درمان تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی دوران کودکی

درمان تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی دوران کودکی

Childhood Central Nervous System Atypical Teratoid/Rhabdoid Tumor Treatment

اطلاعات عمومی درباره تومور آنتیپک تراتوئید/ رابدوئید:

نکات کلیدی در این قسمت: تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی بیماری‌ایست که در آن سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت‌های مغز تشکیل می‌شوند. تغییرات ژنتیک خاصی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید شوند. علائم تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید درهمه بیماران یکسان نیستند. آزمایش‌هایی که به بررسی مغز و نخاع می‌پردازند ممکن است جهت یافتن تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید استفاده شوند. تومورآتیپیک تراتوئید/ رابدوئید دوران کودکی تشخیص داده شده و با عمل جراحی برداشته می‌شود. عوامل خاصی بر بهبود و گزینه‌های درمان تأثیر می‌گذارد.

تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید (AT/RT) سیستم اعصاب مرکزی (CNS) نوعی تومور مغزی و نخاعی است که بسیار نادر بوده و به سرعت رشد می‌کند.

این بیماری معمولاً در کودکان کمتر از سه سال ایجاد می‌شود، هر چند که گاهی در کودکان بزرگتر و نیز بزرگسالان هم ظاهر می‌شود. حدود نیمی از این تومورها در مخچه و یا ساقه مغز به‌وجود می‌آیند. مخچه قسمتی از مغز است که حرکت، تعادل و وضعیت بدن (ایستادن و نشستن) را کنترل می‌کند. ساقه مغز به کنترل تنفس، ضربان قلب، و اعصاب و ماهیچه‌های مورد استفاده در دیدن، شنیدن، راه‌رفتن، حرف‌زدن، و خوردن می‌پردازد. AT/RT ممکن است همچنین در دیگر قسمت‌های سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) هم یافت شود.

این مقاله به بررسی درمان تومورهای اولیه (تومورهایی که ابتدا درمغز شروع می‌شوند) می‌پردازد. درمان تومورهای مغزی متاستاتیک، که تومورهایی هستند که توسط سلول‌های سرطانی که در قسمت‌های دیگری از بدن شروع شده و به مغز گسترش یافته‌اند، در این بخش مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. برای اطلاعات بیش‌تر به مقاله درباره درمان تومورهای مغز و نخاع کودکان در یک نگاه که در مورد انواع مختلفی از تومورهای مغز و نخاع در دوران کود کی است، مراجعه کنید.

تومورهای مغزی علاوه بر کودکان در بزرگسالان نیز به‌وجود می‌آیند، ولی به هر حال، درمان کودکان ممکن است از درمان بزرگسالان متفاوت باشد. برای آگاهی بیش‌تر به خلاصه‌های درمانی تومورهای مغزی بزرگسالان مراجعه کنید.

تغییرات ژنتیک خاصی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید شوند.

هر چیزی که باعث افزایش خطر ابتلا فرد به یک بیماری شود، به عنوان عامل خطر شناخته می‌شود. داشتن عامل خطر بدین‌معنا نیست که شما مبتلا به سرطان خواهید شد و نداشتن عامل خطر نیز بدین‌معنا نیست که شما مبتلا به سرطان نخواهید شد. والدینی که فکر می‌کنند فرزند آنها ممکن است در خطر ابتلا به سرطان باشند بایستی این امر را با پزشک کودک خود در میان بگذارند.

تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید ممکن است مربوط به تغییراتی در یک ژن سرکوب‌کننده تومور به نام /N/1 باشد. این ژن، پروتیینی تولید می‌کند که به کنترل رشد سلول کمک می‌کند. تغییرات در DNA ژن سرکوب‌کننده تومور مانند /N/1 ممکن است منجر به سرطان شود.

تغییرات در ژن /N/1 ممکن است ارثی باشد (از والدین به فرزندان منتقل شود.) زمانی‌که تغییر ژن /N/1 به ارث برده می‌شود، تومور ممکن است در یک زمان در دو قسمت بدن تشکیل شود ( برای مثال، در مغز و در کلیه). اگر AT/RT تشخیص داده شود، مشاوره ژنتیک (صحبت با یک متخصص بیمارهای موروثی و نیاز احتمالی به آزمایش ژنتیک) ممکن است توصیه شود.

