون‌های کلسیمی می‌نامند. با این فرآیند، توانایی اسید‌ها (یا متابولیت‌های آنها) در صدمه زدن به سلول‌های موجود در جدار یا دیواره روده راست، و در تحریک تکثیر سلول‌ها برای مرمت خسارت وارده، کاهش می‌یابد. ممکناست کلسیم به‌طور مستقیم هم عمل کند تا تکثیر سلول‌ها را در جدار روده راست کاهش دهد، یا باعث شود سلول‌های تکثیر شونده روده راست متحمل تمایز (تفرق یا Differentiation) شوند، که این امر به نوبه خود به کاهش تکثیر سلولی منجر می‌شود.

همچنین ممکن است کلسیم سیگنال‌دهی در داخل سلول‌ها را بهبود بخشد و باعث شود سلول‌های سرطانی زودتر متمایزشده یا بمیرند.

۸. بدن چگونه کلسیم را از مواد غذایی و مکمل‌ها جذب می‌کند؟

کلسیم در روده به‌طور غیرفعال از طریق انتشار از میان فضای بین سلولی جذب می‌شود (برای جذب آن به انرژی سلولی احتیاج نمی‌باشد). همچنین کلسیم به‌طور فعال (و با نیاز به انرژی سلولی) از راه متصل شدن به یک پروتئین انتقال‌دهنده به نام کالبیندین از میان سلول‌های روده جذب می‌شود. تولید کالبیندین به وجود ویتامین D وابسته است.

۹. آیا محققان استفاده از مکمل‌های کلسیم را برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ و راست‌روده توصیه می‌کنند؟

خیر. گرچه شواهد قابل ملاحظه‌ای حاکی از آن است که امکان دارد کلسیم تا حدی از بدن در برابر سرطان بزرگ روده و راست‌روده حفاظت کند، شواهد مربوط به فایده بالقوه حاصل از مصرف مکمل‌های کلسیم محدود و متناقض است. بنابراین، محققان مصرف مکمل‌های کلسیم را برای کاهش دادن خطر سرطان بزرگ روده و راست‌روده، یا هر سرطان دیگر، توصیه نمی‌کنند.

منابع انتخابی

۱. Calcium. In: Dietary References Intakes For Calcium, Phosphorus, Magnesium, Vitamin D And

Fluoride. National Academy Press, Washington, DC. Retrieved February 20, 2009, From:

Http://Books.Nap.Edu/Openbook.Php?Record Id=5776&Page=71.

۲. U.S.Department Of Agriculture. Results From The Continuing Survey Of Food Intakes By

Individuals (CSFII0 And The Diet And Health Knowledge Survey (DHKS), 1994-96.Retrieved February

۲۰, ۲۰۰۹, From: Http://Www.Ars.Usda.Gov/Services/Docs.Htm?Docid=7760.

۳. U.S. Food And Drug Administration (2004). How To Understand And Use The Nutrition Facts Label.

Retrieved February 20, 2009, From: Http://Www.Cfsan.Fda.Gov/~Dms/Foodlab.Html.

۴. Caruso JB, Patel RM, Parish DC. Health-Behavior Induced Disease: Return Of The Milk-Alkali

Syndrome. Journal Of General Internal Medicine 2007; 22(7):1053-1055

۵. Wactawski-Wende J, Kotchen JM, Anderson GL, Et Al.Calcium Plus Vitamin D Supplementation And

The Risk Of Colorectal Cancer. New England Journal Of Medicine 2006; 354(7): 684-696

۶. Gordon MV, Hamblin PS, Mcmahon LP. Life-Threatening Milk-Alkali Syndrome Resulting From Antacid

Ingestion During Pregnancy. Medical Journal Of Australia 2005; 182(7):350-351.

۷. Beall DP, Henslee HB, Webb HR, Scofield RH. Milk-Alkali Syndrome: A Historical Review And

Description Of The Modern Version Of The Syndrome. American Journal Of The Medical Sciences 2006;

۳۳۱(۵):۲۳۳-۲۴۲.

۸. Mccullough ML, Robertson AS, Rodriguez C, Et Al. Calcium, Vitamin D , Dairy Products, And The

Risk Of Colorectal Cancer In The Cancer Prevention Study II Nutrition Cohort (United States).

Cancer Causes And Control 2003; 14(1):1-12.

۹. Wu K, Willett WC, Fuchs CS, Colditz GA, Giovannucci EL. Calcium Intake And Risk Of Colon Cancer

In Women And Men. Journal Of The National Cancer Institute 2002; 94(6):437-446.

۱۰. Pietinen P, Malila N, Virtanen M, Et Al. Diet And Risk Of Colorectal Cancer In A Cohort Of

Finnish Men. Cancer Causes And Control 1999; 10(5):387-396.

