مهار درد (پشتیبانی از افراد مبتلا به سرطان)

مهار درد (پشتیبانی از افراد مبتلا به سرطان)

Pain Control: Support For People With Cancer

پیشگفتار (Introduction)

درد سرطان مهار شدنی است.

Cancer Pain Can Be Managed.

ابتلا به سرطان به این معنا نیست که شما لزوماً درد خواهید کشید، اما اگر درد دارید، می‌توانید آن را با دارو و روش‌های درمانی دیگر مهار کنید. این مقاله به شما نشان می‌دهد که چگونه با پزشک، پرستار یا افراد دیگر، دنبال بهترین راه برای مهار درد خود بگردید. همچنین دلایل درد، داروها، چگونگی صحبت با پزشک و دیگر موضوع‌های مفید را به بحث می‌گذارد.

«گروه مراقبت پزشکی» می‌تواند برای مهار درد سرطان به شما کمک کند.

Your “Health Care Team” Can Help You Manage Cancer Pain.

بنابر مندرجات این مقاله، «گروه مراقبت پزشکی»، به معنی مجموعه دست اندر کارانی است که هر یک بخشی از مراقبت درمانی شما را برعهده دارند؛ این گروه شامل متخصص درمان تومور، پزشک عمومی، پرستاران، کارشناسان فیزیوتراپی، داروساز، مدد کاران اجتماعی وافراد روحانی و دیگران است.

آنچه نیاز دارید بخوانید. (Read What You Need)

این مقاله را آنگونه که برایتان مفید است بخوانید. ممکن است تمام آن را بخوانید، یا فقط بخواهید بخش‌هایی را که نیاز دارید بخوانید.

آنچه باید برای درمان درد سرطان بدانید

What You Should Know About Treating Cancer Pain

شما مجبور نیستید درد را بپذیرید.

You Don’t Have To Accept Pain.

افرادی که سرطان دارند همیشه درد ندارند. افراد متفاوت‌اند. اما اگر درد دارید باید بدانید که مجبور نیستید آن را بپذیرید؛ در واقع همیشه می‌شود درد سرطان را تسکین داد.

پیام‌های کلیدی که می‌خواهیم از این جزوه بیاموزید:

The Key Messages We Want You To Learn From This Booklet Are

• درد شما مهارپذیر است.
• مهار درد بخشی از درمان سرطان شماست.
• صحبت کردن با پزشک و گروه مراقبت پزشکی به آنها در مهار درد شما کمک می‌کند. بهترین راه مهار درد جلوگیری از شروع و یا جلوگیری از بدتر شدن آن است.
• داروهای زیادی برای مهار درد وجود دارند، برنامه مهار درد برای افراد مختلف متفاوت‌اند.
• دانستن پیشینه درد شما به تنظیم بهترین برنامه جهت مهار دردتان کمک می‌کند.
• افرادی که داروهای مسکن را طبق تجویز پزشکان مصرف می‌کنند، به‌ندرت دچار درد می‌شوند.
• بدن شما به داروهای مسکن معتاد نمی‌شود. داروهای قوی‌تر نباید برای «بعدها» نگه داشته شوند.

« فکر می‌کردم که باید با درد زندگی کنم، اما به‌جایی رسید که دیگر نتوانستم آن را تحمل کنم. پزشک داروهایم را عوض کرد و بهتر شدم. نمی‌گویم که همیشه از درد دورم، اما اکنون خیلی بهترم.» – جان.

کارشناسان درد می‌توانند کمک کنند.

Pain Specialists Can Help.

درد سرطان می‌تواند در آن حد کاهش یابد که شما بتوانید از فعالیت‌های روزانه و خواب بهتر لذت ببرید. صحبت با کارشناس درد کمک مؤثری است؛ این فرد یکی از کارشناسان درمان تومور، بیهوشی، اعصاب، جراحان و دیگر پزشکان، پرستاران یا داروسازان است؛ اگر گروه مهار درد دارید روانشناسان و مدد کاران اجتماعی نیز می‌توانند جزء اعضای آن باشند.

کارشناسان درد و تسکین، در مهار درد خبره‌اند. متخصصان تسکین، پیامدها و عوارض جانبی و مشکلات عاطفی ناشی از سرطان و درمان آن را درمان می‌کنند. آنها برای پیدا کردن بهترین راه مهار درد با شما همکاری می‌کنند. از پزشک یا پرستار خود بخواهید کسی را پیشنهاد کند، یا با یکی از مراکز یا گروه‌های نزدیک محل سکونت خود برای پیدا کردن متخصص درد تماس بگیرید.

• مرکز سرطان
• بیمارستان یا مرکز درمانی محلی شما
• مرکز مراقبت اصلی شما
  افرادی که در ناحیه شما به گروه‌های پشتیبانی درد همکاری دارند.

وقتی درد سرطانی به درستی درمان نشود، ممکن است به این حالت‌ها دچار شوید:	وقتی درد سرطان به درستی مهار شود، می‌توانید:
خستگی افسردگی عصبانیت نگرانی تنهایی اضطراب	از جنب و جوش لذت ببرید بهتر بخوابید از دوستان و خانواده لذت ببرید اشتهای بهتری داشته باشید از بودن با همسر خود لذت ببرید افسردگی خود را رفع کنید.

انواع و دلایل درد سرطان

Types And Causes Of Cancer Pain

درد سرطان از ملایم تا شدید متغیر است. برخی روزها ممکن است بدتر از روزهای دیگر باشد، که گاهی در اثر خود سرطان، درمان یا هر دوی آنها است.

ممکن است دردی داشته باشید که به سرطان شما ربطی ندارد. در بعضی افراد عدم سلامت یا سردرد و درد عضلات علت‌های دیگری دارند. همیشه برای رهایی از درد، قبل از مصرف دارو- حتی داروهایی که معمولاً در دسترس هستند- با پزشک خود صحبت کنید.

انواع مختلف درد (Different Types Of Pain)

از واژگان زیر برای توصیف درد استفاده می‌کنند:

• درد زودگذر از ملایم تا شدید متغیر است. یکباره می‌آید و زیاد طول نمی‌کشد.
• درد مزمن از ملایم تا شدید متغیر است.
• درد درون رو بروز شدید درد است که ناگهان یا در یک زمان کوتاه احساس می‌شود. به خودی خود یا در اثر یک فعالیت خاص به‌وجود می‌آید. چند بار در روز عود می‌کند، حتی زمانی‌که به اندازه داروهای مسکن مصرف کرده‌اید. مثلاً، وقتی یک وعده داروی مسکن مصرف می‌کنید و چیزی به وعده بعدی دارو نمانده و اثر وعده قبلی رفته رفته از بین رفته است درد ناگهان بروز می‌کند.

چه چیز باعث درد سرطان می‌شود؟

?What Causes Cancer Pain

سرطان و درمان آن بیش‌ترین درد را دارند و دلایل عمده این درد، عبارتند از:

• درد آزمایش‌های پزشکی. برخی از روش‌هایی که جهت تشخیص سرطان و بررسی پیشرفت درمان از آنها استفاده می‌کنند دردناک هستند، از جمله نمونه‌‌برداری، آزمایش آب نخاع یا آزمایش مغز استخوان. اگر به شما گفتند که به این آزمایش‌ها نیاز دارید، نگذارید ترس از درد بر شماغلبه کند. پیش از شروع کار از پزشک خود بپرسید که چه اقداماتی برای کاهش درد شما انجام می‌دهند.
• درد ناشی از تومور. اگر سرطان بزرگ‌تر شود و گسترش پیدا کند، با فشار آوردن به بافت‌های دور و برش باعث درد می‌شود. مثلاً، تومور با فشار به استخوان، عصب، نخاع یا سایر اعضای داخل بدن موجب درد می‌شود.
• فشردگی نخاع. وقتی تومور به مهره‌ها سرایت ‌کند، نخاع را تحت فشار می‌گذارد و به درد فشردگی نخاع می‌انجامد. اولین نشانه‌اش درد کمر یا گردن یا هر دو نشانه است؛ سرفه، عطسه یا دیگر تحریک‌ها آن را بدتر می‌کند.
• درد ناشی از درمان. شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، جراحی و دیگر روش‌های درمان گاهی برای برخی بیماران باعث درد می‌شود.

چند نمونه از دردهای ناشی از درمان:

• دردهای عصبی. اگر درمان به عصب‌ها آسیب بزند درد تولید می‌کند. این درد اغلب سوزنده، تیز و تیر کشنده است. گاهی خود سرطان هم باعث این درد می‌شود.
• توهم درد. گاهی ممکن است در بعضی اعضای بدن که با جراحی برداشته شده‌‌اند، احساس درد یا ناراحتی کنید پزشکان علت آن را نمی‌دانند ولی این درد واقعی است.

میزان دردی که احساس می‌کنید به چیز‌های مختلفی بستگی دارد، از جمله محل سرطان در بدن، نوع آسیب و چگونگی رویارویی بدن شما با درد. همه با هم فرق می‌کنند.

به حرف بدن خود گوش بدهید (Listen To Your Body)

اگر متوجه شدید حرکت‌های روزمره مانند سرفه، عطسه یا تکان خوردن درد جدیدی ایجاد می‌کند، بی درنگ پزشک خود را در جریان بگذارید.

صحبت از درد

Talking About Your Pain

مهار درد بخشی از درمان است. بی‌رودبایستی صحبت کردن مهم است.

از درد خودتان بگویید.

درد خود را توصیف کنید و بسنجید.

چند راه هست که گروه مراقبت پزشکی از شما می‌خواهد درد خود را از آن راه‌ها بسنجید یا توصیف کنید:

تصورات خود را مطرح کنید.

مهار درد بخشی از درمان است. بی‌رودربایستی صحبت کردن خیلی مهم است.

Pain Control Is Part Of Treatment. Talking Openly Is Key.

«اول سعی کردم شجاع باشم. حالا فهمیده‌ام که تنها راهش مقابله با درد و شفاف و رو راست حرف زدن درباره آن با تیم مراقبت پزشکی‌ است. این تنها راهی است که می‌توانم بر درد مسلط باشم و عنان آن را در دست بگیرم.» – جینی مهار درد بخشی مهم از کل درمان سرطان شماست. مهمترین عضو گروه خود شمایید. شما تنها کسی هستید که می‌داند دردتان چگونه است. صحبت کردن از درد اهمیت دارد. این کار به گروه مراقبت پزشکی شما باز خورد مورد نیاز را می‌دهد تا شما را بهبود بخشند.

