سیر و پیشگیری سرطان: پرسش و پاسخ
نکات مهم
|
۱. سیر چیست؟
سیر یکی از سبزیجات است (Allium Sativum) که به جنس Allium تعلق دارد. گیاهان این جنس به شکل پیاز هستند، و پیاز و پیازچه (Chives) و تره فرنگی و نوعی موسیر (Scallions) هم در این جنس قرار دارند. از سیر برای طعم دادن به غذا در آشپزی استفاده میشود، و سیر از نظر بالا بودن مقدار گوگرد موجود در آن بینظیر است. سیر، علاوه بر گوگرد، حاوی آرژنین، الیگوساکاریدها، فلاونوییدها، و سلنیم میباشد، که امکان دارد تمام اینها برای (حفظ) سلامتی مفید باشند.
بو و طعم مخصوص سیر به دلیل حضور مواد گوگردی است که از آلیسین تشکیل میشوند، که آلیسین پیشساز اصلی مواد بیواکتیو (Bioactive) سیر است، که این مواد به هنگام ریز ریز کردن، له کردن یا زخمی شدن سیر تولید میشوند. مواد بیواکتیو را بهعنوان موادی تعریف میکنند که در مواد غذایی یا مکملهای غذایی وجود دارند، برای برآوردن نیازهای اصلی غذایی لازم نمیباشند، و باعث بروز تغییرات در وضعیت بهداشتی میشوند.
۲. انواع فرآوردههای سیر کدامند؟
مکملهای سیر را میتوان در چهار گروه روغن ضروری سیر، روغن دارای سیر خرد شده، پودر سیر، و عصاره سیر طبقهبندی نمود.
- روغن ضروری سیر با بخار دادن سیر بهدست میآید. کپسولهای سیر که در بازار در دسترس است، حاوی روغن گیاهی میباشد، اما تنها دارای مقدار اندکی روغن ضروری سیر است، زیرا این روغن بوی تندی دارد.
- فرآوردههای روغن حاوی سیر خرد شده بهصورت کپسولهایی عرضه میشود که در آنها پودر سیر با روغن گیاهی مخلوط شده است.
- پودر سیر، با ورقه ورقه بریدن (قاچ کردن) یا له کردن دانههای سیر و سپس خشک کردن و به صورت پودر در آوردن آن تهیه میشود. از پودر سیر بهعنوان عامل طعمدهنده در چاشنیها و مواد غذایی استفاده میکنند، و تصور میشود که این پودر حاوی همان اجزای موجود درسیر خام است.
- عصاره سیر از دانههای کامل یا دانههای ورقه ورقه بریده سیر تهیه میشود که در یک محلول الکلی (محلول عصارهگیر) به مدتهای زمانی متفاوت خیس خوردهاند. فرمهای پودری این عصاره هم در دسترس است.
۳. آیا در یافتههای حاصل از مطالعات جمعیت شواهدی وجود دارد دال بر اینکه ممکن است سیر از سرطان پیشگیری کند؟
در چند مطالعه مبتنی بر جمعیت مشخص شده است که بین افزایش مصرف سیر و کاهش خطر سرطانهای خاص، از جمله سرطانهای معده و روده بزرگ و مری و لوزالمعده و پستان، ارتباطی وجود دارد. مطالعات مبتنی بر جمعیت، مطالعاتی بین رشتهای درباره گروههایی ازجمعیت است و در آنها علت، موارد بروز، یا انتشار بیماری بررسی میشود، یا اثر مداخلات مرتبط به بهداشت، موادی که در رژیم غذایی و در تغذیه به مصرف میرسند، یا قرار گرفتن در معرض محیطهای زیستی مطالعه میشود. با تحلیل دادههای بهدست آمده از ۷ مطالعه جمعیت، مشخص شد که هرچه مقدار بیشتری سیر خام و پخته مصرف شود، خطر سرطان معده و روده بزرگ و راستروده کمتر خواهد بود.
(EPIC یا European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition)، یا تحقیق آیندهنگر اروپایی درباره سرطان و تغذیه، یک مطالعه چند ملیتی در دست انجام است که در آن زنان و مردان ۱۰ کشور مختلف شرکت دارند. در این مطالعه، درباره اثرات تغذیه بر سرطان تحقیق میشود، و در آن مشخص شده است که مصرف مقدار بیشتری پیاز و سیر با کاهش خطر سرطان روده مرتبط است.
