درمان سرطان اپی‌تلیال تخمدان

درمان سرطان اپی‌تلیال تخمدان

اطلاعات عمومی درباره سرطان اپی‌تلیال تخمدان

نکات مهم این بخش

• در بیماری سرطان اپی‌تلیال تخمدان، سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت پوششی تخمدان تشکیل می‌شوند.
• در زنانی که در خانواده آنها سرطان تخمدان سابقه دارد، خطر ایجاد سرطان تخمدان افزایش می‌یابد.
• برخی از موارد سرطان تخمدان در اثر به ارث بردن جهش‌های (تغییرات) ژنی بروز می‌نماید.
• زنانی که با افزایش خطر سرطان تخمدان روبرو هستند، ممکن است بخواهند برای پیشگیری آن تحت عمل جراحی قرار گیرند.
• نشانه‌های احتمالی سرطان تخمدان شامل درد یا متورم شدن شکم است.
• برای و تشخیص سرطان تخمدان، از تست‌هایی استفاده می‌شود که در آنها تخمدان‌ها، ناحیه لگن، خون، و بافت تخمدان معاینه می‌شود.

عوامل خاصی بر گزینه‌های درمان و پیش‌آگهی ( احتمال بهبودی) تأثیر می‌گذارند.

در بیماری سرطان اپی‌تلیال تخمدان، سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت‌های پوششی تخمدان تشکیل می‌شوند.

تخمدان‌ها یک جفت اندام در دستگاه تولیدمثل زنان می‌باشند و در لگن قرار دارند، به این صورت که در هر طرف رحم (اندام توخالی گلابی شکلی که جنین در آن رشد می‌کند) یک تخمدان وجود دارد. هر تخمدان تقریباً به شکل و اندازه یک بادام است.

تخمدان‌ها تولیدکننده تخم و هورمون‌های زنان هستند (هورمون‌ها موادی هستند که نحوه کارکرد سلول‌ها یا اندام‌های خاصی را کنترل می‌کنند).

سرطان اپیتلیال تخمدان، نوعی سرطان است که تخمدان‌ها را بیمار می‌سازد. (برای کسب اطلاعات درباره دیگر انواع سرطان تخمدان، مقالات درباره تومور سلول‌های زایای تخمدان و تومورهای بدخیم مرزی تخمدان مراجعه نمایید.)

در زنانی که در خانواده آنها سرطان تخمدان سابقه دارد، خطر ایجاد سرطان تخمدان افزایش می‌یایبد هر چیزی که احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد عامل خطر می‌نامند. در زنانی که یکی از بستگان

درجه یک آنها (مادر، دختر، یا خواهر) سرطان تخمدان دارد، خطر ایجاد سرطان تخمدان افزایش می‌یابد. این خطر در زنانی بیش‌تر است که یکی از بستگان درجه یک و یکی از بستگان درجه دو آنها ( مادر بزرگ یا عمه یا خاله) بهسرطان تخمدان دچار است، و در زنانی که دو یا چند نفر از بستگان درجه یک آنها به سرطان تخمدان مبتلا می‌باشد، خطر از این میزان هم بیش‌تر می‌باشد.

برخی از سرطان‌های تخمدان در اثر به ارث بردن جهش‌های (تغییرات) ژنی ایجاد می‌شوند.

ژن‌های موجود در سلول‌ها حامل اطلاعات ارثی هستند که شخص از والدین خود به ارث می‌برد. سرطان ارثی تخمدان تقریباً ۵ تا ۱۰ درصد از کل موارد سرطان تخمدان را تشکیل می‌دهد. سه الگوی ارثی شناسایی شده‌اند که عبارتند از: سرطانی که تنها در تخمدان وجود دارد، سرطان‌های تخمدان و پستان، و سرطان‌های تخمدان و روده بزرگ.

تست‌هایی تهیه شده است که می‌توان با استفاده از آنها ژن‌های جهش یافته را ردیابی نمود. گاهی اوقات این تست‌های ژنتیکی روی افراد خانواده‌هایی که خطرسرطان در آنها بالا می‌باشد انجام می‌شود. (برای زنانی که با افزایش خطر سرطان تخمدان روبرو هستند، ممکن است بخواهند برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری تحت عمل جراحی قرار گیرند.