برخی مبتلایان به سرطان نمی‌خواهند از درد خود حرفی بزنند. فکر می‌کنند با این کار پزشک خود را به‌جای کمک کردن گیج می‌کنند، یا گاهی نگرانند که نکند «بیمار خوبی» نباشند. شاید هم نگران این هستند که از پس بهای داروهای مسکن برنیایند. در نتیجه گاهی افراد آنقدر به زندگی با درد عادت می‌کنند که به خاطر نمی‌آورند زندگی بدون درد چگونه بوده است.

اما گروه مراقبت پزشکی شما باید جزئیات درد شما را بدانند؛ بدانند آیا دارد بدتر می‌شود یا خیر. این امر به آنها کمک می‌کند بفهمند سرطان و درمانش چگونه بر بدن شما اثر می‌گذارند. اطلاع از چگونگی دردی که می‌کشید به آنها کمک می‌کند دریابند چگونه به بهترین شکل درد را مهار کنند.

سعی کنید از مشکلات جسمی‌ دیگر و ترس‌های خود بی ‌رودر بایستی صحبت کنید. و اگر نگرانی مالی دارید، بخش مسایل مالی را حتماً بخوانید. گاهی راه‌هایی وجود دارد که به شما کمک می‌کند داروی مورد نیاز خود را تهیه کنید.

اگر این موارد در مورد شما صدق می‌کند به گروه مراقبت پزشکی خود بگویید:

Tell Your Health Care Team If You’re:

• مصرف دارو به دلیل مشکلات دیگر
• مصرف داروهای مسکن بیش‌تر یا کم‌تر از میزان تجویزی
• حساسیت به داروهای خاص
• استفاده از داروها و درمان‌های خانگی یا درمان‌های گیاهی یا جایگزین این اطلاعات به برنامه‌ریزی مهار درد- که پزشک به شما پیشنهاد می‌کند – کمک می‌کند. اگر احساس می‌کنید راحت نیستید که از دردتان حرف بزنید، برای صحبت درباره دردتان یکی از دوستان یا اعضای خانواده را همراه خود بیاورید و یا بگذارید عزیزانتان یادداشت کرده پرس و جو کنند.

به یاد داشته باشید ارتباط بی پرده و شفاف با عزیزان و گروه مراقبت پزشکی به مهار بهتر درد کمک می‌کند.

صحبت از درد (Talking About Your Pain)

اولین قدم برای به دست گرفتن زمام درد، رودروشدن بی‌رودربایستی با آن است. از آنچه بر شما می‌گذرد با گروه مراقبت پزشکی و عزیزانتان صحبت کنید. یعنی بگویید که:

• کجا درد می‌کند.
• چگونه است (تیز، کرخ، گز گز، یکنواخت، سوزان یا تیر کشنده)
• شدت درد چقدر است
• چه مدت طول می‌کشد
• چه چیز از دردتان می‌کاهد یا آن را بدتر می‌کند.
• کی بروز می‌کند (چه موقع از روز، سرگرم چه کاری هستید و چه می‌شود)
• آیا فعالیت‌های روزانه شما را مختل می‌کند

درد خود را توصیف کنید و بسنجید. 

Describe And Rate Your Pain.

از شما می‌خواهند درد خود را توصیف و سنجش کنید. این کار راهی است برای برآورد آستانه درد (Pain Threshold) شما و بررسی کیفیت برنامه مهار درد.

ممکن است پزشک از شما بخواهد درد را از چند راه توصیف کنید. رایج ترین راه، مقیاس درد است. این مقیاس سنجش از صفر تا ۱۰ را در برمی‌گیرد به طوری که صفر نداشتن درد و ۱۰ شدیدترین درجه آن است. همچنین می‌توانید از واژه‌ها برای توصیف درد استفاده کنید، مانند گاز گرفتن، گزیدن یا درد مداوم. برخی از پزشکان با ارائه مجموعه‌ای از صورت‌ها به بیمار از او می‌خواهند که بهترین شکل را نشان دهد.

بدون توجه به اینکه شما یا پزشک چگونه درد را پیگیری می‌کنید، همیشه از یک روش استفاده کنید. باید همچنین از دردهای تازه‌ای هم که به آن دچار می‌شوید صحبت کنید.

اگر یادداشتی از درد خود داشته باشید بسیار مفید است. برای نمونه یادداشت مهار درد را ببینید. برخی افراد از یک دفتر سررسید یا دفترچه یادداشت روزانه برای این کار استفاده می‌کنند. بعضی دیگر هم فهرست یا برگه گسترده رایانه‌ای درست می‌کنند؛ هر کدام را که برای شماراحت‌تر است انتخاب کنید.

در یادداشت خود این موارد را فهرست کنید:

• زمان مصرف داروی مسکن؛
• نام و میزان داروها؛
• عوارض جانبی، مورد به مورد؛
• مدت دوام تسکین‌دهندگی داروها؛
• روش‌های دیگر تسکین به¬جز دارو که برای مهار درد خود انجام می‌دهید؛
• هر فعالیتی که درد بر آن اثر می‌گذارد و یا درد را بهتر یا بدتر می‌کند؛
• کار‌هایی که به دلیل درد به هیچ رو نمی‌توانید انجام دهید.

یادداشت خود را با گروه مراقبت پزشکی در میان بگذارید تا بدانند داروهای مسکن چقدر سودمند هستند وآیا لازم است برنامه مهار درد را تغییر دهند یا نه.

تصورات خود را در میان بگذارید. (Share Your Beliefs.)

برخی از افراد حتی با تجویز پزشک میل ندارند دارو مصرف کنند. گاهی این مخالفت به دلیل عقاید مذهبی یا فرهنگی است، و گاهی هم دلایل شخصی دارد. اگر هر یک از این تلقی‌ها را نسبت به مصرف دارودارید، مهم است که شخصاً این موضوع را با گروه مراقبت پزشکی خود در میان بگذارید. در غیر این صورت، از یکی از دوستان یا اعضای خانواده بخواهید که این کار را به‌جای شما انجام دهد.

«منطقی است. اگر به کسی از درد خود چیزی نگویید، هیچ کس نمی‌تواند به شما کمک کند! و درد نیز به خودی خود بر طرف نمی‌شود.» -جو

برنامه مهار درد (Your Pain Control Plan).

کاری کنید که برنامه مهار درد شما کارگر باشد.

بهترین راه مهار درد جلوگیری از شروع یا جلوگیری از بدتر شدن آن است.

فهرستی از همه داروهای خود داشته باشید.

چه موقع می‌توان گفت شما نیاز به برنامه مهار درد تازه‌ای دارید

امید خود را از دست ندهید. درد شما مهارشدنی است.

«بعد از چند نشست با گروه مراقبت پزشکی دردم مهار شد. و بعد از امتحان چند داروبا میزان‌های مختلف، اکنون برنامه‌ای برای مهار درد دارم که مناسب من است.» – مایکل

کاری کنید که برنامه مهار درد شما کارگر باشد.

Make Your Pain Control Plan Work For You.

برنامه مهار درد شما مختص شما و بدن شما طراحی می‌شود. هر کس برنامه مهار درد خودش را دارد. حتی اگر سرطان شما با فرد دیگری از یک جنس باشد، ممکن است برنامه‌ها یکسان نباشند.

میزان مشخص شده از داروی مسکن خود را طبق برنامه مصرف کنید تا درد شروع یا بدتر نشود. این یکی از بهترین راه‌ها برای تسلط بر درد است. هیچ یک از نوبت‌های دارورا جا نیندازید. درد که به سراغ شما بیاید، مهار آن سخت‌تر است.

چند کار دیگر که می‌توانید انجام دهید:

• در هر ملاقات، فهرست داروهای خود را همراه داشته باشید.
• اگر با بیش از یک پزشک ملاقات می‌کنید، حتماً فهرست را به همه نشان دهید به‌خصوص اگر قرار است داروی تازه‌ای تجویز کنند.

هرگز داروی شخص دیگری را مصرف نکنید. معلوم نیست چیزی که به دوست یا آشنایی کمک کرده است به شما هم کمک کند. بدون هماهنگی با پزشک خود، دارویی از کشور دیگر یا از طریق اینترنت تهیه نکنید.

صبر نکنید درد بدتر شود.

اگر برنامه مهار کارگر نیست از پزشک خود بخواهید آن را تغییر دهد.

بهترین راه مهار درد جلوگیری از شروع یا جلوگیری از بدتر شدن آن است.

The Best Way To Control Pain Is To Stop It Before It Starts Or Prevent It From Getting Worse.

صبر نکنید درد غیر قابل تحمل و سخت شود تا داروی خود را مصرف کنید. درد وقتی کم‌تر است آسان‌تر مهار می‌شود. اغلب لازم است میزان کافی دارومصرف کنید تا بر درد خود مسلط شوید. به زمانبندی و میزانی که پزشک به شما می‌دهد عمل کنید. سعی نکنید بین نوبت‌ها وقفه بیندازید. اگر صبر کنید:

• دردتان بدتر می‌شود؛
• گاهی بیش‌تر طول می‌کشد تا دردتان بهتر شود یا از بین برود؛
• گاهی هم باید میزان بیش‌تری دارومصرف کنید تا درد مهار شود.

فهرستی از همه داروهای خود تهیه کنید.

Keep A List Of All Your Medicines.

از همه داروهای خود فهرستی تهیه کنید. اگر نیاز به کمک دارید از یکی از اعضای خانواده یا گروه مراقبت پزشکی بخواهید این کار را برای شما انجام دهد. در هر ملاقات این فهرست را همراه داشته باشید. بیش‌تر داروهای مسکن را می‌توانید با داروهای دیگر مصرف کنید. اما گروه مراقبت پزشکی باید بداند که چه چیزی را چه وقت مصرف می‌کنید. بدون اینکه تصور نکنید دارویی بی‌ضرر است، هر دارویی که مصرف می‌کنید بگویید. حتی داروهای خانگی، گیاهی و مکمل‌ها هم احتمال دارد با درمان سرطان شما تداخل پیدا کنند.