در مطالعه گسترده و آیندهنگری که در مورد زنان در ایالت آیوا در ایالات متحده صورت میگیرد (Iowa Women′s Study)، این مسئله بررسی میشود که آیا رژیم غذایی، توزیع چربی بدن، و دیگر عوامل خطر با موارد بروز سرطان در زنان مسنتر ارتباط دارند. با یافتههایی که از این مطالعه بهدست آمد مشخص شد بین مصرف سیر و خطر سرطان روده بزرگ رابطهای قوی وجود دارد. در زنانی که بیشترین مقدار سیر را مصرف میکردند، در مقایسه با زنانی که مقدار مصرف سیر آنها از همه کمتر بود، خطر سرطان قسمت پایینی روده بزرگ ۵۰ درصد کاهش مییافت.
در چند مطالعه مبتنی بر جمعیت که در کشور چین انجام شد، محققان بر مصرف سیر و خطر سرطان تأکید نمودند. در یکی از این مطالعات، محققان متوجه شدند که مصرف مکرر سیر و انواع مختلف پیاز و نوعی پیازچه (Chives) با کاهش خطر سرطانهای مری و معده مرتبط است، و با مصرف سطوح بالاتر این مواد غذایی، خطر به میزان بیشتری کاهش مییابد. به نحوی مشابه، در یک مطالعه دیگر، مصرف سبزیجات جنس Allium، مخصوصاً سیر و پیاز، با کاهش خطر سرطان معده رابطه داشت. در یک مطالعه سوم، مصرف مقدار بیشتری از سبزیجات Allium (جنس سیر) (بیش از ۱۰ گرم در روز در برابر کمتر از ۲.۲ گرم در روز)، مخصوصاً سیر و نوعی موسیر (Scallions)، با کاهش تقریباً ۵۰ درصدی خطر سرطان پروستات مرتبط بود.
شواهد موجود همچنین حاکی از آن میباشد که ممکن است مصرف مقدار بیشتری از سیر خطر سرطان لوزالمعده را کاهش دهد. در یک مطالعه که در ناحیه خلیج سان فرانسیسکو انجام شد، محققان دریافتند که خطر سرطان لوزالمعده در افرادی که مقادیر زیادی سیر میخوردند ، در مقایسه با اشخاصی که مقدار کمتری سیر مصرف میکردند، ۵۴ درصد کمتر است.
علاوه بر آن، در مطالعهای که در کشور فرانسه صورت گرفت، مشخص شد افزایش مقدار سیر مصرفی با کاهش خطر سرطان پستان رابطهای دارد که از نظر آماری معنیدار است. پس از در نظر گرفتن مقدار کل کالری مصرفی و دیگر عواملی که ثابت شده است عوامل خطر بروز سرطان هستند، خطر سرطان پستان در کسانی کاهش مییافت که مقادیر بیشتری فیبر، سیر، و پیاز مصرف میکردند.
۴. آیا در یافتههای آزمایشات بالینی شواهدی وجود دارد که ممکن است سیر از سرطان پیشگیری کند؟
برای بررسی اثرات بالقوه ضد سرطانی سیر، تعداد معدودی آزمایش بالینی (مطالعات تحقیقاتی بر روی انسان) صورت گرفته است. در سه آزمایش بالینی تصادفی، اثر مصرف سیر بر خطر سرطان معده ارزیابی شده است. در یکی از این مطالعات، که ۵۰۰۰ زن و مرد چینی را در بر میگرفت که با بالا بودن خطر سرطان معده مواجه بودند، محققان به مدت ۵ سال اثرات مصرف ترکیبی از ۲۰۰ میلیگرم آلیتریدوم مصنوعی (عصارهای از سیر که بیش از ۳۰۰۰ سال است در کشور چین بهعنوان دارو مصرف میشود) در روز و ۱۰۰ میکروگرم سلنیوم بهصورت یک روز در میان را، با مصرف یک دارونما (ماده یا درمانی غیرفعال که شبیه به دارو یا درمان فعالی است که تست میشود، و به همان نحوه مصرف دارو یا درمان فعال بهکار گرفته میشود) مقایسه نمودند. در گروهی که آلیتریدوم و سلنیم مصرف مینمود، در مقایسه با گروهی که تنها دارونما دریافت میکرد، خطر کل تشکیل تمام تومورها به میزان ۳۳ درصد و خطر سرطان معده به اندازه ۵۲ درصد کاهش مییافت.