برخی از زنانی که در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان تخمدان قرار دارند، ممکن است تصمیم بگیرند که تحت عمل جراحی Prophylactic Oophorectomy یا برداشتن پیشگیرانه تخمدان قرار گیرند (یعنی اینکه تخمدان‌های سالم آنها برداشته شود تا سرطان نتواند در آنها رشد کند). در زنانی که در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان تخمدان قرار دارند، مشخص شده است که با این عمل جراحی خطر ایجاد سرطان تخمدان به مقدار زیادی کاهش می‌یابد.

نشانه‌های احتمالی سرطان تخمدان شامل درد شکم و متورم شدن آن است.

امکان دارد در مراحل اولیه سرطان تخمدان هیچ علائمی ایجاد نشود. هنگامی‌که علائم ظاهر می‌شوند، در اغلب موارد سرطان تخمدان در مرحله پیشرفته می‌باشد. ممکن است علائم سرطان تخمدان شامل موارد زیر  باشد:

• درد شکم یا متورم شدن آن.
• درد در لگن.
• مشکلات دستگاه گوارشی، مانند پرگاز بودن معده، نفخ، یا یبوست.
• امکان دارد این علائم ناشی از سرطان تخمدان نبوده و در اثر بیماری‌های دیگری ایجاد شده باشند. اگر علائم بدتر شده یا برطرف نشوند، باید با پزشک مشورت نمود تا تشخیص و درمان هر چه سریع‌تر بیماری‌های احتمالی میسر شود. اگر سرطان اپی‌تلیال تخمدان در مراحل اولیه خود تشخیص داده شود، در اغلب موارد علاج شدنی است.

برای ردیابی (یافتن) و تشخیص سرطان تخمدان از تست‌هایی استفاده می‌شود که در آنها تخمدان‌ها، ناحیه لگن، خون، و بافت تخمدان را معاینه می‌کنند.

ممکن است از تست‌ها و رویه‌های زیر استفاده شود:

• معاینه لگن: معاینه مهبل، گردن رحم، رحم، لوله‌های رحم، تخمدان‌ها، و راست روده. پزشک یا پرستار که دستکش دارای ماده لوبریکانت (لغزنده ساز) بر دست دارد، یک یا دو انگشت دست خود را وارد مهبل می‌کند و دست دیگر خود را روی قسمت پایینی شکم می‌گذارد تا اندازه، شکل، و محل قرارگیری رحم و تخمدان‌ها را حس کند. یک اسپکولوم را هم وارد رحم می‌کنند، و پزشک یا پرستار به رحم و گردن رحم نگاه می‌کند تا متوجه نشانه‌های بیماری بشود. معمولاً تست پاپ یا پاپ اسمیر گردن رحم را انجام می‌دهند. پزشک یا پرستار یک انگشت خود را، که در داخل دستکش دارای ماده لوبریکانت قرار دارد، وارد راست روده می‌کند تا توده یا نواحی غیرطبیعی موجود را حس کند