چه موقع می‌توان گفت شما نیاز به برنامه مهار درد تازه‌ای دارید How To Tell When You Need A New Pain Control Plan اینها چیزهای هستند که باید مواظب آنها باشید و به گروه مراقبت پزشکی خود بگویید: دردتان بهتر یا برطرف نمی‌شود. داروی مسکن به سرعتی که پزشک گفته است اثر نمی‌کند. اثر داروی مسکن شما به اندازه زمانی‌که پزشک گفته است ماندگار نیست. درد درون رو دارید. دچار عوارض جانبی هستید که بر طرف نمی‌شوند. درد برای اعمالی مثل خوردن، خوابیدن یا کار کردن شما مشکل ایجاد می‌کند. زمانبندی یا روشی که دارومصرف می‌کنید کارگر نیست. اگر مشکل تنفسی یا، سرگیجه دارید یا کهیر می‌زنید بی‌درنگ با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است به داروی مسکن حساسیت داشته باشید.

امید خود را از دست ندهید. درد شما مهارشدنی است.

Don’t Give Up Hope. Your Pain Can Be Managed.

اگر هنوز دردی دارید که تحمل آن سخت است، ممکن است بخواهید با گروه مراقبت پزشکی خود در مورد مقالات با متخصص درد یا مراقبت‌های آرامش‌بخش(Pain Specialist Or Palliative Care) صحبت کنید (به متخصص دردی که می‌تواند کمک کند سر بزنید). هر کاری می‌کنید، بکنید اما ناامید نشوید. اگر دارویی اثر نکند همیشه داروی دیگری هست. همچنین همیشه داروهای جدید در دست تولید هستند. برخلاف داروهای دیگر، میزان «درست» برای داروهای مسکن وجود ندارد.

میزان مصرف شما ممکن است از میزان مصرف دیگران کم‌تر یا بیش‌تر باشد. میزان درست آن مقداری است که درد شما را آرام کند و باعث بهبودیتان شود.

داروهای درمان درد سرطان

Medicines To Treat Cancer Pain

۱. غیر اوپیوییدها(Nonopioids) – برای دردهای ملایم تا متوسط

۲. اوپیوییدها(Opioids) – برای دردهای متوسط تا شدید

شروع داروی مسکن جدید

۳. دیگر انواع داروهای مسکن

۴. طریقه مصرف دارو

۵. مواردی که باید از گروه مراقبت پزشکی خود درباره داروی مسکن بپرسید

بیش‌تر از یک راه برای درمان درد هست.

There Is More Than One Way To Treat Pain.

پزشک براساس اینکه چه دردی دارید و شدت آن چقدر است دارو تجویز می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که داروها به مهار درد کمک می‌کنند. پزشکان از سه گروه اصلی دارو برای تسکین درد استفاده می‌کنند: غیر اوپیویید‌ها، اوپیوییدها و سایر داروهای مسکن. ممکن است اصطلاح آنالژیزیک‌ها (Analgesics) را نیز در مورد این مسکن‌ها بشنوید. برخی از این داروها از بعضی دیگر قوی‌تر هستند. اطلاع از انواع مختلف دارو به اینکه چرا و چگونه مصرف می‌شوند و عوارض جانبی احتمالی آنها چیست، کمک می‌کند.

۱۱. غیر اوپیوییدها (Nonopioids) – برای دردهای ملایم تا متوسط

۱. Nonopioids – For Mild To Moderate Pain

غیراوپیوییدها برای تسکین دردهای ملایم تا متوسط، تب و آماس مصرف می‌شوند. در یک مقیاس سنجش درد ۱۰-۰ یک غیر اوپیویید را وقتی توصیه می‌کنند که درد خود را ۱ تا ۴ درجه‌بندی کرده باشید. این داروها از آن چه بیش‌تر مردم تصور می‌کنند قوی‌تر هستند. در بسیاری از موارد، برای تسکین درد شما کافی هستند و نیاز به هیچ مسکن دیگری نیست. فقط باید درست و دقیق مصرف شود.

بیش‌تر غیر اوپیوییدها را می‌توانید بدون نسخه تهیه کنید. اما باز هم باید با پزشک خود درباره مصرف آنها مشورت کنید. برخی از آنها گاهی چیزهایی اضافی دارند که لازم است بدانید، در ضمن عوارض جانبی نیز دارند. عوارض رایج تر مانند تهوع، خارش و کسالت معمولاً بعد از چند روز بر طرف می‌شوند.بیش‌تر از آنچه روی برچسب نوشته‌اند مصرف نکنید، مگر با تجویز پزشک.

غیر اوپیوییدها شامل موارد زیر می‌شوند:

• استامینوفن

استامینوفن درد را تسکین می‌دهد، ولی التهاب یا بر افروختگی را تخفیف نمی‌دهد. بیش‌تر اوقات مردم با مصرف میزان عادی استامینوفن دچار عوارض جانبی نمی‌شوند. اما مصرف روزانه این دارو به میزان زیاد به کبد شما آسیب می‌رساند. اگر همراه با الکل مصرف ‌شود میزانکم آن نیز باعث آسیب به کبد می‌شود. اگر استامینوفن مصرف می‌کنید حتماً به پزشک بگویید. گاهی در داروهای دیگر نیز ترکیبات استامینوفن وجود دارد و شما متوجه نمی‌شوید که دارید بیش‌تر از آنچه باید مصرف می‌کنید. در اغلب موارد، وقتی در حال شیمی‌درمانی هستید پزشکاجازه مصرف استامینوفن نمی‌دهد. این دارو تب را می‌پوشاند و معلوم نمی‌شود که دچار عفونت شده‌اید.

• داروهای ضد التهاب بدون استروئید (NSAID) مانند ایبوپروفن و آسپرین

NSAID‌ها از مهارکنندگان درد و التهاب به‌شمار می‌آیند. عارضه جانبی معمول در NSAID‌ها، معده درد یا سوء‌هاضمه به‌خصوص در افراد کهنسال است. خوردن غذا یا نوشیدن شیر همراه این داروها می‌تواند جلوی این عارضه را بگیرد.

NSAID‌ها جلوی انعقاد خون را نیز می‌گیرند. یعنی اگر زخمی‌ شوید ممکن است نشود به سادگی جلوی خونریزی را گرفت. NSAID‌ها گاهی باعث خونریزی معده نیز می‌شوند.

اگر این حالات در شما رخ داد، به پزشک بگویید:

• مدفوع شما تیره تر از حد عادی است
• متوجه خونریزی در مقعد شده‌اید
• معده شما آشوب می‌شود
• قلبتان تیر می‌کشد
• سرفه همراه با خون دارید

استامینوفن و NSAID‌ها در یک نگاه
نوع	نام‌های دیگر	کاربرد	عوارض جانبی
استامینوفن (Acetaminophen)	تایلنول	درد و تب را کاهش می‌دهد	مصرف به میزان زیادش به کبد آسیب می‌زند. اگر همراه با الکل مصرف شود، آسیب‌های کبدی آن محتمل‌تر و بیش‌تر است. تب را کم می‌کند. اگر دمای بدن شما بیش‌تر از حد عادی(۳۷ درجه) است به پزشک خود بگویید.
NSAID‌ها(آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن)	بایر(آسپرین) اکوترین(آسپرین) ادویل(ایبوپروفن) موترین(ایبوپروفن) نوپرین(ایبوپروفن) الیو(ناپروکسن)	درد، التهاب و تب را کاهش می‌دهد	معده را به هم می‌ریزد. گاهی موجب خونریزی جداره معده شود، به‌خصوص در کسانی که الکل مصرف می‌کنند. موجب بروز مشکلات کلیوی می‌شود، به‌خصوص در مسن‌ترها یا کسانی که مشکل کلیوی دارند. ممکن است موجب بروز عوارض و مشکلات قلبی شود، به‌خصوص در کسانی که بیماری قلبی دارند. اما آسپرین باعث عارضه قلبی نمی‌شود. اگر داروهای ضد سرطانی مصرف می‌کنید که باعث خونریزی می‌شوند از مصرف این نوع مسکن‌ها اکیداً بپرهیزید. تب را کم می‌کند. اگر دمای بدن شما بیش‌تر از حد عادی(۳۷ درجه) است به پزشک خود بگویید.

هنگام مصرف NSAID‌ها از چه چیز‌هایی باید پرهیز کرد

What To Avoid When Taking Nsaids

برخی مردم شرایطی دارند که با مصرف NSAID‌ها بدتر می‌شود. به‌طور کلی، در شرایط زیر باید از این داروها بپرهیزید:

• اگر به آسپرین حساسیت دارید
• اگر شیمی‌درمانی می‌کنید
• در حال مصرف داروهای حاوی استرویید(Steroid) هستید
• زخم معده یا سابقه زخم معده، نقرس(Gout) یا اختلالات خونریزی دارید
• داروبرای آرتروز مصرف می‌کنید.
• عارضه کلیوی دارید.
• عارضه قلبی دارید.
• کم‌تر از یک هفته دیگر عمل جراحی دارید.
• داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنید (مانند کومادین).

۲۲. اوپیوییدها (Opioids) – برای دردهای متوسط تا شدید

۲. Opioids – For Moderate To Severe Pain

اگر دردهای متوسط تا قوی دارید، ممکن است پزشک برای شما داروهایی قوی‌تر با نام اوپیوییدها تجویز کند. اوپیوییدها مخدر(Narcotics) به شمار می‌آیند و برای تهیه و مصرف آنها به نسخه پزشک نیاز دارید. اغلب همراه با آسپرین، ایبوپروفن و استامینوفن مصرف می‌شوند.

اوپیوییدهای رایج شامل این موارد می‌شوند:

• کُدیین(Codeine)
• فنتانیل(Fentanyle)
• هیدرومورفون (Hydromorphone)
• لیوورفانول (Levorphanole)
• مپریدین (Meperidine)
• متادون (Methadone)
• مورفین (Morphine)
• اوگزیکودون (Oxycodone)
• اگزیمورفون (Oxymorphone)

تسکین با اوپیوییدها (Getting Relief With Opioids)

افرادی که برای تسکین درد از اوپیوییدها استفاده می‌کنند، با گذشت زمان احساس می‌کنند که باید بیش‌تر از این داروها مصرف کنند. این امر با بیش‌تر شدن درد، بدتر شدن سرطان یا مقاومت در مقابل دارو(اعتیاد و مقاوم شدن نسبت به دارو را ببینید) اتفاق می‌افتد. وقتی دارویی به قدر کافی درد شما را تسکین نمی‌دهد، پزشک ممکن است میزان را زیاد یا فواصل زمانی آن را کم یا حتی داروی قوی‌تری تجویز کند. هر کدام از این روش‌ها تحت نظارت پزشک بی‌خطر و مؤثر است. سرخود میزان دارو را افزایش ندهید.