علائم تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید در همه بیماران یکسان نیستند.

از آنجا که تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید به‌سرعت رشد می‌کند، علائم ممکن است سریع رشد کرده و در طی چند روز ویا چند هفته پیشرفت کند. علائم متفاوت بوده و بستگی به سن بیمار و محل تومور دارند.

این علائم ممکن است توسط AT/RT و یا دیگر شرایط ایجاد شوند. در صورت بروز هر گونه علائم زیر بایستی با پزشک در میان گذاشته شود:

• سردردهای صبحگاهی و یا سردردهایی که بعد از استفراغ برطرف می‌شوند.
• حالت تهوع و استفراغ.
• بی‌خوابی غیر عادی و با تغییر در سطح انرژی.
• از دست دادن تعادل، عدم هماهنگی و اشکال در راه رفتن.
• افزایش در اندازه سر (در نوزادان).

آزمایش‌هایی که جهت معاینه مغز و نخاع به‌کار می‌روند برای پیدا کردن تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید نیز استفاده می‌شوند.

آزمایش‌های زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• معاینه جسمانی و بررسی سوابق پزشکی بیمار: به معاینه‌ بدن بیمار برای بررسی علائم عمومی بیماری، شامل غدد و یا هر چیز غیرمعمول دیگر اطلاق می‌شود. پیشینه سلامت بیمار و بیماری‌های قبلی او و درمان آنها نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
• معاینه عصبی: به یک رشته پرسش‌ها و آزمایش‌ها برای بررسی مغز، نخاع و عملکرد اعصاب گفته می‌شود. این معاینه وضعیت ذهنی فرد، هماهنگی و توانایی در راه رفتن به‌طور طبیعی، و اینکه عضلات، حس‌ها و عکس‌العمل‌ها چگونه عمل می‌کنند را مورد بررسی قرار می‌دهد. به این معاینات اسامی Neuro Exam و یا Neurologic Exam نیز دارند.
• سی‌تی‌اسکن (CAT SCAN): فرآیندی است که طی آن عکس‌های دقیقی از داخل بدن و از زوایای مختلف گرفته می‌شود. تصاویر توسط کامپیوتری که به دستگاه اشعه ایکس متصل است گرفته می‌شود. نوعی مواد رنگی نیز به داخل ورید تزریق شده و یا به بیمار خورانده می‌شود تا کمک کند که اعضا و بافت‌ها واضح‌تر نشان داده شوند. این فرآیند همچنین Computed Tomography, Computerized Tomography , Computerized Axial Tomography نامیده می‌شود.
• ام‌آر‌آی (MRI) -تصویربرداری رزونانس مغناطیسی- همراه با گادولینیم: فرآیندی است که طی آن از یک آهنربا، امواج رادیویی، و کامپیوتر جهت عکس‌برداری دقیق از مغز و نخاع استفاده می‌شود. ماده‌ای به نام گادولینیم به داخل ورید تزریق می‌شود. گادولینیم در اطراف سلول‌های سرطانی جمع شده و باعث می‌شود که آنها در عکس وضوح بیش‌تری پیدا کنند. این فرآیند همچنین NMRI نامیده می‌شود.
• پونکسیون کمری: فرآیندی است که جهت جمع‌آوری مایع مغزی نخاعی از داخل ستون نخاعی انجام می‌شود. این عمل از طریق قرار دادن یک سوزن در داخل ستون نخاعی انجام می‌شود. این فرایند را LP و یا کشیدن مایع نخاع می‌نامند.
• سونوگرافی: فرآیندی است که طی آن امواج صوتی با انرژی بالا (مافوق صوتی) به بافت‌ها و اعضا درونی فرستاده می‌شود و بر اثر آن بازتاب ایجاد می‌شود. این اکوها تصویری از بافت‌های بدن به نام سونوگرام می‌دهند. یک سونوگرافی کلیوی نیز جهت بررسی AT/RT که ممکن است همزمان با مغز در کلیه‌ها تشکیل شده ‌باشد به عمل می‌آید.
• آزمایش ژن /N/1: یک آزمون آزمایشگاهی است که طی آن یک نمونه از خون و بافت جهت بررسی ژن /N/1 مورد آزمایش قرار می‌گیرد.

تومورآتیپیک تراتوئید/ رابدوئید دوران کودکی تشخیص داده شده و طی جراحی برداشته می‌شود.