سونوگرافی: رویه‌ای که در آن امواج صوتی پرانرژی (فراصوتی) از بافت‌ها یا اندام‌های داخل بدن بازتابانده می‌شوند و پژواک‌هایی به‌وجود می‌آورند. این پژواک‌ها تصویری را از بافت‌های بدن تشکیل می‌دهند که آن را سونوگرام  می‌نامند.
سنجش Ca 125: تستی که در آن سطح Ca 125 موجود در خون را اندازه می‌گیرند. Ca 125 ماده‌ای است که سلول‌ها در خون رها می‌سازند. گاهی اوقات، افزایش سطح Ca 125 نشانه‌ای از وجود سرطان یا بیماری دیگر است.
تنقیه باریوم: با استفاده از اشعه X ، از قسمت پایینی دستگاه گوارش یک سری عکس می‌گیرند. مایعی که حاوی باریوم (ماده‌ای فلزی به رنگ نقره‌ای- سفید) است را در راست روده می‌ریزند. باریوم قسمت پایینی دستگاه گوارش را می‌پوشاند و عکس‌برداری با اشعه-X صورت می‌گیرد. این رویه را تصویربرداری سریال دستگاه گوارش تحتانی هم می‌نامند.
تصویربرداری کلیه با تزریق داخل وریدی (Ivp یا Intravenous Pyelogram(): با استفاده از اشعه –X، از کلیه‌ها، حالب، و مثانه یک سری عکس می‌گیرند تا مشخص شود که آیا سرطان به این اندام‌ها گسترش یافته است. یک ماده رنگی حاجب در سیاهرگی تزریق می‌شود. هنگامی‌که این ماده حاجب از میان کلیه‌ها، حالب، و مثانه عبور می‌کند، عکس‌برداری با اشعه-XX را انجام می‌دهند تا مشخص شود که آیا انسدادی وجود دارد.
سی.تی.اسکن (کت اسکن): رویه‌ای که در آن یک‌سری عکس تفصیلی از زوایای مختلف از نواحی داخل بدن می‌گیرند. یک کامپیوتر، که به یک دستگاه اشعه- X متصل است، این عکس‌ها را می‌گیرد. ممکن است بیمار ماده‌ای رنگی را بلع کند، یا آن را در سیاهرگی در بدنش تزریق کنند، تا اندام‌ها یا بافت‌ها در عکس‌ها واضح‌تر دیده شوند. این رویه را توموگرافی محاسباتی، توموگرافی کامپیوتری، یا توموگرافی محوری کامپیوتری هم می‌نامند.
بیوپسی: برداشتن سلول‌ها یا بافت‌ها به‌منظور اینکه آسیب‌شناس آنها را زیر میکروسکوپ بررسی نماید تا متوجه نشانه‌های سرطان بشود. بافت را در رویه‌ای به نام لاپاروتومی (Laparotomyy) یا بازکردن دیواره شکمی (که در آن برش جراحی در دیواره شکم ایجاد می‌شود) از بدن برمی‌دارند.

عوامل خاصی بر گزینه‌های درمان و پیش آگهی (احتمال بهبودی) تأثیر می‌گذارند.

پیش‌آگهی ( احتمال بهبودی) و گزینه‌های درمان به موارد زیر بستگی دارند:

• مرحله سرطان
• نوع و اندازه تومور
• سن و سلامتی عمومی بیمار
• اینکه آیا سرطان تازه تشخیص داده شده یا برگشت (عود) کرده است.

مراحل سرطان اپیتلیال تخمدان

نکات مهم این بخش

• پس از تشخیص سرطان اپیتلیال تخمدان، تست‌هایی انجام می‌دهند تا مشخص شود که آیا سلول‌های سرطانی در داخل تخمدان‌ها یا در دیگر نقاط بدن گسترش یافته‌اند.
  سرطان به سه طریق در بدن گسترش می‌یابد.
  در مورد سرطان اپیتلیال تخمدان از مراحل زیر استفاده می‌شود:
• مرحله اول
• مرحله دوم
• مرحله سوم
• مرحله چهارم
• پس از تشخیص سرطان اپیتلیال تخمدان، تست‌هایی انجام می‌دهند تا مشخص شود که آیا سلول‌های سرطانی در داخل تخمدان‌ها یا در دیگر نقاط بدن گسترش یافته‌اند.

فرآیندی که استفاده می‌کنند تا مشخص شود آیا سرطان در داخل تخمدان یا در دیگر نقاط بدن گسترش‌یافته است را مرحله‌بندی می‌نامند. با اطلاعاتی که از فرآیند مرحله‌بندی به‌دست می‌آید، مرحله بیماری مشخص می‌شود. دانستن مرحله بیماری در برنامه‌ریزی درمان اهمیت دارد.

