طب مکمل و جایگزین در درمان سرطان
Complementary And Alternative Medicine In Cancer Treatment
نگاه اجمالیOverview
طب مکمل و جایگزین یک گروه متنوع از پزشکی و نظام مراقبتهای بهداشتی، عملکرد و محصولات هستند که در حال حاضر بخشی از طب متعارف محسوب نمیشود ( پرسش ۱ را ببینید).
- مهم است که همان ارزیابیهای علمی که برای ارزیابی روشهای متعارف مورد استفاده قرار میگیرد برای ارزیابی درمانهای (پزشکی مکمل و جای گزین) نیز استفاده شود (پرسش ۳ را ببینید).
- مهم است که بیماران، همه ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی خود را درباره هر درمانی که در حال حاضر استفاده میکنند یا در نظر گرفتهاند آگاه سازند. این برای کمک به اطمینان از یک دوره مراقبت ایمن و هماهنگ است (پرسش ۷ را ببینید).
پرسش و پاسخ درباره پزشکی مکمل و جایگزین در درمان سرطان
Questions And Answers About Complementary And Alternative Medicine In Cancer Treatment
طب مکمل و جایگزین چیست؟
طب مکمل و جایگزین، آنگونه که توسط مرکز ملی طب مکمل و جایگزین تعریف شده است، یک گروه متنوع از پزشکی و نظام مراقبتهای بهداشتی، عملکرد و فرآوردهها هستند که در حال حاضر بخشی از پزشکی متعارف محسوب نمیشود. طب مکمل همراه با پزشکی متعارف استفاده میشود. پزشکی جایگزین بهجای پزشکی متعارف استفاده میشود. پزشکی متعارف پزشکی است که توسط دارندگان مدرک دکترا (دکترای پزشکی) یا دکترای انواع امراض استخوانی و متخصصان بهداشت مرتبط با آنان، از جمله فیزیوتراپیستها، روانشناسان و پرستاران مجاز انجام میشود. اصطلاحات دیگر برای پزشکی متعارف عبارتند از دگر درمانی (Allopathy) و زیست پزشکی. برخی از پزشکان طب متعارف نیز کاروران طب مکمل و جایگزین هستند.
این خلاصه پاسخ بعضی از سؤالها رایج در مورد استفاده از روشهای درمانی طب مکمل و جایگزین، درباره چگونگی انجام روشهای طب مکمل و جایگزین و پیشنهاد منابع برای کسب اطلاعات بیشتر است.
آیا طب مکمل و جایگزین بهطور گستردهای استفاده میشود؟
نتایج مطالعات در مورد استفاده از طب مکمل و جایگزین متناقض است. یک مطالعه در مقیاس بزرگ، که در مجله انجمن پزشکی در تاریخ ۱۱ نوامبر ۱۹۹۸ منتشر شده، دریافته است که استفاده از طب مکمل و جایگزین در میان عموم مردم از ۳۳/۸٪ در سال ۱۹۹۰ به ۴۲/۱٪ در سال ۱۹۹۷ افزایش یافته است. با اینحال، تجزیه و تحلیل دادههای سال ۱۹۹۹ از مصاحبه سازمان ملی بهداشت و درمان، نشان داد که تنها ۲۸/۹٪ از بزرگسالان (۱۸ سال به بالا) در سال گذشته حداقل از یک درمان طب مکمل و جایگزین استفاده کرده بودند. این نتایج در مجله پزشکی مراقبت در سال ۲۰۰۲ منتشر شد.
تعدادی مطالعه درباره استفاده از طب مکمل و جایگزین توسط بیماران مبتلا به سرطان، با تعداد کمی از بیماران انجام شده است.
یک مطالعه منتشر شده در فوریه سال ۲۰۰۰ در مجله سرطان گزارش داد که ۳۷٪ از ۴۶ بیمار مبتلا به سرطان پروستات، یک یا چند روش طب مکمل و جایگزین را بهعنوان بخشی از درمان سرطاناستفاده کردهاند. این درمانها شامل طب گیاهی، ویتامینها و رژیمهای غذایی مخصوص بوده است.