اگر پزشکان فکر کنند که ممکن است تومور مغزی وجود داشته باشد، نمونه‌برداری جهت برداشتن نمونه‌ای از بافت به عمل می‌آید. برای تومورهای مغز، نمونه‌برداری از طریق برداشتن قسمتی از جمجمه و با استفاده از یک سوزن جهت برداشتن نمونه‌ای از بافت انجام می‌شود. آسیب‌شناس برای پیدا کردن سلول‌های سرطانی به بررسی نمونه زیرمیکروسکوپ می‌پردازد. اگر سلول‌های سرطانی یافت شوند، پزشک ممکن است تا آنجا که ممکن است تومور را به‌صورت بی‌خطر در طی جراحی خارج سازد. آسیب‌شناس سلول‌های سرطانی را جهت تشخیص نوع تومور مغز مورد بررسی قرارمی‌دهد. برداشتن کامل AT/RT به دلیل محلی که تومور در آن قرار دارد و نیز به دلیل اینکه تومور در زمان تشخیص گسترش یافته است، مشکل است.

جهت بیان تفاوت بین AT/RT و دیگر تومورهای مغزی ممکن است یک مطالعه ایمنی شیمیایی بافتی (IHC) بر روی نمونه بافت خارج شده انجام شود. مطالعه ایمنی شیمیایی بافتی، آزمونی آزمایشگاهی است که در آن یک ماده از قبیل پادتن، رنگ، رادیوایزوتوپ، به نمونه بافت سرطان اضافه می‌شود تا آنتی‌ژن‌های خاصی مورد آزمایش قرار گیرند.

عوامل خاصی بر بهبودی و گزینه‌های درمان تأثیر می‌گذارد.

بهبود بیمار و گزینه‌های درمان بستگی به موارد زیر دارند:

• سن کودک.
• میزان تومور باقی‌مانده بعد از جراحی.
• اینکه آیا سرطان به دیگر نقاط سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) و یا به کلیه سرایت کرده است.

مراحل تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی:

نکات کلیدی در این قسمت:

• هیچ نوع سیستم مرحله‌بندی استانداردی برای تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود ندارد.
• سرطان از سه طریق در بدن گسترش می‌یابد.

هیچ نوع سیستم مرحله‌بندی استانداردی برای تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود ندارد.

گسترش سرطان و یا شدت آن معمولاً تحت‌عنوان مراحل توصیف می‌شود. هیچ نوع سیستم مرحله‌بندی استانداردی برای تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود ندارد. این تومور به‌عنوان تازه تشخیص داده شده و یا عود کننده طبقه‌بندی می‌شود. درمان بستگی به مقدار سرطان باقی‌مانده بعد از جراحی و سن کودک دارد. نتایج به‌دست‌آمده از فرایندهای زیر برای برنامه‌ریزی درمان استفاده می‌شوند:

• ام‌آر‌آی(MRI): فرآیندی است که طی آن از یک آهنربا، امواج رادیویی، و یک کامپیوتر جهت عکس‌برداری دقیق از مغز و نخاع استفاده می‌شود. این فرآیند همچنین NMRI نامیده می‌شود.
• پانکسیون کمری: فرآیندی که جهت جمع‌آوری مایع مغزی نخاعی از داخل ستون نخاعی انجام می‌شود. این عمل از طریق قراردادن یک سوزن در داخل ستون نخاعی انجام می‌شود. این فرایند را LP و یا کشیدن مایع نخاع می‌نامند.

سرطان از سه طریق در بدن گسترش می‌یابد:

• از طریق بافت. سرطان به بافت‌های طبیعی اطراف هجوم می‌برد.
• از طریق سیستم لنفاوی. سرطان به سیستم لنفاوی هجوم برده و از طریق رگ‌های لنفاوی به دیگر نقاط بدن رسوخ می‌کند.
• از طریق خون. سرطان به وریدها و مویرگ‌ها هجوم برده و از طریق خون به دیگر نقاط بدن نفوذ می‌کند.

زمانی‌که سلول‌های سرطانی از تومور اولیه جدا شده واز طریق غدد و یا خون به دیگر نقاط بدن منتشر می‌شوند، ممکن است تومور ثانویه تشکیل شود. این فرآیند متاستاز نامیده می‌شود. تومور ثانویه (متاستاتیک) از همان نوع تومور اولیه است. برای مثال، اگر سرطان پستان به استخوان‌ها گسترش یابد، سلول‌های سرطانی در استخوان‌ها در واقع سلول‌های سرطان پستان هستند. این بیماری سرطان متاستاتیک پستان است و نه سرطان استخوان.