معمولاً برای پی بردن به مرحله بیماری یک عمل جراحی به نام لاپاروتومی انجام می‌شود. پزشک باید برشی در دیواره شکم ایجاد نماید و به دقت به همه اندام‌ها نگاه کند تا ببیند که آیا این اندام‌ها حاوی سرطان هستند. همچنین، پزشک بیوپسی انجام می‌دهد (تکه‌های کوچکی از بافت را می‌برد و خارج می‌کند تا بتوان آنها را زیر میکروسکوپ مشاهده نمود و متوجه شد که آیا حاوی سرطان هستند). معمولاً پزشک در طول لاپاروتومی، سرطان و اندام‌هایی که حاوی سرطان هستند را از بدن بیمار خارج می‌کند.

سرطان به سه طریق به شرح زیر در بدن گسترش می‌یابد:

• • از طریق بافت: سرطان به بافت سالم مجاور حمله می‌کند.
• • از طریق دستگاه لنفاوی: سرطان به دستگاه لنفاوی حمله می‌کند و از راه عروق لنفاوی به دیگر نقاط بدن می‌رسد.
• • از طریق خون: سرطان به سیاهرگ‌ها و مویرگ‌ها حمله می‌کند و همراه خون به دیگر قسمت‌های بدن می‌رسد.

هنگامی‌که سلول‌های سرطانی از تومور اولیه (اصلی) جدا می‌شوند و همراه لنف یا خون به دیگر نقاط بدن می‌رسند، ممکن است تومور دیگری (تومور ثانویه) تشکیل شود. این فرآیند را متاستاز می‌نامند. تومور ثانویه (متاستازی) از همان نوع سرطان تومور اولیه است.

به‌عنوان مثال، اگر سرطان پستان به استخوان‌ها گسترش یابد، سلول‌های سرطانی در استخوان‌ها در واقع سلول‌های سرطان پستان هستند، و بیماری سرطان استخوان نبوده بلکه سرطان متاستازی پستان است.

در مورد سرطان اپیتلیال تخمدان از مراحل زیر استفاده می‌شود:

مرحله اول

در مرحله اول، سرطان در یک یا هر دو تخمدان یافت می‌شود. مرحله اول به مراحل اول A، B، و C تقسیم می‌شود:

• مرحله اول A: سرطان تنها در یک تخمدان یافت می‌شود.
• مرحله اول B: سرطان در هر دو تخمدان یافت می‌شود.
• مرحله اول C: سرطان در یک یا هر دو تخمدان یافت می‌شود و یکی از موارد زیر صحت دارد:
• سرطان در سطح بیرونی یک یا هر دو تخمدان یافت می‌شود؛ یا
• کپسول (پوشش بیرونی) تومور پاره (گسیخته) شده است؛ یا
• سلول‌های سرطانی در مایع حفره صفاقی (حفره‌ای در بدن که حاوی اکثر اندام‌های موجود در شکم است) یا در مایعی یافت می‌شوند که صفاق (بافتی که جدار حفره صفاقی را تشکیل می‌دهد) را با آن می‌شویند.

مرحله دوم

در مرحله دوم، ‌سرطان در یک یا هر دو تخمدان یافت می‌شود و به دیگر نواحی لگن گسترش ‌یافته است. مرحله دوم به مراحل دوم A ، B، و C تقسیم می‌شود. مرحله دوم A: سرطان به رحم و یا لوله‌های رحم (لوله‌های طویل باریکی که تخم‌ها از میان آنها عبور می‌کنند تا از تخمدان‌ها به رحم برسند) گسترش‌یافته است.
مرحله دوم B: سرطان به دیگر بافت‌های موجود در لگن گسترش‌یافته است.
مرحله دوم C: سرطان به رحم و یا لوله‌های رحم و یا دیگر بافت‌های موجود در داخل لگن گسترش‌یافته و سلول‌های سرطانی در مایع حفره صفاقی (حفره‌ای در بدن که حاوی اکثر اندام‌های موجود در شکم است) یا در مایعی یافت می‌شوند که صفاق (بافتی که جدار حفره صفاقی را تشکیل می‌دهد) را با آن می‌شویند.
مرحله سوم
در مرحله سوم، سرطان در یک یا هر دو تخمدان یافت می‌شود و به دیگر قسمت‌های شکم گسترش‌ یافته است. مرحله سوم به مراحل سوم A ، B، و C تقسیم می‌شود.
• مرحله سوم A: تومور تنها درلگن یافت می‌شود، اما سلول‌های سرطانی به سطح صفاق (بافتی که جدار دیواره شکم را تشکیل می‌دهد و اکثر اندام‌های موجود در شکم را می‌پوشاند) گسترش‌ یافته‌اند.
• مرحله سوم B: سرطان به صفاق گسترش‌ یافته است اما قطر آن ۲ سانتی‌متر یا کم‌تر است.
• مرحله سوم C: سرطان به صفاق گسترش‌ یافته است و قطر آن از ۲ سانتی‌متر بیش‌تر است و یا به غدد لنفاوی موجود در شکم گسترش یافته است.
سرطانی که به سطح کبد گسترش ‌یافته است را نیز بیماری مرحله سوم به حساب می‌آورند.