مطالعه بزرگتری درباره استفاده از طب مکمل و جایگزین در بیماران مبتلا به انواع مختلف سرطان در جولای سال ۲۰۰۰ در مجله سرطانشناسی بالینی منتشر شده است. این مطالعه نشان داد که ۶۹٪ از ۴۵۳ بیمار مبتلا به سرطان حداقل یک درمان طب مکمل و جایگزین بهعنوان بخشی از درمان سرطان استفاده کرده بودند. اطلاعات تکمیلی در مورد استفاده از طب مکمل و جایگزین در بیماران مبتلا به سرطان را میتوان در بررسی مقالات سمینارهای سرطان که در دسامبر سال ۲۰۰۲ منتشر شده است یافت.
رهیافتهای طب مکمل و جایگزین چگونه انجام میشوند؟
مهم است که همان ارزیابی دقیق علمی مورد استفاده برای ارزیابی روشهای متعارف برای ارزیابی درمانهای طب مکمل و جایگزین مورد استفاده قرار گیرد.
روشهای متعارف برای درمان سرطان، عموماً برای ایمنی و مؤثر بودن، از طریق یک فرایند سخت علمی که شامل آزمایشهای بالینی با تعداد زیادی از بیماران است مطالعه شدهاند. درباره ایمنی و مؤثر بودن روشهای مکمل و جایگزین شناخت کمتری وجود دارد. برخی از روشهای درمانی طب مکمل و جایگزین تحت ارزیابی دقیق قرار گرفتهاند.
در اصل تعداد کمی از روشهای درمانی طب مکمل و جایگزین، کاملاً بهعنوان جایگزین روشهای درمان سرطان یا دارو در نظر گرفته نشدهاند، بلکه بهعنوان روشهای درمانی تکمیلی که ممکن است به احساس بهتر بیماران و بهبود سریعتر کمک کند مورد قبول قرار گرفتهاند. یکی از نمونهها طب سوزنی است. با توجه به هیات متخصصان در انجمن ملی بهداشت، اجماع کنفرانس در نوامبر سال ۱۹۹۷، طب سوزنی را در مهار تهوع و استفراغ ناشی از شیمیدرمانی و درد ناشی از عمل جراحی مؤثر شناخته شده است. در مقابل، برخی از دیدگاهها، مانند استفاده از لتریل(Leatrile)، مورد مطالعه قرار گرفتند بیهوده و بیاثر و یا بهطور بالقوه مضر شناخته شدند.
بیماران در هنگام استفاده و یا در نظر گرفتن روشهای درمانی تکمیلی و جایگزین چه باید بکنند؟
بیماران مبتلا به سرطان که درمان مکمل یا جایگزین را در نظر گرفته یا استفاده میکنند باید این تصمیم را با پزشک یا پرستار خود در میان بگذارند. زیرا برخی از روشهای درمان تکمیلی و جایگزین وقتی با درمان متعارف استفاده میشود ممکن است با درمان استاندارد تعارض داشته یا مضر باشد. این نیز ایده خوبی است از چگونگی درمان آگاهی پیدا کنید، از جمله اینکه آیا نتایج مطالعات علمی ادعایی را که درباره آن شده است مورد پشتیبانی مراجع علمی قرار گرفته است یا نه.
هنگام در نظر گرفتن روشهای درمانی مکمل و جایگزین، بیمار چه سؤالهایی را باید از ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی خود بپرسد؟
- چه فایدهای را میتوان از این درمان انتظار داشت؟
- خطرات مربوط به این درمانها چه هستند؟
- آیا منافع شناخته شده آن از ضررهایش بیشتر است؟
- چه عوارض جانبی باید انتظار داشت؟
- آیا این درمان با درمان متعارف تعارض دارد؟
- آیا این درمان بخشی از آزمایشهای بالینی است؟ اگر چنین است، چه کسی از آزمایش حمایت میکند؟