۱۱. Terry P, Baron JA, Bergkvist L, Holmberg L, Wolk A. Dietary Calcium And Vitamin D Intake And

Risk Of Colorectal Cancer: A Prospective Cohort Study In Women. Nutrition And Cancer 2002; 43

(۱):۳۹-۴۶.

۱۲. Zheng W, Anderson KE, Kushi LH, Et Al. A Prospective Cohort Study Of Intake Of Calcium,

Vitamin D, And Other Micronutrients In Relation To The Incidence Of Rectal Cancer Among

Postmenopausal Women. Cancer Epidemiology, Biomarkers And Prevention 1998; 7(3):221-225

۱۳. Park Y, Leitzmann MF , Subar AF, Hollenbeck A, Schatzkin A, Dairy Food, Calcium, And Risk Of

Cancer In The NIH-AARP Diet And Health Study. Archives Of Internal Medicine 2009; 169(4):391-401.

۱۴. Baron JA, Beach M, Mandel JS, Et Al. Calcium Supplements For The Prevention Of Colorectal

Adenomas. Calcium Polyp Prevention Study Group. New England Journal Of Medicine 1999; 340(2):101-

۱۰۷.

۱۵. Baron JA, Beach M, Mandel JS, Et Al. Calcium Supplements And Colorectal Adenomas. Polyp

Prevention Study Group. Annals Of The New York Academy Of Sciences 1999; 889:138-145.

۱۶. Bonithon-Kopp C, Kronborg O, Giacosa A, Rath U, Faivre J. Calcium And Fibre Supplementation In

Prevention Of Colorectal Adenoma Recurrence: A Randomized Intervention Trial. Lancet 2000; 356

(۹۲۳۸):۱۳۰۰-۱۳۰۶.

۱۷. World Cancer Research Fund/American Institute For Cancer Research. Food, Nutrition, Physical

Activity, And The Prevention Of Cancer: A Global Perspective. 2007. American Institute For Cancer

Research, Washington DC. Retrieved February 20, 2009, From: Http://Www.Dietandcancerreport.Org .

۱۸. Lappe JM, Travers-Gustafson D, Davies KM, Recker RR, Heaney RP. Vitamin D And Calcium

Supplementation Reduces Cancer Risk: Results Of A Randomized Trial. American Journal Of Clinical

Nutrition 2007; 85(6):1586-1591.

۱۹. Allen NE, Key TJ, Appleby PN, Et Al. Animal Foods, Protein, Calcium And Prostate Cancer Risk:

The European Prospective Investigation Into Cancer And Nutrition. British Journal Of Cancer 2008;

۹۸(۹):۱۵۷۴-۱۵۸۱.

۲۰. Ahn J, Albanes D, Peters U, Et Al. Dairy Products, Calcium Intake, And Risk Of Prostate Cancer

In The Prostate, Lung, Colorectal, And Ovarian Cancer Screening Trial. Cancer Epidemiology,

Biomarkers And Prevention 2007; 16(12):2623-2630.

۲۱. Park Y, Mitrou P, Kipnis V, Et Al. Calcium, Dairy Foods, And Risk Of Incident And Fatal

Prostate Cancer: The NIH-AARP Diet And Health Study. American Journal Of Epidemiology 2002; 166

(۱۱):۱۲۷۰-۱۲۷۹.

۲۲. Goodman MT, Wu AH, Tung KH, Et Al. Association Of Dairy Products, Lactose, And Calcium With

The Risk Of Ovarian Cancer. American Journal Of Epidemiology 2002; 156(2):148-157.

۲۳. Shin MH, Holmes MD, Hankinson SE, Et Al. Intake Of Dairy Products, Calcium, And Vitamin D And

Risk Of Breast Cancer. Journal Of The National Cancer Institute 2002; 94(17):1301-1311.

۲۴. Lin J, Manson JE, Lee IM, Et Al. Intakes Of Calcium And Vitamin D And Breast Cancer Risk In

Women. Archives Of Internal Medicine 2007; 167(10):1050-1059.

۲۵. Milner JA, Mcdonald SS, Anderson DE, Greenwald P. Molecular Targets For Nutrients Involved

With Cancer Prevention. Nutrition And Cancer 2001; 41(1-2):1-6.

۲۶. Lamprecht Sa, Lipkin M. Cellular Mechanisms Of Calcium And Vitamin D In The Inhibition Of

Colorectal Carcinogenesis. Annals Of The New York Academy Of Sciences 2001; 952:73-87.

۲۷. Bronner F. Mechanisms Of Intestinal Calcium Absorption. Journal Of Cellular Biochemistry 2003;

۸۸(۲):۳۸۷-۳۹۳.

ارسال شده در مجموعه مقالات

ارسال نظر

*

code