مرحله چهارم

در مرحله چهارم، سرطان در یک یا هر دو تخمدان یافت می‌شود و، فراتر از شکم، در دیگر قسمت‌های بدن متاستاز کرده (گسترش یافته) است.

سرطانی که به بافت‌های موجود در کبد گسترش ‌یافته است را هم بیماری مرحله چهارم به‌حساب می‌آورند.

سرطان راجعه اپیتلیال تخمدان

سرطان راجعه اپیتلیال تخمدان سرطانی است که پس از درمان شدن برگشته (عود کرده) است. سرطان پایا سرطانی است که با درمان برطرف نمی‌شود.

خلاصه گزینه‌های درمان

نکات مهم این بخش

• برای بیماران مبتلا به سرطان اپیتلیال تخمدان انواع مختلف درمان وجود دارد.
  از سه نوع درمان استاندارد استفاده می‌شود که عبارتند از:
• جراحی
• پرتودرمانی
• شیمی‌درمانی
• محققان در آزمایشات بالینی سرگرم تست انواع جدیدی از درمان هستند، از جمله درمان زیست شناختی

هدف‌درمانی
شاید لازم باشد تست‌های پیگیری انجام شود.

برای بیماران مبتلا به سرطان اپیتلیال تخمدان، انواع مختلف درمان وجود دارد

برای بیماران مبتلا به سرطان اپیتلیال تخمدان، انواع مختلف درمان وجود دارد. برخی از درمان‌ها استاندارد هستند، و بعضی از آنها را، در حال حاضر، در آزمایشات بالینی تست

می‌کنند. آزمایش بالینی درمانی، مطالعه‌ای تحقیقاتی است و هدف از آن کمک به بهبود درمان‌های جاری یا به‌دست آوردن اطلاعات درباره درمان‌های جدید برای بیماران سرطانی می‌باشد. اگر در آزمایشات بالینی مشخص شود که درمانی جدید بهتر از درمانی است که در حال حاضر استفاده می‌شود، ممکن است درمان جدید به‌صورت درمان استاندارد در آید.

از سه نوع درمان استاندارد به شرح زیر استفاده می‌شود:

جراحی

در مورد اکثر بیماران، جراحی انجام می‌شود تا بیش‌ترین مقدار ممکن از تومور را بردارند. انواع مختلف جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

برداشت کامل رحم: رویه‌ای در جراحی که در آن رحم، از جمله گردن رحم، برداشته می‌شود. اگر رحم و گردن رحم از طریق مهبل برداشته شوند، جراحی را رحم‌برداری از راه مهبل می‌نامند. اگر رحم و گردن رحم از طریق انجام برشی بزرگ در شکم صورت گیرد، جراحی را رحم‌برداری کامل از راه شکم می‌نامند. اگر رحم و گردن رحم از طریق برشی کوچک در شکم با استفاده از لاپاروسکوپ برداشته شود، جراحی را رحم‌برداری کامل با لاپاروسکوپ می‌نامند.
برداشتن یک طرفه لوله رحم و تخمدان: رویه‌ای در جراحی برای برداشتن یک تخمدان و یک لوله رحم.
برداشتن دو طرفه لوله رحم و تخمدان: رویه‌ای در جراحی برای برداشتن هر دو تخمدان و هر دو لوله رحم
برداشتن امنتوم: رویه‌ای در جراحی برای برداشتن امنتوم.
بیوپسی غده لنفاوی: برداشتن تمام یا بخشی از یک غده لنفاوی.