مهار عوارض جانبی و جلوگیری از آن

Managing And Preventing Side Effects

برخی داروهای مسکن باعث این عوارض می‌شوند:

• یبوست
• خواب آلودگی
• تهوع
• استفراغ

این عوارض جانبی معمولاً ظرف چند روز برطرف می‌شود، اما اگر بیش‌تر طول کشید پزشک دارو یا میزان آن را تغییر می‌دهد. ممکن است داروی دیگری برای کاهش عوارض جانبی به برنامه مهار درد شما اضافه کنند. به خاطر داشته باشید که یبوست تنها در صورت درمان برطرف خواهد شد. گروه مراقبت پزشکی از راه‌های دیگر رهایی از عوارض جانبی با شما صحبت می‌کنند. نگذارید عوارض جانبی، شما را از مهار دردتان باز دارد.

دیگر عوارض جانبی که کم‌تر رایج هستند شامل این موارد می‌شوند:

• سرگیجه
• سردرگمی
• مشکلات تنفسی
• خارش
• مشکل در دفع ادرار

یبوست (Constipation)

کمابیش همه کسانی‌که اوپیویید مصرف می‌کنند کمی ‌یبوست پیدا می‌کنند. دلیلش این است که اوپیوییدها باعث کندتر کردن حرکت مدفوع در دستگاه گوارش شما می‌شوند، وقتی مدفوع مدت‌زمان بیش‌تری در روده بماند آب بیش‌تری از دست می‌دهد و در نتیجه، سفت می‌شود.

با انجام این مراحل، می‌توانید یبوست را مهار یا حتی از آن جلوگیری کنید:

• اوایل شروع مصرف اوپیویید از پزشک بخواهید برای شما داروهای ملین (Laxatives) و نرم کننده مدفوع تجویز کند. مصرف این داروها از همان ابتدا احتمالاً جلوی بروز مشکل را می‌گیرد.
• مایعات زیاد بنوشید. نوشیدن ۸ تا ۱۰ لیوان مایعات در روز به نرم ماندن مدفوع کمک می‌کند.
• غذاهای حاوی فیبر زیاد، مانند میوه‌های خام با پوست، سبزی‌ها و نان و بنشن پوست نکنده بخورید.
• ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری سبوس به غذای خود اضافه کنید یا روی غذای خود بپاشید. فراموش نکنید سبوس که می‌خورید یک لیوان آب هم همراهش بنوشید، در غیر این صورت مشکل را پیچیده‌تر می‌کنید.
• تا حد امکان ورزش کنید. هر حرکتی، حتی پیاده روی سبک، به رفع یبوست کمک می‌کند.
• اگر دو روز یا بیش‌تر به هیچ‌وجه مزاجتان کار نکرد با پزشک تماس بگیرید.

خواب آلودگی (Drowsiness)

درد اگر خواب را از چشم شما گرفته است، استفاده از اوپیوییدها موجب می‌شود بیش‌تر بخوابید. خواب آلودگی معمولاً بعد از چند روز بر طرف می‌شود.

اگر خسته یا خواب آلود هستید:

• از پله به تنهایی بالا یا پایین نروید.
• هیچ یک از کار‌هایی که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید؛ رانندگی نکنید، با ماشین‌آلات و دستگاه‌ها کار نکنید و دست به هر کار دیگری که نیاز به تمرکز دارد نزنید.
• اگر خواب آلودگی بعد از گذشت یک هفته بر طرف نشد با پزشک خود تماس بگیرید.
• گاهی لازم است میزان کم‌تری مسکن مصرف کنید یا دارورا تغییر دهید.
• گاهی دارو درد شما را ساکت نمی‌کند و باعث می‌شود شب‌ها نخوابید.
• گاهی داروهای دیگر شما هم موجب خواب آلودگی می‌شوند.
• گاهی پزشک دارویی برای بیدار نگه داشتن شما تجویز می‌کند.

تهوع و استفراغ (Nausea And Vomiting)

تهوع و استفراغ معمولاً بعد از گذشت چند روز از مصرف اوپیوییدها بر طرف می‌شود.

این نکات ممکن است به شما کمک کند:

• اگر با راه رفتن بعد از مصرف دارواحساس دل‌پیچه می‌کنید، یک ساعت در رختخواب بمانید؛ این نوع حالت تهوع مانند دریازدگی است. برخی داروهای خانگی نیز می‌تواند کمک کند. اما پیش از مصرف هر دارویی حتما با پزشک خود هماهنگی کنید.
• می‌توانید از پزشک خود بخواهید برای شما داروهای ضد تهوع تجویز کند.
• از پزشک خود بپرسید، شاید چیز دیگری موجب حال به هم خوردگی شما می‌شود. ممکن است به سرطانتان یا داروهای دیگر مربوط باشد. یبوست نیز گاهی به تهوع اضافه می‌شود.

شروع یک داروی مسکن جدید (Starting A New Pain Medicine)

برخی از داروها در شروع استفاده باعث خواب آلودگی می‌شوند. این عارضه معمولاً بعد از چند روز بر طرف می‌شود. همچنین برخی افراد احساس سر گیجه یا سردرگمی ‌می‌کنند. اگر هر یک از این علایم برطرف نشد پزشک خود را مطلع کنید، زیرا تغییر میزان یا نوع دارومعمولاً مشکل را حل می‌کند.

هنگام مصرف داروی مسکن مواظب چه چیزی باید بود

What To Watch Out For When Taking Pain Medicine

همه داروها باید با دقت مصرف شوند. چند نکته را هنگام مصرف اوپیوییدها باید به خاطر داشته باشید:

داروهایتان را به روال تجویز شده مصرف کنید. آنها را نشکنید، نجوید یا خرد نکنید، مگر اینکه پزشک بگوید.

پزشکان مقدار داروی مسکن را تنظیم می‌کنند تا شما به میزان مناسب مصرف کنید. تجویز اوپیوییدها فقط توسط پزشک حائز اهمیت است. حتماً فهرست داروهای خود را در هر ملاقات همراه داشته باشید؛ در این صورت، گروه مراقبت پزشکی همیشه از برنامه مهار درد شما آگاهاست.

ترکیب داروی مسکن با آرامش‌بخش یا الکل معمولاً خطرناک است. در این صورت، گاهی مشکلاتی از قبیل تنگی نفس، سردرگمی، سرآسیمگی یا گیجی پیدا می‌کنید.

به پزشک خود بگویید که چگونه و به چه ترتیبی:

الکل مصرف می‌کنید.

آرامش‌‌بخش، قرص‌های خواب یا ضد افسردگی مصرف می‌کنید.

هر داروی مصرفی دیگر شما را خواب‌آلوده می‌کند.

چگونه باید مصرف اوپیوییدها را قطع کرد How To Stop Taking Opioids

احتمال دارد وقتی درد شما کم‌تر یا برطرف شد، داروی کم‌تری مصرف کنید و شاید بتوانید مصرف اوپیوییدها را قطع کنید، اما توجه داشته باشید که قطع کردن اوپیوییدها را باید به‌تدریج و زیر نظر پزشک انجام دهید. داروهای مسکن را اگر به مدت طولانی مصرف کنید، بدن شما به آنها عادت می‌کند و اگر داروها قطع شوند یا ناگهان کاهش یابند ممکن است دچار حالتی مثل ترک یا رو گردانی شوید. به همین دلیل، داروها باید به‌تدریج کم شوند. این هیچ ربطی به اعتیاد ندارد (اعتیاد و مقاومت نسبت به دارو را ببینید). قطع تدریجی داروهای مسکن عوارض ترک را کم‌تر می‌کند. اگر اوپیوییدها را ناگهان قطع کنید، حالت‌هایی مانند آنفولانزا در شما ظاهر می‌شود. ممکن است عرق کنید، اسهال یا عوارض دیگر داشته باشید. در این صورت، به پزشک یا پرستار خود بگویید. تا این عوارض را درمان کنند. رفع هر یک از نشانه‌های ترک اعتیاد گاهی چند روز تا چند هفته زمان می‌برد.

۳. سایر انواع داروهای مسکن

۳. Other Types Of Pain Medicine

پزشکان از داروهای دیگری نیز برای تسکین درد سرطان استفاده می‌کنند. آنها گاهی همراه با غیر اوپیوییدها و اوپیوییدها تجویز می‌شوند. از آن جمله‌اند:

ضد افسردگی‌ها. برخی از داروها گاهی دو یا چندمنظوره‌اند. مثلاً داروهای، ضد افسردگی‌ برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند، اما گاهی برای کاهش درد مورمور و سوزشی نیز تجویز می‌شوند. آسیب به اعصاب ناشی از پرتو افکنی، جراحی یا شیمی ‌درمانی گاهی به این دردهامی‌انجامد.

داروهای ضد حمله تشنجی(ضد تشنج). داروهای ضد تشنج یا ضد حمله‌های تشنجی نیز، مانند ضد افسردگی‌، جهت کمک به رفع درد مورمور و سوزش ناشی از آسیب‌های عصبی به‌کار می‌آیند.

استروییدها. استروییدها در اصل جهت درمان درد‌های ناشی از التهاب تجویز می‌شوند.

از گروه مراقبت پزشکی خود درباره عوارض جانبی معمول این داروها بپرسید.

راه‌های مصرف دارو (How Medicine Is Given)

معمولاً پزشکان برای تسکین درد قرص یا مایع تجویز می‌کنند، اما راه‌های دیگری نیز برای مصرف داروها وجود دارد:

• دهان: برخی از داروها را می‌توان داخل لپ یا زیر زبان قرار داد.
• تزریق(سوزن): دو راه برای تزریق وجود دارد:
• زیر پوستی: دارو را با سوزن کوچک زیر پوست تزریق می‌کنند که به آن تزریق زیرپوستی می‌گویند.
• درون وریدی: دارو را با سوزن مستقیماً داخل رگ تزریق می‌کنند که به آن تزریق درون وریدی (IV) می‌گویند. در

پمپ‌های دَردکُشی تحت اختیار بیمار(PCA) اغلب از این نوع تزریق استفاده می‌کنند. پمپ‌های PCA این امکان را به شما می‌دهند که با فشار یک دکمه میزان موردنیاز یک نوبت داروی مسکن را به خود تزریق کنید.