برعکس، از یافتههای آزمایش بالینی تصادفی دیگری که در آن افرادی با ضایعات پیش سرطانی معده شرکت داشتند، مشخص شد که کاربرد مکمل سیر (۸۰۰ میلیگرم عصاره سیر به اضافه ۴ میلیگرم روغن سیر تقطیر شده با بخار در روز)، شیوع (تعداد موارد موجود) ضایعات پیش سرطانی معده را کمتر نمیکرد، یا موارد بروز (تعداد موارد جدید) سرطان معده را کاهش نمیداد. در مطالعه تصادفی سوم در کشور ژاپن، اثرات مصرف روزانه دوز بالا (۲.۴ میلیلیتر) و دوز پایین (۰.۱۶ میلیلیتر) عصاره کهنه سیر، پس از ۶ و ۱۲ ماه، در افرادی مقایسه شد که آدنوم (تومور غیرسرطانی) روده بزرگ و راستروده داشتند. در پایان ۱۲ ماه، در ۶۷ درصد از افراد گروهی که دوز کمتر را مصرف میکردند، آدنومهای جدید تشکیل شده بود، در مقایسه با تشکیل آدنومهای جدید در ۴۷ درصد از کسانی که به آنها دوز بالاتر داده میشد.
از نتایج حاصل از یک مطالعه غیر تصادفی که در مقیاس کوچک انجام شده بود، مشخص شد که ممکن است کاربرد عصاره سیر بر روی برخی از تومورهای پوستی مفید واقع شود. در این مطالعه، که ۲۱ نفر بیمار مبتلا به کارسینوم سلول بازال (Basal CellCarcinoma) در آن شرکت داشتند، با استفاده از آجونی (Ajoene یک ماده شیمیایی گوگردی است که در سیر وجود دارد) بر روی پوست به مدت یک ماه، اندازه ۱۷ تومور به میزان چشمگیری کاهش یافت، در سه نفر از بیماران اندازه تومور بزرگتر شد، و در یک بیمار اندازه تومور تغییر نکرد. تغییر در اندازه تومور از ۸۸ درصد کاهش تا ۶۹ درصد افزایش متغیر بود، و میانه کاهش کلی به ۴۷ درصد میرسید.
۵. در حال حاضر چه مسائل و جروبحثهایی درباره مصرف سیر برای پیشگیری سرطان وجود دارد؟
محدودیتهای مطالعات، از جمله دقت گزارش نمودن مقادیر و دفعات (فراوانی) سیر مصرف شده، و ناتوانی در مقایسه نمودن دادههای مربوط به مطالعاتی که در آنها فرآوردههای متفاوت سیر در مقادیر مختلف استفاده شدهاند، نتیجهگیری کلی درباره سیر و پیشگیری سرطان را بسیار مشکل میسازد. چون در بسیاری از مطالعاتی که در آنها کاربرد سیر و پیشگیری سرطان بررسی شده است از فرآوردههایی دارای اجزای تشکیلدهنده متفاوت استفاده شده است، مشخص نیست که آیا سیر به تنهایی یا همراه با دیگر مؤلفهها یا اجزای تغذیهای میتواند بیشتریناثر را داشته باشد.
برای تعیین مقادیر مصرف (سیر) که بهطور بالقوه مؤثر باشد، باید مطالعات غذایی (تغذیهای) با طراحی مناسب بر روی انسان انجام شود. همچنین به مطالعاتی احتیاج است که در آنها فرآوردههای مختلف سیر بهطور مستقیم با هم مقایسه شوند.
۶. سیر احتمالاً چگونه از سرطان پیشگیری میکند؟
ممکن است اثرات حفاظتکننده سیر بهخاطر خصوصیات ضد باکتریایی آن یا ناشی از توانایی سیر در جلوگیری از تشکیل مواد ایجادکننده سرطان، به دلیل متوقف نمودن فعالسازی مواد ایجادکننده سرطان، در اثر افزایش میزان مرمت DNA، در نتیجه کاهش دادن تکثیر سلولی ، و یا به دلیل باعث شدن مرگ سلولی حاصل شود.