آسیب‌شناس بافت را زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند تا متوجه سلول‌های سرطانی بشود.

پرتودرمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که در آن از اشعه-X پر انرژی، یا دیگر انواع تشعشعات، برای کشتن سلول‌های سرطانی، یا به‌منظور جلوگیری از رشد آنها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. در پرتودرمانی خارجی، از دستگاهی در خارج بدن بیمار برای فرستادن تشعشع به طرف سرطان استفاده می‌کنند. در پرتودرمانی داخلی، ماده‌ای رادیواکتیو به‌کار می‌گیرند که در داخل سوزن، دانه، سیم، یا کاتتر قرار دارد و آن را به‌طور مستقیم در داخل سرطان یا در نزدیکی سرطانمی‌گذارند. نحوه انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطانی بستگی دارد که باید درمان شود.

در مورد برخی از زنان، درمانی صورت می‌گیرد که آن را پرتودرمانی داخل صفاقی می‌نامند، که در آن مایعی رادیواکتیو را به‌طور مستقیم از راه کاتتر در داخل شکم می‌ریزند.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی نوعی درمان سرطان است که در آن از دارو استفاده می‌شود تا، با کشتن سلول‌های سرطانی یا متوقف نمودن تقسیم آنها، رشد سرطان متوقف شود. اگر بیمار دارو را بلع نماید، یا آن را در سیاهرگ یا عضله‌ای در بدنش تزریق کنند، دارو وارد جریان خون می‌شود و می‌تواند به سلول‌های سرطانی موجود در سرتاسر بدن برسد (شیمی‌درمانی سیستمیک). اگر دارو را به‌طور مستقیم در داخل ستون نخاعی، در داخل اندامی از بدن، یا در حفره‌ای در بدن مانند شکم قرار دهند، دارو عمدتاً بر سلول‌های سرطانی موجود در این نواحی تأثیر می‌گذارد (شیمی‌درمانی ناحیه‌ای).

نوعی شیمی‌درمانی ناحیه‌ای که در درمان سرطان تخمدان استفاده می‌شود را شیمی‌درمانی داخل صفاقی (IP یا Intraperitonial) می‌نامند. در شیمی‌درمانی IP، دارو‌های ضد سرطان با استفاده از یک لوله نازک به‌طور مستقیم به داخل حفره صفاقی (فضایی که حاوی اندام‌های شکمی است) منتقل می‌شود.

درمان با بیش از یک داروی ضد سرطان را شیمی‌درمانی ترکیبی می‌نامند.

نحوه انجام شیمی‌درمانی به نوع و مرحله سرطانی بستگی دارد که باید درمان شود.

محققان در آزمایشات بالینی سرگرم تست انواع جدید درمان هستند.

در این بخش خلاصه، درمان‌هایی توصیف می‌شود که محققان در آزمایشات بالینی سرگرم تست آنها هستند.

درمان زیست‌شناختی

در درمان زیست‌شناختی از دستگاه ایمنی بیمار برای مبارزه با سرطان استفاده می‌شود. موادی که در بدن یا در آزمایشگاه ساخته می‌شوند را به‌کار می‌گیرند تا دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان تقویت، هدایت، یا احیا شود. این نوع درمان سرطان را زیست‌درمانی یا ایمنی‌درمانی هم می‌نامند.

هدف‌درمانی

هدف‌درمانی نوعی درمان است که در آن از دارو‌ها یا موادی برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی خاص استفاده می‌کنند، بدون آن که به سلول‌های نرمال آسیب واد شود.

شاید لازم باشد تست‌های پیگیری انجام شود.