گزینه‌های درمانی در یک نگاه:

نکات کلیدی این قسمت؛

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود دارد.
• بعضی از بیماران تمایل به شرکت در پژوهش‌های بالینی دارند.
• بیماران می‌توانند قبل یا در طی درمان سرطان و یا بعد از آن در پژوهش‌های بالینی شرکت کنند.
• کودکان مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی برنامه درمانی‌ای دارند که توسط گروه مراقبت‌های پزشکی که در زمینه درمان تومورهای مغز و نخاع در کودکان تخصص دارند فراهم می‌شود.
• تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی ممکن است باعث علائمی شوند که قبل از تشخیص بروز کرده و برای ماه‌ها و یا سال‌ها ادامه یابد.
• برخی درمان‌های سرطان باعث عوارض جانبی‌ای می‌شوند که برای ماه‌ها و سال‌ها بعد از پایان درمان ادامه می‌یابد.

چهار نوع درمان استاندارد مورد استفاده واقع می‌شود:

• جراحی.
• شیمی‌درمانی.
• پرتودرمانی.
• شیمی‌درمانی با دوز بالا همراه با پیوند سلول‌های بنیادی.
• انحراف مسیر مایع مغزی نخاعی.
• آزمایش‌های پیگیری نیز ممکن است مورد نیاز باشد.
  انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود دارد.

 درمانAT/RT معمولاً در پژوهش‌های بالینی ارائه می‌شود. پژوهش بالینی یک مطالعه تحقیقاتی است که جهت کمک به بهبودی درمان‌های متعارف (استاندارد) و یا به‌دست آوردن اطلاعات درباره درمان‌های جدید بر روی بیماران مبتلا به سرطان انجام می‌شود.

بعضی از بیماران مایلند در پژوهش‌های بالینی شرکت کنند.

برای بعضی از بیماران، شرکت در یک پژوهش بالینی ممکن است بهترین گزینه درمان باشد. پژوهش‌های بالینی بخشی از فرآیند تحقیق سرطان هستند، که در آن درمان‌های جدید سرطان و بی‌خطر و مؤثر بودن آن و اینکه بهتر از درمان‌های استاندارد هستند یا نه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

بسیاری از درمان‌های متعارف (استاندارد) سرطان که در حال حاضر بر روی بیماران انجام می‌شود براساس پژوهش‌های بالینی گذشته هستند. بیمارانی که در پژوهش بالینی شرکت می‌کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند و یا اینکه از نخستین افرادی باشند که درمانی جدید را دریافت می‌کنند.

بیمارانی که در پژوهش‌های بالینی شرکت می‌کنند همچنین به پیشرفت درمان سرطان در آینده کمک می‌کنند. حتی اگر پژوهش‌های بالینی منجر به شیوه‌های مؤثر درمان جدیدی نشوند، اغلب به مسائل مهمی پاسخ داده می‌شود که در پیشرفت تحقیقات علمی سهمی بسزا خواهند داشت.

بیماران می‌توانند قبل یا در طی درمان سرطان و یا بعد از شروع آن در پژوهش‌های بالینی شرکت کنند.

بعضی از پژوهش‌های بالینی فقط شامل بیمارانی می‌شود که هیچ‌گونه درمانی را شروع نکرده باشند. دیگر پژوهش‌ها، درمان‌هایی را در بیمارانی آزمایش می‌کنند که سرطان آنها بهبود نیافته ‌است.

پژوهش‌های بالینی دیگری نیز وجود دارد که شیوه‌های جدیدی برای جلوگیری از عود سرطان و یا کاهش عوارض جانبی درمان را مورد آزمایش قرار می‌دهند.

کودکان مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی برنامه درمانی‌ای دارند که توسط گروه مراقبت‌های پزشکی فراهم می‌شود که در درمان تومورهای مغز و نخاع کودکان تخصص دارند.