۷. مصرف چه مقدار سیر ممکن است در پیشگیری سرطان مفید باشد؟
محققین مصرف هیچ مکمل غذایی را برای پیشگیری سرطان توصیه نمیکنند، ولی قبول دارند سیر یکی از چند سبزیجات است که ویژگیهای بالقوه ضد سرطانی دارند. چون تمام فراوردههای سیر یکسان نیستند، تعیین مقدار دقیق مورد نیاز که ممکن است خطر سرطان را کاهشدهد مشکل میباشد. علاوه بر آن، امکان دارد مواد فعالی که در سیر وجود دارند به مرور زمان، با جابهبجا شدن، و در اثر فرآوری، تأثیر خود را از دست بدهند. رهنمودهای سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization) یا WHO برای پیشبرد (تقویت) کلی بهداشت افراد بزرگسال این است که روزانه ۲ تا ۵ گرم سیر تازه (تقریباً یک دانه سیر)، ۰.۴ تا ۱.۲ گرم پودر خشک سیر، ۲ تا ۵ گرم روغن سیر، ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیگرم عصاره سیر، یا فرمولاسیونهای دیگری را مصرفکنند که معادل ۲ تا۵ گرم آلیسین باشند.
۸. ملاحظات ایمنی مربوط به مصرف سیر کدامند؟
گرچه سیر بدون خطر در آشپزی استفاده شده است، ممکن است مصرف مقدار بسیار زیاد آن باعث شود تعدادی عوارض جانبی بروز نماید، علاوه بر آنکه نفس و بدن کسی که سیر میخورد تند و بدبو میشود. هر از گاهی، سیر باعث آلرژیهایی میشود که ممکن است از تحریک اندک تا مشکلاتی که بهطور بالقوه جان شخص مربوطه را بهخطر میاندازند متغیرند. خوردن ساقه زیرزمینی سیر (Garlic Bulbs)، عصاره سیر، یا روغن سیر با معده خالی، ممکن است هر از گاهی باعث ترش کردگی (سوزش سر دل)، تهوع، استفراغ، و اسهال شود. برخی از مطالعاتی که بر روی حیوانات و انسان به عمل آمده است حاکی از آن میباشد که ممکن است سیر سطح قند خون را پایین آورد و سطح انسولین را افزایش دهد.
محققان نشان دادهاند که سیر کارکرد برخی از داروهای نسخهای، مخصوصاً داروی HIV به نام ساکوییناویر (با نام تجاری اینویراز و فورتوواز)، را مختل میسازد. سیر ممکن است سطح سرم ساکوییناویر را تا ۵۰ درصد کاهش دهد. همچنین سیر بهعنوان رقیقکننده طبیعیخون عمل میکند و، به این ترتیب، زنان باردار، افرادی که قرار است تحت عمل جراحی قرار گیرند، و اشخاصی که از رقیقکنندههای خون مانند وارفارین (با نام تجاری کومارین) استفاده میکنند، نباید سیر بخورند.
ساقه زیرزمینی سیر (Garlic Bulbs)، گاهی اوقات به باکتری Clostridium Botulinum آلوده میباشد. در فرآوردههای سیر که در روغن میباشند و در یخچال گذاشته نمیشوند و حاوی عوامل ضد باکتری نیستند، این باکتری میتواند رشد کند و سم بوچولینوم (Botulinum) را تولید نماید.
علاوه بر آن، مصرف سیر بر روی پوست ممکن است باعث سوختگی شیمیایی، التهاب پوست (Contact Dermatitis)، و آسم نایژهای شود. افرادی که مستعد ناراحتیهای معده مانند زخم معده (Ulcers) هستند هم باید از مصرف سیر اجتناب کنند، زیرا امکان دارد ناراحتی آنها وخیمتر شود، یا ناراحتیهای جدیدی بهوجود آید.
منابع انتخابی
۱. Milner JA. Garlic: Its anticarcinogenic and antitumorigenic properties. Nutrition Reviews 1996;
۵۴:S82-S86.
۲. Ross SA, Finley JW, Milner JA. Allyl sulfur compounds from garlic modulate aberrant crypt
formation. Journal of Nutrition 2006; 136(3 Suppl):852S-854S
۳. Amagase H, Petesch BL, Matsuura H ,Kasuga S, Itakura Y. Intake of garlic and its bioactive
compounds. Journal of Nutrition 2001; 131(3s):955S-962S.
۴. Amagase H. Clarifying the real bioactive constituents of garlic. Jounal of Nutrition 2006; 136
(۳ Suppl):716S-725S.