ممکن است برخی از تست‌هایی تکرار شوند که برای تشخیص سرطان یا پی بردن به مرحله آن انجام شده بود. بعضی از تست‌ها تکرار می‌شوند تا مشخص شود درمان تا چه اندازه خوب عمل می‌کند. ممکن است تصمیم‌گیری درباره ادامه، تغییر، یا توقف درمان براساس نتایج این آزمایشات صورت گیرد. این فرآیند را گاهی اوقات مرحله‌بندی دوباره می‌نامند.

پس از خاتمه درمان، برخی از تست‌ها همچنان هر از گاهی تکرار می‌شوند. از نتایج این تست‌ها مشخص می‌شود که آیا وضعیت بیمار تغییر نموده یا اینکه آیا سرطان برگشت (عود) کرده است. گاهی اوقات این تست‌ها را تست‌های پیگیری یا چک‌آپ می‌نامند.

گزینه‌های درمان برحسب مرحله بیماری

مرحله اول و دوم سرطان اپیتلیال تخمدان

مرحله سوم و چهارم سرطان اپیتلیال تخمدان

مراحل اول و دوم سرطان اپیتلیال تخمدان

ممکن است درمان مراحل اول و دوم سرطان اپیتلیلال

تخمدان شامل موارد زیر باشد: برداشتن کامل رحم از راه شکم، برداشتن دو طرفه تخمدان‌ها و لوله‌های رحم، و برداشتن امنتوم. غدد لنفاوی و بافت‌های دیگر موجود در لگن و شکم را برمی‌دارند و زیر میکروسکوپ معاینه می‌کنند تا سلول‌های سرطانی را پیدا کنند.
برداشتن کامل رحم از راه شکم، برداشتن یک طرفه لوله رحم و تخمدان، و برداشتن امنتوم. غدد لنفاوی و دیگر بافت‌های موجود در لگن و شکم را برمی‌دارند و زیرمیکروسکوپ معاینه می‌کنند تا سلول‌های سرطانی را پیدا کنند.
آزمایشی بالینی در زمینه پرتودرمانی داخلی یا پرتودرمانی خارجی.
آزمایشی بالینی در زمینه شیمی‌درمانی.
آزمایشی بالینی در زمینه جراحی که به دنبال آن شیمی‌درمانی یا نظارت مشاهده‌ای صورت می‌گیرد (نظارت مشاهده‌ای به معنی زیر نظر داشتن دقیق یاWatchful Waiting یا پایش دقیق وضعیت بیماراست بدون آنکه، پیش از ظاهر شدن علائم یا تغییر علائم، درمانی انجام شود).
آزمایشی بالینی در زمینه درمانی جدید.

مراحل سوم و چهارم سرطان

اپیتلیال تخمدان ممکن است برداشتن تومور با عمل جراحی، رحم‌برداری کامل از راه شکم، برداشتن دو طرفه تخمدان‌ها و لوله‌های رحم، و برداشتن امنتوم به‌عنوان درمان مراحل سوم و چهارم سرطان اپیتلیال تخمدان انجام شود. پس از جراحی، درمانی که صورت می‌گیرد به مقدار توموری که باقی‌مانده است بستگی دارد.
اگر قطر تومور باقی‌مانده یک سانتی‌متر یا کم‌تر باشد، معمولاً از شیمی‌درمانی ترکیبی، از جمله شیمی‌درمانی داخل صفاقی(IP) استفاده می‌کنند.

اگر قطر تومور باقی‌مانده از ۱ سانتی‌متر بیش‌تر باشد، ممکن است درمانی که انجام می‌شود موارد زیر را در برگیرد:

• شیمی‌درمانی ترکیبی، شامل شیمی‌درمانی داخل صفاقی (IP).
• آزمایشی بالینی در زمینه شیمی‌درمانی ترکیبی، شامل شیمی‌درمانی IP، پیش و پس از جراحی بازبینی (جراحی که پس از جراحی اولیه انجام می‌شود تا تعیین شود که آیا سلول‌های تومور باقی‌مانده‌اند).
• آزمایشی بالینی در زمینه درمان زیست شناختی یا هدف‌درمانی که پس از شیمی‌درمانی ترکیبی صورت می‌گیرد.