چسب پوستی: این چسب‌ها را مثل باند روی پوست قرار می‌دهند که بسیار آرام، اما پیوسته، دارورا ظرف ۲ تا۳ روز به بدن می‌رسانند.

شیاف‌ها: کپسول یا قرص‌هایی هستند که از طریق مقعد استعمال می‌شوند. لفاف داروفرو می‌پاشد و بدن محتویان آن را جذب می‌کند.

اطراف نخاع: داروبین دیواره لوله نخاعی و پوشش نخاع قرار می‌گیرد (به آن اپیدورال (Epidural) نیز می‌گویند).

مواردی که باید درباره داروی مسکن از گروه مراقبت پزشکی بپرسید

Questions To Ask Your Health Care Team About Your Pain Medicine

چقدر داروباید مصرف کنم؟

با چه فواصل زمانی؟

اگر دردم بر طرف نشد آیا می‌توانم داروی بیش‌تری مصرف کنم؟

به چه میزان می‌توانم آن را افزایش دهم؟

آیا باید پیش از مصرف داروی بیش‌تر تماس بگیرم؟

اثر ماندگاری داروچقدر است؟

اگر فراموش کنم دارو را مصرف کنم یا دیرتر از زمان معمول مصرف کنم چه خواهد شد؟

آیا باید دارو را با غذا مصرف کنم؟

با این دارو باید چقدر مایعات بنوشم؟

چقدر طول می‌کشد تا این داروشروع به اثر کردن کند؟

پس از مصرف این دارو می‌شود مایعات حاوی الکل مصرف کرد، رانندگی کرد یا با ماشین آلات کار کرد؟

چه داروهای دیگری اجازه دارم با داروی مسکن مصرف کنم؟

عوارض آن چیست؟ چگونه می‌توانم از این عوارض جلوگیری کنم؟

در چه مواردی باید بی درنگ با شما تماس بگیرم؟

راه‌های دیگر رهایی از درد Other Ways To Relieve Pain

در برخی افراد دارو همیشه درد را از بین نمی‌برد. در این موارد، پزشکان روش‌های دیگری برای کاهش درد به‌کار می‌گیرند: پرتودرمانی. گاهی از پرتوافکنی برای کوچک کردن تومور و کاهش درد استفاده می‌شود. اغلب یک جلسه درمان برای کمک به رفع درد کافی است، اما گاهی هم چند جلسه درمان لازم است.

جراحی مغز و اعصاب. جراح، اعصابی که پیام‌های درد را به مغز شما می‌رسانند قطع می‌کند. قفه‌های اعصاب. متخصص بیهوشی برای از بین بردن درد، داروی مسکن را اطراف عصب یا دور نخاع تزریق می‌کند. جراحی. جراح همه یا قسمتی از تومور را برای رهایی از درد بر می‌دارد. این کار به‌خصوص زمانی‌که تومور بر اعصاب فشار می‌آورد به کاهش یا نابودی درد می‌انجامد. شیمی‌درمانی. داروهای ضدسرطان برای کاهش اندازه تومور نیز به کاهش درد کمک می‌کنند. تحریک الکتریکی اعصاب فراپوستی (TENS). این روش از جریان خفیف الکتریکی برای نابودی درد استفاده می‌کند. جریان برق از مولد کوچکی می‌آید که می‌توانید یا آن را نگه دارید یا به خود وصل کنید.

اعتیاد و مقاومت به دارو

Medicine Tolerance And Addiction

هنگام درمان درد سرطان، گه‌گاه اعتیاد مشکل‌ساز است.

When Treating Cancer Pain, Addiction Is Rarely A Problem.

اعتیاد زمانی است که افراد نمی‌توانند در مقابل خواست خود مقاومت کنند و کاری را ادامه می‌دهند، حتی اگر انجام آن برایشان آسیب به همراه داشته باشد. از سوی دیگر افراد مبتلا به سرطان معمولاً به داروهای قوی برای کمک به مهار درد نیاز دارند، اما برخی بیماران از ترساعتیاد آن را مصرف نمی‌کنند. اعضای خانواده نیز گاهی نگران هستند که عزیزانشان به داروهای مسکن معتاد شوند. و به همین دلیل هم گاهی آنها را تشویق می‌کنند بین وعده‌های دارو فاصله بیندازند؛ اگرچه توصیه آنها از سر خیرخواهی است، اما باز بهتر است دارورا آنطور کهتجویز شده است مصرف کنید.

افرادی که درد دارند بهترین نتیجه را وقتی می‌گیرند که دارو را بنابر زمانبندی درست مصرف کنند. اگر احساس می‌کنید نیاز بیش‌تری به مسکن دارید از درخواست آن از پزشک واهمه نکنید. همانگونه که در بخش اوپیوییدها – برای دردهای متوسط تا شدید دیدید، ایجاد مقاومت نسبت به داروی مسکن طبیعی است. مصرف داروی مسکن سرطان کم‌تر باعث اعتیاد می‌شود. اگر شما معتاد نیستید معتاد هم نمی‌شوید. اگر حتی قبلاًٌ مشکل اعتیاد داشته اید باز هم‌اکنون نیازمند یک مهارکننده خوب درد هستید. از نگرانی‌های خود با پزشک یا پرستار صحبت کنید.

«اگر نگران اعتیاد هستید، از خود بپرسید که اگر درد هم نداشتم، این دارورا می‌خواستم؟ پاسخ معمولاً نه است.» – رابین

  مقاومت نسبت به مسکن گاهی رخ می‌دهد.

Tolerance To Pain Medicine Sometimes Happens.

برخی افراد فکر می‌کنند باید داروهای قوی‌تر را برای روز مبادا نگه دارند. می‌ترسند بدنشان به داروی مسکن عادت کند و دیگر دارو اثر خود را نداشته باشد. اما دارو اثرش از بین نمی‌رود – فقط ممکن است به خوبی گذشته کار نکند. دارویی را که برای مدت طولانی مصرف می‌کنید، گاهی لازم است تغییری در آن برای مهار درد شما داده شود تا درد بهتر برطرف شود.

به این عارضه مقاومت می‌گویند، که مسئله‌ای عادی در درمان درد است.

مقاومت به دارو اعتیاد نیست.

Medicine Tolerance Is Not The Same As Addiction.

همانگونه که دیدید، مقاومت به دارو وقتی پیش می‌آید که بدن شما به داروی مصرفی عادت ‌کند. نتیجه این است که آن میزان دارو دیگر به خوبی گذشته کار نمی‌کند. بدن آدم تا آدم فرق می‌کند. بسیاری از افراد نسبت به اپیوییدها مقاوم نمی‌شوند. اما اگر مقاومت برای شما پیش آمدنگران نشوید.

زیر نظر پزشک می‌توانید:

میزان دارو را اندکی بیش‌تر کنید.

نوع دیگری از دارو اضافه کنید.

دارویی را که برای درد مصرف می‌کنید تغییر دهید.

هدف رفع درد شماست. بالا بردن میزان داروبرای غلبه بر مقاومت درد موجب اعتیاد نمی‌شود.

مصرف داروی مسکن باعث «نشئه شدن» شما نمی‌شود.

Taking Pain Medicine Will Not Cause You To “Get High.”

بسیاری از افراد هنگام مصرف داروی مسکن تجویز شده حالی به حالی یا به اصطلاح «نشئه نمی‌شوند» و اختیار خود را از کف نمی‌دهند. برخی از مسکن‌ها در اوایل شروع مصرف شما را خواب‌آلوده می‌کنند. این احساس معمولاً ظرف چند روز بر طرف می‌شود. در موارد نادری هم افراد، با مصرف داروهای مسکن دچار سرگیجه یا احساس سردرگمی ‌می‌شوند. در این صورت، به پزشک یا پرستار خود بگویید. تغییر میزان یا نوع دارو معمولاً این مشکل را بر طرف خواهد کرد.

راه‌های دیگر مهار درد

Other Ways To Control Pain

طب سوزنی

بازخورد زیستی

سرگرمی

سرما و گرما

هیپنوتیزم

تخیل

ماساژ

مراقبه

آرامش

روش‌های دیگر:

برای آموختن بیش‌تر درباره درمان‌های تکمیلی درد، گروه مراقبت پزشکی ممکن است پیشنهاد کند در کنار مسکن‌ها از روش‌های دیگری نیز برای مهار درد خود استفاده کنید. در هر حال، برخلاف داروهای مسکن برخی از این روش‌ها در مطالعات درمان سرطان آزمایش نشده‌اند.

اما این روش‌ها به کیفیت زندگی شما کمک می‌کنند و درد و اضطراب و دلواپسی را کاهش می‌دهند و قدرت مقابله با سرطان را بیش‌تر می‌کنند، این روش‌ها را مکمل (Complementary) یا تلفیقی می‌گویند.

این درمان‌ها همه چیز، از کیسه یخ، ماساژ، طب سوزنی (Acupuncture)، هیپوتیزم (Hypnosis) و تخیل (Imagery) گرفته تا بازخورد زیستی (Biofeedback)، مراقبه و لمس درمانی رادر بر می‌گیرند. چگونگی استفاده از آن را که بیاموزید، می‌توانید خودتان برخی از آنها را انجام دهید. برای دیگر روش‌ها باید یک متخصص این کار را برای شما انجام دهد و مطمئن شوید که خبره این کار است.

طب سوزنی (Acupuncture)

طب سوزنی نوعی پزشکی چینی است که از فرو بردن سوزن‌های باریک و فلزی در در نقاط خاصی از بدن استفاده می‌کند. (به فشار انگشتان دست بر سوزن‌ها در این نقاط، فشار سوزن می‌گویند) هدف از این کار تغییر جریان انرژی بدن برای درمان است.

گاهی تا چند ثانیه بعد از ورود سوزن درد خفیف، کرخی، سوزش یا حس مورمور برق گرفتگی ضعیف خواهید داشت، وقتی سوزن‌ها در جای خود قرار بگیرند دیگر هیچ احساس ناراحتی نمی‌کنید؛ سوزن‌ها ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در جای خود باقی می‌مانند. در هر حال، ممکن است زمان آن بیش‌تر یا کم‌تر باشد و این به تشخیص کارورز بستگی دارد.