درمان ممکن است توسط یک متخصص سرطان کودکان نظارت شود. متخصص سرطان کودکان پزشکی است که در درمان کودکان مبتلا به سرطان تخصص دارد. سرطان‌شناس کودکان همراه با دیگر اعضای گروه مراقبت پزشکی که در درمان کودکان مبتلا به تومورهای مغزی و نیز در زمینه‌ داروهای خاص تخصص دارند همکاری می‌کند. این موارد تخصص شامل موارد زیر است:

• جراح مغز و اعصاب کودکان.
• متخصص پرتودرمانی سرطان.
• متخصص مغز و اعصاب.
• متخصص پرستاری کودکان.
• متخصص فیزیوتراپی توانبخشی.
• روانشناس.
• مددکار اجتماعی.
• سرطان‌شناس مغز و اعصاب.
• آسیب‌شناس دستگاه عصبی.
• متخصص ژنتیک و مشاور ژنتیک.

تومورهای مغزی دوران کودکی ممکن است باعث علائمی شوند که قبل از تشخیص بروز می‌کند و برای ماه‌ها و یا سال‌ها ادامه می‌یابد.

علائمی که در اثر تومور به‌وجود می‌آیند ممکن است قبل از تشخیص آن شروع شوند و برای ماه‌ها و یا حتی سال‌ها ادامه یابند. گفت‌وگو با پزشک فرزندتان درباره علائمی که توسط تومور به‌وجود آمده و تا بعد از درمان ادامه می‌یابد حایز اهمیت خواهد بود.

برخی درمان‌های سرطان باعث نوعی عوارض جانبی می‌شوند که برای ماه‌ها و سال‌ها بعد از پایان درمان ادامه می‌یابد.

به این عوارض اثرات دیررس می‌گویند. اثرات دیررس درمان سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات جسمانی.
• تغییر در حالات، فکر‌کردن، یادگیری و یا حافظه.
• سرطان ثانویه (انواع جدید سرطان).

برخی اثرات دیررس می‌توانند درمان شده و یا مهار شوند. گفت‌وگو با پزشک کودک خود دربارۀ اثرات درمان سرطان بر فرزندتان حائز اهمیت است. (برای آگاهی بیش‌تر به مقاله درباره اثرات دیررس درمان سرطان کودکی مراجعه کنید.)

چهار نوع درمان متعارف (استاندارد) که مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:

جراحی:

جراحی جهت تشخیص و درمان تومورآتیپیک تراتوئید/ رابدوئید به‌کار می‌رود. به بخش اطلاعات عمومی این مقاله مراجعه کنید.

حتی اگر پزشک تمامی سرطانی را که در زمان جراحی دیده می‌شود خارج سازد، بسیاری از بیماران بعد از جراحی و جهت ازبین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده تحت شیمی‌درمانی و یا احتمالاً پرتودرمانی قرار خواهند گرفت. درمانی که بعد از جراحی و جهت افزایش احتمال درمان انجام ‌می‌شود درمان ادجوانت نامیده می‌شود.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی نوعی از درمان سرطان است که در آن از داروهایی استفاده می‌شود که سلول‌های سرطانی را نابود کرده و یا تقسیم آنها را متوقف کند و یا مانع رشد و انتشار سلول‌های سرطانی شود.

زمانی‌که شیمی‌درمانی به‌صورت خوراکی و یا از طریق تزریق به داخل ورید و یا ماهیچه صورت می‌گیرد، دارو وارد جریان خون شده و در تمامی نقاط بدن با سلول‌های سرطانی مبارزه می‌کند ( شیمی‌درمانی سیستمیک). وقتی که داروهای شیمی‌درمانی مستقیماً در داخل نخاع، یک عضو و یا یک حفره بدن از قبیل شکم قرار داده می‌شود، بیش‌تر بر سلول‌های واقع در آن نواحی تأثیر می‌گذارند (شیمی‌درمانی ناحیه‌ای). شیوه‌ای که شیمی‌درمانی انجام می‌شود بستگی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان دارد.

داروهای ضدسرطانی که جهت درمان تومورهای مغز و نخاع به‌صورت خوراکی و یا تزریق وریدی داده می‌شوند نمی‌توانند از سد خونی مغزی عبور کرده و وارد مایعی که مغز و نخاع را احاطه کرده است برسند. در عوض، یک داروی ضدسرطان را به داخل فضای پر از مایع مغز و نخاع تزریق می‌کنند تا سلول‌های سرطانی موجود در آنجا را از بین ببرد. به این عمل شیمی‌درمانی داخل فضای نخاعی گفته می‌شود.