۵. Fleischauer AT, Arab L. Garlic and cancer: A critical review of the epidemiologiv
literature.Journal of Nutrition 2001; 131(3s):1032S-1040S.
۶. Gonzalez CA, Pera G, Agudo A, et al.Fruit and vegetable intake and the risk of stomach and
oesophagus adenocarcinoma in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition
(EPIC-EURGAST). International Journal of Cancer 2006; 118(10): 2559-2566.
۷. Steinmetz KA, Kushi LH, Bostic RM, Folsom AR, Potter JD. Vegetables, fruit, and colon cancer in
the Iowa Women′s Health Study. American Journal of Epidemiology 1994; 139(1): 1-15.
۸. Gao CM, Takezaki T, Ding Jh, Li ms, Tajima K. Protective effect of allium vegetables against
both esophageal and stomach cancer: A simultaneous case-referent study of a high epidemic area in
Jiangzu Province, China. Japanese Journal of Cancer Research 1999; 90(6):614-621.
۹. Setiawan VW, Yu GP, Lu QY, et al. Allium vegetables and stomach cancer risk in China. Asian
Pacific Journal of Cancer Prevention 2005; 6(3):387-395.
۱۰. Hsing AW, Chokkalingam AP, Gao YT, et al. Allium vegetables and risk of prostate cancer: A
population-based study. Journal of the National Cancer Institute 2002; 94(21):1648-1651.
۱۱. Chan JM, Wang F, Holly EA. Vegetable and fruit intake and pancreatic cancer in a population-
based case- control study in the San Fransisco Bay area. Cancer epidemiology Biomarkers &
Prevention 2005; 14(9):2093-2097.
۱۲. Challier B, Perarnau JM, Viel JF. Garlic, onion and cereal fibre as protective factors for
breast cancer: A French case-control study.European Journal of Epidemiology 1998; 14(8):737-747.
۱۳. Li H, Li HQ,Wang Y,et al.An intervention study to prevent gastric cancer by micro-selenium and
large dose of allitridum.Chinese Medical Journal(English0 2004;117980:1155-1160.
۱۴. You WC, Brown LM, Zhang L, et al. Randomized double-blind factorial trial of three treatments
to reduce the prevalence of precancerous gastric lesions. Journal of the National Cancer Institute
۲۰۰۶; ۹۸(۱۴):۹۷۴-۹۸۳.
۱۵. Tanaka S, Haruma K, Kunihiro M, et al. Effects of aged- garlic extract(AGE) on colorectal
adenomas: A double-blinded study.Hiroshima Jou of Medical Sciences 2004; 53(3-4):39-45.
۱۶. Tilli CM, Stavast-Kooy AJ, Vuerstaek JD, et al.The garlihc-derived organosulfur component
ajoene decreases basalcell carcinoma tumor size by inducing apoptosis. Archives of Dermatological
Research 2003; 295(3):117-123.
۱۷. Ruddock PS, Liao M, Foster BC, et al. Garlic natural health products exhibit variable
constituent levels and antimicrobial activity against Neisseria gonorrhoeae, Staphylococcus aureus
and Enterococcus faecalis. Phytotherapy Research 2005; 19(4): 327-334.
۱۸. Shenoy NR, Choughuley AS. Inhibitory effect of diet related sulphydryl compounds on the
formation of carcinogenic nitrosamines. Cancer Letters 1992; 65(3):227-232.
۱۹. Milner JA. Mechanisms by which garlic and allyl sulfur compounds suppress carcinogen
bioactivation. Garlic and carcinogenesis. Advances in Experimental Medicine and Biology 2001;
۴۹۲:۶۹-۸۱.
۲۰. L′vova GN, Zasukhina GD. Modification of repair DNA synthesis in mutagen-treated human
fibroblasts during adaptive response and the antimutagenic effect of garlic extract. Genetika
۲۰۰۲; ۳۸(۳):۳۰۶-۳۰۹.
۲۱. Boon H, Wong J. Botanical meduicine and cancer: A review of the safety and efficacy. Expert
Opinion on Pharmacotherapy 2004; 5(12):2485-2501.
۲۲. Piscitelli SC, Burstein AH, Welden N, Gallicano KD, Falloon J. The effect of garlic
supplements on the pharmacokinetics of saquinavir. Clinical Infectious Diseases 2002; 34(2):234-
۲۳۸.