طب سوزنی در درمان تهوع و استفراغ، در طول درمان سرطان، نتایج مثبتی داشته است. و برخی مطالعات نشان داده است که امکان دارد به بهبودی درد سرطان نیز کمک ‌کند. پیش از شروع طب سوزنی از گروه مراقبت پزشکی خود بپرسید آیا این روش برای نوع سرطان شما مناسب است یا نه؛ اگر مناسب باشد گروه مراقبت پزشکی یک متخصص مجاز ‌طب سوزنی را به شما معرفی می‌کند. در بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی فردی با این مشخصات وجود دارد.

باز خورد زیستی (Biofeedback)

در روش بازخورد زیستی دستگاه‌هایی به شما آموزش می‌دهد چگونه برخی اعمال خاص معمولاً ارادی بدن را مهار کنید، از قبیل تپش قلب، تنفس و کشش عضلات؛ احتمالاً تا به حال به این کنش‌های بدن فکر نکرده‌اید، زیرا خود به خود اتفاق می‌افتند. اما یاد گیری مهار آنها به شما در آرامش یافتن و رویارویی با درد کمک می‌کند. از بازخورد زیستی معمولاً به همراه روش‌های دیگر درمان درد استفاده می‌کنند. اگر به این روش علاقه‌مندید باید به کارشناس مجاز بازخورد زیستی مراجعه کنید.

سرگرمی (Distraction)

سرگرمی‌ یعنی تمرکز روی چیزی غیر از درد. از این آگاهی برای مهار دردهای ملایم به تنهایی یا همراه با دارو برای دردهای تیز ناشی از روال‌ها و آزمایش‌ها استفاده می‌کنند. از این کار در فاصله زمانی مصرف دارو تا زمان تأثیر آن استفاده کنید.

اغلب بدون آگاهی، از این روش استفاده کرده‌اید؛ مثلاً تماشای تلویزیون و یا گوش کردن به موسیقی برای سرگرم کردن ذهن بسیار مفید است. در واقع هر فعالیتی که توجه شما را جلب و شما را به درد بی‌توجه یا کم‌توجه کند سرگرمی‌ به‌شمار می‌آید؛ بشمارید، آواز بخوانید، دعا کنید یا به تنفس با ضرب آهنگ آرام یا تکرار یک عبارت متوسل شوید، عبارتی مانند «من از پسش برمی‌آم».

می‌توانید فعالیت‌های خاصی انجام دهید که ذهن شما را از درد دور کند. کارهای دستی، کار‌های ذوقی، مطالعه، رفتن به سینما یا معاشرت با دوستان در شمار سرگرمی‌هاست.

سرما و گرما (Heat And Cold)

گرما می‌تواند عضلات خسته را راحت و سرما می‌تواند آنها را کرخت کند. به هر حال، برای استفاده از هر کدام در طول درمان از پزشک بپرسید. از آنها هر بار بیش از ۱۰ دقیقه استفاده نکنید. همچنین از آنها در ناحیه‌هایی که جریان خون ضعیف است استفاده نکنید.

برای سرما از بسته‌های پلاستیک ژله‌ای استفاده کنید که حتی وقتی یخ می‌زنند نرم‌اند. این بسته‌ها را می‌توانید از داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های لوازم بهداشتی بخرید. البته همیشه می‌توانید یخ را با قالب‌ یخ در حوله بپیچید یا در لیوان کاغذی آب بریزید و بگذارید یخ بزند.

برای گرما می‌توانید از کیسه آب گرم استفاده کنید. اما از بسته‌های ژله‌ای که در آب جوش گذاشته و سپس در لفاف حوله‌ای یا پارچه‌ای پیچیده‌اید، از بطری آب داغ پیچیده در لفاف، یک حوله گرم و مرطوب و دوش آب گرم نیز می‌توانید استفاده کنید. مواظب باشید که از سطوح داغ بی‌واسطه استفاده نکنید؛ غرض گرم کردن است نه سوزاندن.

هیپنوتیزم (Hypnosis)

هیپنوتیزم شبیه توجهی متمرکز و آرامشی خلسه گونه است. مردم آن را به حالت خواب بیداری بامدادی تشبیه می‌کنند. چشمانتان بسته است اما از آنچه دور و برتان می‌گذرد آگاه‌اید. در این حالت از آرامش، معمولاً ذهن آماده‌تر و بازتر و خلاق‌تر است. یکی از نتایج مثبت هیپنوتیزم این است که جلوی آگاهی شما از درد را می‌گیرد و یا به شما کمک می‌کند درد را به احساس خوشایندتری تبدیل کنید.

شما باید به دیدار کسی بروید که در هیپنوتیزم آموزش دیده، که اغلب روانشناس یا روانپزشک است. او به شما می‌آموزد که چگونه با پیشنهادهای مثبت خود را به حالت خلسه گونه ببرید.

تخیل (Imagery)

تخیل مانند رؤیای در بیداری است. چشمانتان را می‌بندید و تصاویری در ذهنتان می‌سازید که به شما کمک می‌کند آرام گیرید، دلواپسی نداشته باشید و به خواب بروید. در رؤیای بیداری، شما از همه حواس پنجگانه– بینایی، بساوایی، شنوایی، چشایی و بویایی- استفاده می‌کنید. مثلاً می‌خواهید به مکان یا کاری فکر کنید که در گذشته شما را شاد کرده است. می‌توانید آن صحنه را مرور کنید تا به رفع درد شما پیش و پس از آن کمک کند.

اگر مجبورید در رختخواب بمانید و از خانه بیرون نروید، تخیل کمک بسزایی می‌کند. به رفع احساس اسارت وقتی مدت طولانی بیرون نرفته‌اید کمک می‌کند. برای تمرین استفاده از تخیل، به بخش چگونه از تخیل استفاده کنیم سربزنید.

ماساژ (Massage)

ماساژ به کاهش درد و نگرانی کمک می‌کند؛ به رفع خستگی و اضطراب نیز کمک می‌کند. این کار فشار دادن، کشیدن یا ورز دادن بخش‌های مختلف بدن با دست یا ابزار خاص است. حرکت پیوسته و دایره واردر نزدیکی محل درد گاهی بهترین نتیجه را می‌دهد. ماساژ حتی ممکن است گرفتگی عضلات را بر طرف کند و جریان خون را افزایش دهد. برای بیماران سرطانی از فشارهای عمیق و محکم نباید استفاده شود، مگر اینکه از نظر گروه مراقبت پزشکی ایرادی نداشته باشد.

مراقبه (Meditation)

مراقبه روشی ذهنی – جسمی‌ است، جهت کمک به آرامش بدن و سکوت ذهن؛ گاهی به رفع درد نیز، مثل رفع نگرانی اضطراب یا افسردگی، کمک می‌کند.

افراد برای مراقبه از روش‌های خاصی مانند تمرکز بر یک کلمه یا جمله، یک شئ یا تنفس استفاده می‌کنند. آنها می‌توانند در حالت نشسته، خوابیده، راه رفتن یا هر حالت دیگر که راحت‌تر هستند باشند. یکی از اهداف مراقبه این است که سعی شود ذهن به‌روی افکار یا احساسات سرگرم کننده باز باشد؛ در این صورت، توجه آرام آرام به سمت تنفس یا تکرار جملات ‌برمی‌گردد.

«من مراقبه را جهت رفع درد و آرام کردن خود تجربه کرده‌ام. نمی‌توانم دارورا قطع کنم اما احساس می‌کنم آن قدر زیاد هم لازم نیست.» – آنا

آرامش (Relaxation)

آرامش، درد را کاهش می‌دهد یا با جلوگیری از انقباض عضلات از تشدید درد جلوگیری می‌کند. در این صورت، می‌توانید بخوابید و انرژی بیش‌تری کسب کنید. آرامش به کاهش اضطراب و مقابله با استرس نیز به شما کمک می‌کند.

رایج‌ترین روش‌های آرامش عبارت‌اند از:

The Most Common Methods Of Relaxation Are:

• تمرکز تصویری. هنگامی‌ است که شما به یک شئ خیره می‌شوید.
• تنفس و انقباض عضلات. نفس را فرو می‌برید و عضلات را منقبض می‌کنید، سپس همراه با شل کردن آنها نفس را بیرون می‌دهید. تمرینات آرامش را برای نحوه استفاده از تنفس و انقباض عضلات ببینید.
• تنفس آهسته ریتمیک. به آرامی، درحالی که روی یک شئ تمرکز کرده‌اید، نفس بکشید. شما می‌توانید تخیل و گوش کردن به موسیقی را نیز به تنفس آهسته ریتمیک اضافه کنید. تمرینات آرامش را برای نحوه استفاده از تنفس آهسته ریتمیک ببینید.

وقتی درد شدید عارض می‌شود، آرامش سخت است؛ از بعضی روش‌ها که سریع‌تر و آسان‌تر است استفاده کنید، از جمله ماساژ ریتمیک یا تنفس و انقباض عضلات. برخی برای کمک به آرامش، از موسیقی و یا انواع دیگر هنر درمانی استفاده می‌کنند.

گاهی تنفس بیش از حد عمیق باعث تنگی نفس می‌شود؛ در این صورت، نفس‌های کوتاه بکشید یا با آرامی‌ بیش‌تر تنفس کنید. همچنین، با شروع استراحت، ممکن است خوابتان ببرد. اگر نمی‌خواهید بخوابید، روی یک صندلی سخت بنشینید و یا یک زمان سنج و یا ساعت زنگ‌دار را قبلاز شروع تمرین تنظیم کنید.

روش‌های دیگر (Other Methods)

در اینجا برخی روش‌های دیگری را که افراد برای تسکین درد سرطان امتحان کرده‌اند می‌آوریم.

• فیزیوتراپی. تمرین‌ها و یا روش‌های مورد استفاده برای کمک به بازگرداندن قدرت، افزایش حرکت عضلات و تسکین درد است.
  نوعی انرژی درمانی است که در آن درمانگر دست خود را روی بدن بیمار می‌گذارد و یا در نزدیکی تن او می‌گیرد. هدف، انتقال چیزی است که در باور آنان انرژی نیروی زندگی است و به آن کی(Qi)(یا چی – Chi) می‌گویند.
• تای چی. یک تمرین ذهنی – بدنی است که همراه با یک سلسله حرکات آهسته و نرم، با توجه به تنفس و تمرکز انجام می‌دهند. بنابراین باور، آن چیزی که به آن انرژی نیروی زندگی (چی) می‌گویند در بدن جریان یابد.
• یوگا. یک سلسله از کشش‌ها و حالت‌هاست که تمرکز ویژه بر تنفس دارد. هدف یوگا آرامش اعصاب و برقراری تعادل در بدن، ذهن و روح است. یوگا انواع مختلفی دارد، بنابراین، در مورد انواعی از آنها که بهترین راه‌حل برای شما هستند پرس و جو کنید.