پرتو درمانی:

پرتودرمانی یک نوع درمان سرطان است که در آن از اشعه ایکس با انرژی بالا و نیز دیگر پرتو‌ها جهت از بین بردن سلول‌های سرطانی و یا جلوگیری از رشد و انتشار آنها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. پرتودرمانی بیرونی (خارجی) که در آن از دستگاهی خارج از بدن جهت ارسال پرتو به سمت سرطان استفاده می‌شود. پرتودرمانی درونی (داخلی) که در آن از مواد رادیواکتیو که در یک سوزن، دانه، سیم، و یا کاتتر قرار گرفته است استفاده شده و مستقیماً در داخل و یا نزدیک تومور سرطانی قرار داده می‌شود.

از آنجایی‌که پرتو درمانی در مغز می‌تواند بر رشد و پیشرفت کودکان خردسال، به‌خصوص کمتر از سه سال، تأثیر بگذارد، دوز پرتودرمانی ممکن است کمتر از حد معمول باشد.

شیمی‌درمانی با دوز بالا همراه با پیوند سلول‌های بنیادی

شیمی‌درمانی با دوز بالا همراه با پیوند سلول‌های بنیادی شیوه‌ای است که از طریق آن دوزهای بالایی از شیمی‌درمانی داده می‌شود و سلول‌های خون‌ساز تخریب شده در طی درمان سرطان جایگزین می‌شوند. سلول‌های بنیادی (سلول‌های خونی نابالغ) از خون و یا مغز استخوان بیمار یا یک اهدا کننده برداشته شده و منجمد و ذخیره می‌شوند. بعد از اینکه شیمی‌درمانی کامل شد، سلول‌های بنیادی ذخیره شده را از حالت انجماد خارج می‌کنند و به بیمار تزریق می‌شوند. این سلول‌های بنیادی تقویت شده در سلول‌های خونی بدن بیمار رشد کرده و جایگزین سلول‌های تخریب شده می‌شوند.

ممکن است آزمایش‌های پیگیری مورد نیاز باشد.

برخی آزمایش‌هایی که جهت تشخیص سرطان و یا پی‌بردن به مرحله سرطان انجام شده است ممکن است دوباره تکرار شوند. برخی آزمایش‌ها جهت پی‌بردن به اینکه درمان تا چه حد موفقیت‌آمیز بوده‌است دوباره تکرار می‌شوند. تصمیم‌گیری دربارۀ اینکه آیا درمان ادامه پیدا کند یا، تغییر یابد و یا متوقف شود بستگی به نتایج این آزمایش‌ها دارد.

همان‌طور که در بخش اطلاعات عمومی این مقاله توضیح داده شده است جراحی ممکن است برای تشخیص و درمان تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی استفاده شود.

گزینه‌های درمان برای تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی که به‌تازگی تشخیص داده شده ‌است:

نکات کلیدی برای این قسمت؛

• هیچ نوع درمان استانداردی برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود ندارد.
• ترکیبی از انواع درمان برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی استفاده می‌شود.

هیچ نوع درمان استانداردی برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی وجود ندارد.

ترکیبی از انواع درمان برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی استفاده می‌شود.

از آنجا که تومور آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سریع رشد می‌کند، اغلب ترکیبی از درمان‌ها داده می‌شود. بسیاری از درمان‌ها شامل جراحی و شیمی‌درمانی هستند. درمان‌های AT/RT شامل ترکیبی از موارد زیراست:

• جراحی.
• شیمی‌درمانی.
• پرتودرمانی.
• شیمی‌درمانی با میزان بالا همراه با پیوند سلول‌های بنیادی.

درمان‌های جدید برای بیماران مبتلا به تومور آتیپیک تراتوئید/رابدوئید بایستی در پژوهش‌های بالینی مورد توجه قرار گیرد.

درمان تومور عود کننده آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی در دوران کودکی:

هیچ نوع درمان استانداردی برای بیماران مبتلا به تومور عود کننده آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید سیستم اعصاب مرکزی در دوران کودکی وجود ندارد.

درمان‌های جدید برای بیماران مبتلا به تومور عود کننده آتیپیک تراتوئید/ رابدوئید بایستی در پژوهش‌های بالینی مورد توجه قرار گیرد.