جستجو در سایت

درمان سرطان پوست

درمان سرطان پوست
مهر ۱۳, ۱۳۹۵

درمان سرطان پوست

اطلاعات عمومی درباره سرطان پوست

نکات مهم این بخش

  • در سرطان پوست، سلول‌های بدخیم (سرطان) در بافت‌های پوست تشکیل می‌شوند.
  • ممکن است رنگ پوست و قرار گرفتن در معرض سرطان بر خطر ایجاد سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی تأثیر گذارد.
  • سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی اغلب به‌صورت تغییری در پوست ظاهر می‌شوند.
  • از تست‌ها یا رویه‌هایی که در آنها پوست معاینه می‌شود، برای ردیابی (یافتن) و تشخیص سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی استفاده می‌کنند.
  • عوامل خاصی بر پیش‌آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه‌های درمان تأثیر می‌گذارند.

در سرطان پوست، سلول‌های بدخیم (سرطان) در بافت‌های پوست تشکیل می‌شود.

پوست بزرگترین اندام بدن است و از بدن در برابر گرما، نور خورشید، صدمات، و عفونت محافظت می‌کند، و همچنین به کنترل درجه حرارت بدن کمک می‌نماید و آب، چربی، و ویتامین D را ذخیره می‌کند. پوست چند لایه دارد، اما دو لایه اصلی آن روپوست یا اپیدرم (لایه بالایییا بیرونی) و پوست حقیقی (کوریوم یا درم) (لایه پایینی یا داخلی) است. سرطان پوست در اپیدرم آغاز می‌شود، که اپیدرم از سه نوع سلول به شرح زیر تشکیل شده است:

  • سلول‌های سنگفرشی: سلول‌های نازک و مسطحی که لایه بالایی اپیدرم را تشکیل می‌دهند.
  • سلول‌های بازال: سلول‌های دایره‌ای شکلی که در زیر سلول‌های سنگفرشی قرار دارند.
  • ملانوسیت‌ها: این سلول‌ها در بخش پایینی اپیدرم یافت می‌شوند و ملانین را می‌سازند. ملانین پیگمان یا رنگدانه‌ای است که به پوست رنگ طبیعی‌اش را می‌دهد. هنگامی‌که پوست در معرض آفتاب قرار می‌گیرد، ملانوسیت‌ها مقدار بیش‌تری پیگمان تولید می‌کنند و باعث تیره رنگ‌تر شدن پوست می‌شوند.

ممکن است سرطان پوست در هر جایی از بدن بروز کند، اما در اکثر موارد در پوستی بروز می‌کند که در اغلب مواقع در معرض نور آفتاب قرار دارد، مانند پوست صورت، گردن، دست، و بازو. چند نوع سرطان در پوست آغاز می‌شود. رایج‌ترین انواع سرطان پوست عبارتند از کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی، که اینهاسرطان‌های پوستی غیرملانومی هستند. کراتوز آفتابی یک نوع ناراحتی پوستی است که گاهی اوقات به‌تدریج به‌صورت کارسینوم سلول سنگفرشی درمی‌آید.

این بخش خلاصه به درمان سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی مربوط می‌شود. سرطان‌های پوست غیرملانومی به‌ندرت به دیگر اندام‌های بدن گسترش می‌یابند. احتمال اینکه ملانوم، که نادرترین فرم سرطان پوست است، به بافت‌های مجاور حمله کند و به دیگر قسمت‌هایبدن گسترش یابد بیش‌تر است.

ممکن است رنگ پوست و قرار گرفتن در معرض نور آفتاب بر خطر ایجاد سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی تأثیر گذارد.

هر چیزی که احتمال دچار شدن به سرطان را افزایش دهد را عامل خطر می‌نامند. قرار داشتن در معرض عامل خطر به معنی این نیست که شخص مربوطه به سرطان مبتلا خواهد شد؛ و روبرو نبودن با عامل خطر به معنی آن نیست که شخص مربوطه دچار سرطان نخواهد شد.

کسانی که فکر می‌کنند شاید در خطر باشند، باید در این‌باره با پزشک خود مشورت نمایند. عوامل خطر کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی شامل موارد زیر است:

  • قرار گرفتن در معرض مقدار زیادی نور آفتاب طبیعی یا مصنوعی.
  • داشتن رنگ پوست روشن (موی بور یا قرمز، پوست بلوند، چشمان آبی یا سبز رنگ، سابقه داشتن کک و مک).
  • داشتن زخم یا سوختگی بر روی پوست.
  • قرار گرفتن در معرض آرسنیک.
  • مبتلا بودن به التهاب مزمن پوست یا زخم پوست.
  • پرتودرمانی شدن.
  • مصرف نمودن داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (به‌عنوان مثال، پس از پیوند اندام).
  • دچار کراتوز آفتابی بودن.

عوامل خطر کراتوز آفتابی شامل موارد زیر است:

  • به مدت زیاد در معرض نور آفتاب بودن.
  • دارابودن پوست بلوند (موی بور یا قرمز، پوست بور، چشمان آبی یا سبز، سابقه کک و مک داشتن).

سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی اغلب به‌صورت تغییراتی در پوست ظاهر می‌شود.

تمام تغییرات پوستی نشانه سرطان پوست غیرملانومی یا کراتوز آفتابی نمی‌باشد، اما اگر تغییراتی در پوست دیده شود باید با پزشک مشورت نمود.

نشانه‌های احتمالی سرطان پوست غیرملانومی شامل موارد زیر است:

  • زخمی که درمان نمی‌شود.
  • تغییرات زیر در پوست صورت می‌گیرد:
  • قسمت‌های کوچکی از پوست، برجسته، صاف و نرم، براق، کوچک، و مومی شکل می‌شود.
  • قسمت‌های کوچکی از پوست، برجسته و به رنگ قرمز یا قهوه‌ای مایل به قرمز درمی‌آید.
  • قسمت‌هایی از پوست، مسطح، زبر، قرمز یا قهوه‌ای، و فلسی ( پوسته‌دار) می‌شود.
  • قسمت‌هایی از پوست، فلسی (پوسته‌دار) شده، خونریزی داشته، یا کبره می‌بندد.

نشانه‌های احتمالی کراتوز آفتابی به شرح زیر است:

  • لکه زبر، قرمز، صورتی، یا قهوه‌ای، برجسته، فلسی (پوسته‌دار) برروی پوست.
  • ترک خوردن یا پوست انداختن (ورآمدن پوست یا پیلینگ) لب پایین، که کاربرد بلسان لب یا وازلین به برطرف شدن آن کمک نمی‌کند.
  • از تست‌ها یا رویه‌هایی که در آنها پوست معاینه می‌شود، برای ردیابی (یافتن) و تشخیص سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی استفاده می‌شود.

ممکن است از رویه‌های زیر استفاده شود:

  • معاینه پوست: پزشک یا پرستار پوست را وارسی می‌کند تا ورم یا لکه‌هایی را پیدا کنند که از نظر رنگ، اندازه، شکل، یا بافت غیرطبیعی به‌نظر می‌آیند.
  • نمونه‌برداری (بیوپسی): تمام یا بخشی از تومور یا رشدی که غیرطبیعی به‌نظر می‌آید از پوست بریده می‌شود و آسیب‌شناس آن را زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند تا متوجه حضور سلول‌های سرطان شود. بیوپسی پوست دارای سه نوع اصلی به شرح زیراست:
    نمونه‌برداری تراشه‌ای: از یک تیغ ریش‌تراشی سترون (استریل) برای «تراشیدن» رشدی استفاده می‌کنند که غیرطبیعی به‌نظر می‌آید.
  • نمونه‌برداری با پانچ: وسیله مخصوصی به نام پانچ برای برداشتن قسمتی دایره‌ای شکل از رشدی استفاده می‌شود که غیرطبیعی به‌نظر می‌آید.
  • نمونه‌برداری با پانچ. از یک چاقوی جراحی توخالی و دایره‌ای شکل برای برش در ضایعه‌ای که روی پوست وجود دارد استفاده می‌کنند. این وسیله را در جهت حرکت عقربه‌های ساعت و برخلاف حرکت عقربه‌های ساعت، می‌چرخانند. تا تقریباً ۴ میلی‌متر پایین برود و به بافت چربی واقع در زیر درم برسد. نمونه کوچکی از این بافت را برمی‌دارند تا زیر میکروسکوپ معاینه شود. ضخامت پوست در قسمت‌های مختلف بدن متفاوت است.
  • نمونه‌برداری با خارج‌سازی کامل: از یک چاقوی جراحی برای برداشتن کل رشد استفاده می‌شود.

عوامل خاصی بر پیش‌آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه‌های درمان تأثیر می‌گذارند.

پیش‌آگهی (احتمال بهبودی) عمدتاً به مرحله سرطان و به نوع درمانی بستگی دارد که برای برداشتن سرطان استفاده می‌شود.

گزینه‌های درمان به موارد زیر بستگی دارد:

  • مرحله سرطان (اینکه آیا سرطان به قسمت‌های عمیق‌تر پوست یا به دیگر نقاط بدن توسعه یافته است).
  • نوع سرطان.
  • اندازه و محل قرارگیری تومور.
  • سلامتی عمومی شخص بیمار.

