کاهش اشتها

کاهش اشتها

فرد بی‌‌‌اشتها یا دچار کاهش اشتها بسیار کم‌تر از مقدار طبیعی غذا می‌‌‌خورد یا اصلاً نمی‌‌‌تواند بخورد.

بی‌‌‌اشتهایی علل مختلفی دارد که شامل اختلال بلع، افسردگی، درد، تهوع و استفراغ است. بی‌‌‌اشتهایی می‌تواند همچنین ناشی از تغییرات بو و مزه، احساس سنگینی، کم‌آبی یا به علت عوارض جانبی شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی باشد. بی‌‌‌اشتهایی معمولاً مشکلی کوتاه‌مدت است.

دنبال چه باشید

• عدم تمایل به خوردن غذا
• امتناع از خوردن غذاهای خوشمزه
• کاهش وزن

بیمار چه کاری می‌‌‌تواند انجام دهد؟

• با پزشک خود در مورد علل بی‌‌‌اشتهایی صحبت کنید.
• تا جایی که می‌‌‌توانید غذا بخورید و به خود فشار وارد نکنید.
• به غذا به‌عنوان جزء لازم درمان فکر کنید.
• روز را با خوردن صبحانه شروع کنید.
• غذای دلخواه را در حجم کم و به دفعات زیاد میل کنید.
• غذاهای پرکالری که خوردن آن آسان است را امتحان کنید (پودینگ، ژلاتین، بستنی، شربت، ماست، شیر طعم‌‌‌دار)
• سس و ادویه به گوشت اضافه کنید و آن را به قطعات کوچک تقسیم کنید که بلع آن آسان باشد.
• به غذا، کره، روغن و شیر اضافه کنید تا کالری آن بیش‌تر شود. از غذاهای کم‌چرب استفاده نکنید مگر اینکه مصرف چربی موجب
• سوزش سردل یا مشکلات دیگر گردد.
• از ادویه‌‌‌ها و طعم‌‌‌دهنده‌‌‌ها استفاده کنید.
• غذاهای دلخواه خود را مصرف کنید.
• برای صرف غذا محیط دلچسبی درست کنید.
• غذا را همراه با سایر اعضای خانواده صرف کنید.
• همراه با غذا مایعات مصرف نکنید و مایعات را در بین وعده‌‌‌های غذایی بنوشید. (نوشیدن مایعات همراه با غذا موجب سیری زودرس می‌‌‌شود).
• یک ساعت قبل از صرف غذا ورزش سبک را امتحان کنید.
• آبنبات سفت، چای دارچین یا زنجبیل کمک می‌‌‌کند از طعم‌‌‌های عجیب دهان خلاص شوید.
• قبل از خواب یک وعده کوچک غذایی میل کنید.
• اگر تمایل به خوردن غذا ندارید، مایعات مانند مکمل‌‌‌های طعم‌‌‌دار را امتحان کنید.

مراقبین چه کاری می‌‌‌توانند انجام دهند؟

• سعی کنید روزانه ۸-۶ وعده غذای کم حجم به بیمار بدهید.
• از غذاهای نشاسته‌‌‌ای (نان، پاستا، سیب‌‌‌زمینی) همراه با غذاهای پرپروتئین مانند ماهی، مرغ، گوشت، بوقلمون، تخم‌‌‌مرغ، پنیر، شیر، غلات، کره بادام‌زمینی، ماست استفاده کنید.
• مایعات خنک و آبمیوه را در دسترس بیمار قرار دهید.
• اگر بوی غذا بیمار را اذیت می‌‌‌کند، غذا را خنک یا ولرم سرو کنید.
• محیط دلنشینی را برای صرف غذا ایجاد کنید و خودتان همراه با بیمار غذا بخورید.
• اگر بیمار نمی‌‌‌خواهد غذا بخورد، پوره میوه، شیم طعم‌‌‌دار یا غذاهای مایع را امتحان کنید.
• اگر بیمار از طعم فلزی دهان شکایت دارد از قاشق و چنگال پلاستیکی استفاده کنید.
• اگر بیمار از غذا خوردن امتناع می‌‌‌کند یا نمی‌‌‌تواند غذا بخورد خود را ملامت نکنید.

در صورتی که بیمار دچار موارد زیر بود با پزشک تماس بگیرید:

• وجود حالت تهوع و عدم توانایی خوردن غذا یک روز یا بیش‌تر.
• کاهش وزن ۵/۲ کیلو یا بیش‌تر.
• وجود درد هنگام غذا خوردن.
• ادرار نکردن به مدت یک روز کامل یا عدم اجابت مزاج برای دو روز یا بیش‌تر.
• کاهش حجم ادرار به مقادیر کم و تغییر بو و رنگ ادرار.
• استفراغ برای بیش از ۲۴ ساعت.
• عدم توانایی نوشیدنی یا بلع مایعات.
• درد غیر قابل کنترل.