مطمئن شوید که با یک متخصص مجاز برای درمان فیزیکی، ماساژ، هیپنوتیزم یا طب سوزنی طرف هستید.

مطمئن شوید که با یک متخصص مجاز برای درمان فیزیکی، ماساژ، هیپنوتیزم یا طب سوزنی طرف هستید.برای کسب اطلاعات بیش‌تر در مورد درمان‌های مکمل برای درد:

To Learn More About Complementary Treatments For Pain:

با پزشک، پرستار یا مددکار اجتماعی کارشناس غدد صحبت کنید.

مقاله پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان اندیشیدن درباره درمان مکمل و جایگزین: راهنما برای افراد مبتلا به سرطان، را ببینید.

به یاد داشته باشید: همیشه با پزشک خود پیش از استفاده از هرگونه درمان‌های تکمیلی درد مشورت کنید. برخی از آنها با درمان سرطان تداخل دارند.

احساسات و درد شما (Your Feelings And Pain)

امید خود را از دست ندهید.

یافتن پشتیبانی

صحبت با اعضای خانواده

ابتلا به درد و سرطان بر هر بخشی از زندگی شما تأثیر می‌گذارد. نه تنها بدن، بلکه افکار و احساسات شما نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. تداوم درد، زیاد یا کم، گاهی این احساس را به‌وجود می‌آورد که دیگر قادر نیستید بر هیچ چیزی تمرکز کنید. این احساس شما را از انجام کارهای روزمره و دیدار اشخاصی که به‌طور معمول انجام می‌دهید باز می‌دارد؛ باعث ناامیدی می‌شود یا احساس می‌کنید دچار چرخه‌ای شده‌اید که به نظر نمی‌‌رسد هرگز پایان یابد.

گاهی اوقات، انجام بعضی کارها دیگر به آسانی گذشته نیست، از جمله پخت و پز، لباس پوشیدن یا حتی گردش؛ برخی افراد را درد از انجام کار باز می‌دارد، یا نمی‌گذارد به میزان گذشته کار کنند و یا آنها را دچار دغدغه مالی می‌کند. این محدودیت‌ها در کار و زندگی روزمره گاهی نیز به حضور کم‌تر در اجتماع و عدم تمایل به معاشرت می‌انجامد.

تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که درد دارند بیش‌تر احساس غم یا اضطراب و افسردگی می‌کنند. در بعضی از مواقع، هم عصبی، زودرنج و کم‌تحمل می‌شوند و یا در کنار دیگران احساس تنهایی کنند.

یکی از عوارض رایج سرطان و درد، ترس است. در بسیاری از افراد، درد و ترس توأم با هم موجب درد و رنج تازه‌ای می‌شود. افراد از آینده نگران و ناامید می‌شوند و افکار آنها حول و حوش چیزهایی می‌چرخد که ممکن است رخ دهند یا ندهند.

ممکن است شما از مسائل بسیاری بترسید، از جمله:

• بدتر شدن سرطان
• درد بیش‌تر از حد تحمل شود.
• اینکه اشتغال شما یا انجام فعالیت‌های روزانه‌تان مشکل شود
• اینکه نتوانید به سفر یا برنامه‌های خاص بروید
• از دست دادن زمام امور

این مسائل اغلب افراد را به جستجوی معنی سرطان و درد وامی‌دارد؛ برخی می‌پرسند که چرا این اتفاق باید برای آنها رخ دهد و با خود می‌گویند که چه کرده‌اند که مستوجب این درد و رنج باشند. گاهی هم به دین یا معنویت بیش‌تر روی می‌آورند و از خداوند درخواست راهنمایی و توان می‌کنند.

«در ابتدا من توان انجام کارهایی را که همیشه انجام می‌دادم نداشتم. نمی‌توانستم چمن‌ها را بزنم یا در باغچه خودم کار کنم. خیلی احساس ناکامی‌می‌کردم.» – خوان

امید خود را از دست ندهید. (Don’t Lose Hope)

اگر دچار احساس ناامیدی شدید، بدانید که تنها نیستید. بسیاری از افرادی که دچار سرطان شده‌اند، این نوع احساس را داشته‌اند. داشتن افکار منفی امری عادی است، ولی برخی افراد افکار مثبت نیز دارند، که در مواجهه با سرطان مزایای زیادی برایشان دارد. اما اگر افکار منفی به شما روی ‌آوردند، احساسات خود را نادیده نگیرید، اگر ناراحت هستید یا به آینده خود اطمینان ندارید برای شما کمک وجود دارد.

یافتن پشتیبانی Finding Support

افراد زیادی می‌توانند به شما کمک کنند؛ می‌توانید با مددکاران اجتماعی کارشناسان غدد، روانشناسان بهداشت یا دیگر کارشناسان بهداشت روان در بیمارستان یا درمانگاه صحبت کنید. گروه مراقبت پزشکی می‌تواند کمک ‌کند تا یک مشاور، که برای کمک به افراد مبتلا به بیماری‌های طولانی مدت آموزش دیده است، پیدا کنید. این افراد به شما کمک می‌کنند تا درباره آنچه با آن مواجه هستید صحبت کرده برای نگرانی‌های خود پاسخی پیدا کنید. آنها می‌توانند پزشکی به شما معرفی کنند که کمک کند احساس بهتری داشته باشید.

بسیاری می‌گویند که بعد از معاشرت با یک شخص روحانی یا حضور در جوامع مذهبی حس اعتماد به نفس و آسایش خود را باز یافته‌اند. این گروه‌ها می‌توانند کمک‌های مؤثری بکنند؛ بسیاری از آنان برای کمک به افراد جهت مقابله با بیماری آموزش دیده‌اند.

شما همچنین می‌توانید در اطراف خود با دوستان یا کسان دیگر صحبت کنید. بعضی‌ها به یکی از گروه‌های پشتیبانی می‌پیوندند، این گروه‌های حمایت، از کسانی تشکیل شده که خود را در مقابله با سرطان در میان می‌گذارند. اعضای این گروه‌ها با هم از طریق تلفن یا اینترنت صحبت می‌کنند. آنها به شما کمک می‌کنند تا بینش و افکار تازه‌ای در مورد چگونگی مقابله با سرطان پیدا کنید. برای یافتن گروه حمایتی، با پزشک، پرستار یا مددکار اجتماعی کارشناس غدد مشورت کنید.

درد شما چه تأثیری بر عزیزانتان می‌گذارد How Your Pain Affects Your Loved Ones

درد مزمن یا شدید، هر کسی که شما را دوست دارد و از شما مراقبت می‌کند متأثر می‌کند. برای افراد خانواده و دوستان سخت است ببینند یکی از نزدیکانش درد می‌کشد. عزیزان شما نیز ممکن است احساس خشم، اضطراب، تنهایی و بیهودگی کنند که چرا نمی‌توانند به شما کمک کنند. حتی گاه از اینکه شما درد دارید و آنها ندارند، احساس گناه می‌کنند. و از اینکه نمی‌توانید کارهایی را که دوست دارید انجام دهید سرخورده می‌شوند. این احساسات برای اعضای خانواده و دوستان طبیعی است. دانستن اینکه این احساسات وجود دارد و شما لازم نیست به تنهایی با آن روبرو شوید کمک بزرگی می‌کند. بگذارید اعضای خانواده شما بدانند اشکالی ندارد کمک کنند. آنها نیز می‌توانند با مشاور صحبت کنند یا به گروه پشتیبانی بپیوندند. آنها را تشویق کنید از مددکار اجتماعی کارشناس غدد بپرسند چه گزینه‌هایی برایشان وجود دارد. همچنین، آنها می‌توانند مقاله‌های ncii.ir را – که برای پرستاران، در بخش برای اطلاعات بیش‌تر فهرست شده است- بخوانند.

گفت و گو با اعضای خانواده (Talking With Family Members)

شاید بخواهید اعضای خانواده و دوستانتان بدانند چه احساسی دارید. از نظر برخی افراد، این کار سخت است و بعضی دیگر در این مورد خود را بی‌دست و پا می‌دانند. برخی افراد می‌گویند نمی‌خواهم نزدیکترین کسانم ناامید شوند. دیگران می‌گویند نمی‌خواهم به نظرشان برسد بی‌اثر هستند؛ اما به هر حال ارتباط باز و صادقانه به همه کمک می‌کند. اگر بگذارید دیگران بدانند درد شما چیست؟ ممکن است درباره درک مشکلی که با آن روبرو هستید به آنها کمک کنید، تا سپس، بتوانند راهی برای کمک به شما پیدا کنند. عزیزان شما هم اگر بدانند باعث راحتی بیش‌تر شما می‌شوند، احساس بهتری خواهند داشت.

مشکلات خانوادگی پیش از سرطان شما

Family Problems Before Your Cancer

هر مشکلی که خانواده شما پیش از سرطان داشته است به احتمال زیاد بعداً دوچندان می‌شود. یا ممکن است خانواده شما به‌خوبی با این مشکل روبرو نشود. در این صورت، می‌توانید از مددکار اجتماعی بخواهید یک جلسه خانوادگی برگزار کند. در طول این جلسات، پزشک می‌تواند به بیان اهداف درمان و مسائل مربوط به آن بپردازد. همچنین شما و اعضای خانواده‌تان می‌توانید خواسته‌های خود را در مورد مراقبت بیان کنید. این جلسات همچنین برای هر کس فرصتی فراهم می‌آورد تا احساساتش را بی‌رودربایستی بیان کند. توجه داشته باشید، شما در این زمان می‌توانید به سوی بسیاری از کسان خود باز گردید.

برای اطلاعات بیش‌تر در مورد کنار آمدن با احساساتتان مقاله پایگاه علمی‌، پزشکی و آموزشی مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان(www.ncii.ir) را ببینید، صرف زمان: پشتیبانی برای افراد مبتلا به سرطان.

مسائل مالی (Financial Issues)

بیمه

بیمه درمانی دولتی

راهنمایی‌های دیگر

هنگامی‌که درد دارید، به آخرین چیزی که ممکن است فکر کنید پرداخت هزینه دارو است. با این همه، نگرانی مالی بسیاری از مردم را از درمانی که به آن نیاز دارند باز می‌دارد. اگر سؤالی دارید با مددکار اجتماعی کارشناس غدد صحبت کنید. او می‌تواند هدایت شما را به منابع در دسترس هدایت کند. برخی از راهنمایی‌های کلی:

«دکتر با من از یک روش مهار درد که فکر کرد به درد من می‌خورد صحبت کرد. من کمی نگران بودم که چطور از پس هزینه‌اش بر بیایم. با شرکت بیمه تماس گرفتم، و ابهامات من برطرف شد.» – تری

سابقه مهار درد

Pain Control Record

داروهایی که هم‌اکنون دارید مصرف می‌کنید

داروهای مسکنی که در گذشته مصرف کرده اید

می‌توانید از نموداری مشابه نمودار زیر استفاده کنید تا سابقه‌ای از چگونگی کارکرد داروی خود به‌دست آورید. برخی از مردم آن را دفترچه خاطرات درد نامیده‌اند. اطلاعات را در جدول وارد کنید. مقدار دردی را که احساس می‌کنید با استفاده از شیوه‌ای که بهترین نتیجه را برای شما دارد توصیف کنید. این شیوه می‌تواند کلمات، اعداد با مقیاس از صفر تا ۱۰ یا حتی رسم یک صورت باشد (صحبت درباره درد شما را برای مشاهده مثال‌ها ببینید). جدول را وقتی به پزشک مراجعه می‌کنید با خود ببرید.

تاریخ	درد خود را توصیف کنید	ساعت	سطح درد
تیر کشیدن پهلوها به‌صورتی دردناکی		۸ ۸ صبح	۹
کرخی دردناک در پاها	کرخی دردناک در پاها	سرتاسر روز	۵

داروهایی که هم‌اکنون مصرف می‌کنید

Medicines You Are Taking Now

از این نمودار برای ثبت تمام داروهایی که مصرف می‌کنید – نه فقط داروهای مسکن – استفاده کنید. این اطلاعات به شما کمک می‌کند با پزشک خود روند همه داروهای خود را پیگیری کنید.

تاریخ	دارو	میزان	فاصله زمانی	عوارض جانبی	دلیل قطعی

چگونگی استفاده از تخیل How To Use Imagery

تمرینات آرامش

تخیل معمولاً بهترین اثر خود را وقتی می‌گذارد که چشمتان بسته باشد. ابتدا، تصویری در ذهن خود بسازید. مثلاً می‌توانید به یک محل و یا کاری که شما را در گذشته خوشحال کرده است فکر کنید. در مورد آن محل یا فعالیت کاوش کنید و ببینید چقدر احساس آرامش می‌کنید.

اگر از درد شدید رنج می‌برید، می‌توانید خودتان را بدون درد تصور کنید. در ذهن خود، رابط‌هایی که سیگنال‌های درد را از بخشی به بخش دیگری از بدن ارسال می‌کنند قطع کنید. یا می‌توانید یک توپ انرژی شفابخش را در ذهن تجسم کنید. بسیاری این تمرین‌ها را بسیار مفید یافته‌اند:

یک توپ انرژی شفابخش را تصور کنید که ریه‌ها یا قفسه سینه شما را در بر گرفته است. تشکیل و شکل گرفتن آن را تصور کنید.
آماده که شدید، تصور کنید هوایی که تنفس می‌کنید این توپ انرژی را به ناحیه دردناک روانه می‌کند. به‌محض رسیدن این توپ، شما احساس التیام و آرامش می‌کنید. می‌توانید تصور کنید که توپ هر چه ناراحتی شما را بیش‌تر نابود می‌کند بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شود.
هنگام بازدم، تصور کنید که هوا توپ را از بدن شما دور می‌کند و توپ، تمام درد شما راهم با خود می‌برد.
دو گام قبل را در هر دم و بازدم تکرار کنید به آرامی ‌تا سه بشمارید، نفس عمیق بکشید، چشم‌ها را باز کنید و در سکوت به خود بگویید: «حس می‌کنم آرام و هوشیارم.»

تمرینات آرامش (Relaxation Exercises)

نشسته، لمیده یا دراز کشیده، ترجیحاً در مکانی ساکت خود را رها کرده سعی کنید کاملاً راحت باشید. برای جلوگیری از قطع گردش خون، دست‌ها یا پاهایتان را روی هم نیندازید. اگر دراز کشیده‌اید، بدنیست یک بالش کوچک زیر گردن یا زانویتان قرار دهید.

هنگامی‌که راحت هستید و چشمان شما بسته است، می‌توانید هر یک از این روش‌های آرامش را انجام دهید:

تنفس و انقباض عضلات

Breathing And Muscle Tensing

نفس عمیقی بکشید.

در همین حال، ماهیچه یا گروهی از ماهیچه‌ها را منقبض کنید؛ مثلاً، چشمان خود را ببندید و اخم کنید، یا دندان‌ها را برهم فشار دهید؛ یا دست‌تان را مشت کنید، بازو یا پاهای خود را سفت کنید، یا پاها و دست‌هایتان را روی توپی بگذارید و تا جایی که می‌توانید محکم نگه دارید.

نفس خود را نگه دارید و ماهیچه‌ها را یکی دو ثانیه منقبض نگه دارید.

رها کنید. نفس را بیرون دهید و بگذارید بدنتان سست شود.

تنفس آهسته ریتمیک (آهنگین) (Slow Rhythmic Breathing)

• به چیزی خیره شوید یا چشم خود را ببندید و به صحنه‌ای آرام فکر کنید. نفسی آهسته و عمیق بکشید.
• هنگام دم، عضلات خود را سفت کنید. هنگام بازدم، ماهیچه‌هایتان را شل و رفع گرفتگی را احساس کنید.
• آرام بمانید و دوباره شروع کنید آهسته و راحت نفس بکشید، در دقیقه ۹ یا ۱۲ تنفس کامل داشته باشید. جهت حفظ ضرباهنگ آهسته و یکنواخت، می‌توانید در سکوت به خودتان بگویید، «دم، یک، دو؛ بازدم، یک ، دو.»
• هرگاه احساس کردید نفس کم آورده اید، یک نفس عمیق بکشید و مجدداً به تنفس آهسته ادامه دهید.
• زمانی که نفس خود را بیرون می‌دهید، احساس آرامش و سستی می‌کنید. تنفس آهسته ریتمیک را اگر لازم است تا ۱۰ دقیقه ادامه دهید.
• در پایان، ساکت و آرام از یک تا سه بشمارید. چشمتان را باز کنید. به خودتان بگویید، «حس می‌کنم آرام و هوشیارم.» و آهسته شروع به حرکت کنید.
• اگر دیدید روش تنفس آهسته ریتمیک راه خوبی برای آرامش و کاهش درد است، بهتر است این کارها را هم امتحان کرده آنها را به این روش اضافه کنید:
• با گوشی به موسیقی آرام و آشنا گوش دهید.
• وقتی به آرامی‌ نفس می‌کشید، به آرامی ‌قسمت‌های مختلف بدن خود را یکی پس از دیگری شل کنید. از پاها شروع کنید و تا سر ادامه دهید.
• نفس را که بیرون می‌دهید، روی بخش خاصی از بدن تمرکز و آرامش آن را احساس کنید و سعی کنید تصور کنید که گرفتگی آن بخش از بدن رفع شده است.
• استفاده از نوار‌ها یا لوح‌های فشرده آرامش نیز مفید است. آنها معمولاً مرحله به مرحله چگونگی آرامش را آموزش می‌دهند.

پیش از اینکه به داروخانه بروید – بدانید چه دارید می‌گیرید!

!Before You Go To The Pharmacy – Know What You’re Getting

گاهی اوقات بیماران در مورد چگونگی و زمان مصرف نسخه‌های جدید دچار سردرگمی‌می‌شوند. اگر پزشک داروی تازه‌ای تجویز کرده،حتماً لازم ست بدانید چه چیز قرار است مصرف ‌کنید.

پیش از پایان جلسه ملاقات، از گروه مراقبت پزشکی خود بپرسید:

:Before You Leave Your Visit, Ask Your Health Care Team

• تلفظ درست این دارو چیست؟
• این داروچه شکلی است؟ اگر نوع معمولی دارد آن هم همین شکلی است؟
• در هر وعده چند قرص (یا چقدر مایع) باید بخورم؟
• این میزان را چند بار در روز باید بخورم؟
• آیا این دارورا باید با غذا مصرف کنم؟
• آیا می‌توانم این دارورا با داروها یا مکمل‌های دیگرم مصرف کنم؟

اطلاعات چاپ شده همراه دارو را حتماً بخوانید. اگر خواندن آن برایتان سخت است، از یکی از دوستان یا اعضای خانواده بخواهید آن را برای شما بخواند. برای پرسش‌های دیگر درباره داروهای خود، به پرسش‌هایی که باید از گروه مراقبت پزشکی درباره دردتان بپرسید سربزنید.

برای اطلاعات بیش‌تر (For More Information)

این مقاله فقط یکی از مقاله‌های فراوان برای افراد مبتلا به سرطان است. در زیر برخی مقاله‌های دیگر نیز هست که شما و نزدیکانتان ممکن است آنها را مفید بدانید:

• درمان زیست‌شناختی: درمانی که از سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند
• شیمی‌درمانی و شما
• مواجهه با سرطان پیشرفته
• راهنمایی‌های خوراک برای بیماران سرطانی
• اگر سرطان دارید: آنچه باید از پژوهش‌های بالینی بدانید
• پرتودرمانی و شما
• صرف زمان
• تفکر درباره پزشکی مکمل و جایگزین
• وقتی سرطان برگشت
• وقتی کسی که دوستش دارید تحت درمان سرطان است
• وقتی کسی که دوستش دارید سرطان پیشرفته دارد
• وقتی یکی از والدین شما سرطان دارد

این مقالات در پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www,ncii.ir) در دسترس است. می‌توانید برای اطلاعات بیشتر به آدرس پایگاه، به نشانی Www.Ncii.Ir مراجعه کنید.