مراحل سرطان پوست

نکات مهم این بخش

  • پس از تشخیص سرطان پوست، تست‌هایی انجام می‌دهند تا مشخص شود که آیا سلول‌های سرطانی در داخل پوست یا در دیگر قسمت‌های بدن گسترش یافته‌اند.
  • سرطان به سه طریق در بدن گسترش می‌یابد.
  • در مورد سرطان پوست غیر ملانومی از مراحل زیر استفاده می‌شود:
  • مرحله صفر (کارسینوم درجا)
  • مرحله اول
  • مرحله دوم
  • مرحله سوم
  • مرحله چهارم

گزینه‌های درمان براساس تشخیص نوع سرطان پوست غیر ملانومی یا ناراحتی پوست پیش سرطان می‌باشد، و به شرح زیر است:

  • کارسینوم سلول بازال
  • کارسینوم سلول سنگفرشی
  • کراتوز آفتابی

پس از تشخیص سرطان پوست غیرملانومی، تست‌هایی انجام می‌دهند تا مشخص شود که آیا سلول‌های سرطان در داخل پوست یا در دیگر اندام‌های بدن گسترش یافته‌اند.

فرآیندی که استفاده می‌کنند تا مشخص شود که آیا سرطان در داخل پوست یا در دیگر قسمت‌های بدن گسترش‌ یافته است

را مرحله‌بندی می‌نامند. با اطلاعاتی که از فرایند مرحله‌بندی به‌دست می‌آید، مرحله بیماری مشخص می‌شود. دانستن مرحله بیماری در برنامه‌ریزی درمان اهمیت دارد. برای تعیین مرحله سرطان پوست غیرملانومی، در اغلب موارد، تنها تستی که باید انجام شود نمونه‌برداری (بیوپسی) است. در موارد بروز کارسینوم سلول سنگفرشی، امکان دارد غدد لنفاوی را هم معاینه کنند تا مشخص شود که آیا سرطان در آنها گسترش یافته است.

سرطان به سه طریق به شرح زیر در بدن گسترش می‌یابد:

  • از طریق بافت. سرطان به بافت‌های نرمال مجاور حمله می‌کند.
  • از طریق دستگاه لنفاوی.سرطان به دستگاه لنفاوی حمله می‌کند و از راه عروق لنفاوی به دیگر نقاط بدن می‌رسد.
  • از طریق خون. سرطان به سیاهرگ‌ها و مویرگ‌ها حمله می‌کند، و همراه خون به دیگر نقاط بدن می‌رسد

هنگامی‌که سلول‌های سرطان از تومور اولیه (اصلی) جدا می‌شوند و از طریق لنف یا خون به دیگر نقاط بدن می‌رسند، ممکن است یک تومور دیگر (ثانویه) تشکیل شود. این فرآیند را متاستاز می‌نامند.

تومور ثانویه (متاستازی) از همان نوع سرطان تومور اولیه است. به‌عنوان مثال، اگر سرطان پستان به استخوان‌ها گسترش یابد، سلول‌های سرطان موجود در استخوان‌ها در واقع سلول‌های سرطان پستان می‌باشند، و بیماری سرطان استخوان نمی‌باشد، بلکه سرطان متاستازی پستاناست.

سرطان پوست غیرملانومی مرحله صفر. سلول‌های غیرطبیعی در اپیدرم (لایه بیرونی پوست) دیده می‌شوند.

در مرحله صفر، سلول‌های غیرطبیعی در لایه سلول‌های سنگفرشی یا سلول‌های بازال در اپیدرم (بالاترین لایه پوست) دیده می‌شوند. ممکن است این سلول‌های غیرطبیعی سرطان شوند و به داخل بافت نرمال مجاور گسترش یابند. مرحله صفررا کارسینوم درجا هم می‌نامند.

مرحله اول سرطان پوست غیر ملانومی. قطر تومور از ۲ سانتی‌متر بیش‌تر نیست

در مرحله اول، سرطان تشکیل شده است و قطر تومور ۲ سانتی متر یا کم‌تر است.

مرحله دوم سرطان پوست غیرملانومی. قطر تومور از ۲ سانتی‌متر بیش‌تر است.

در مرحله دوم، قطر تومور از ۲ سانتی‌متر بیش‌تر است.

مرحله سوم سرطان پوست غیرملانومی. توموربه بافت‌های مجاور و یا غدد لنفاوی موجود در زیر پوست گسترش‌یافته است.

در مرحله سوم، سرطان گسترش‌یافته و به غضروف، عضلات، یا استخوان واقع در زیر پوست و یا به غدد لنفاوی مجاور گسترش ‌یافته، اما در دیگر قسمت‌های بدن پخش نشده است.

مرحله چهارم سرطان پوست غیرملانومی. تومور به دیگر قسمت‌های بدن، مانند مغز یا ریه گسترش یافته است.

در مرحله چهارم، سرطان به دیگر قسمت‌های بدن گسترش‌یافته است

گزینه‌های درمان براساس تشخیص نوع سرطان پوست غیرملانومی یا ناراحتی پوستی پیش سرطان بوده و به شرح زیر است:

کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال رایج‌ترین نوع سرطان پوست غیرملانومی است و معمولاً در قسمت‌هایی از پوست، و از همه بیش‌تر در پوست بینی، ایجاد می‌شود که در معرض نور آفتاب قرار دارند. این سرطان اغلب به‌صورت ورم برجسته کوچکی بروز می‌کند که ظاهری نرم وصاف دارد و به شکل گلابی است. نوع (تیپ) دیگری از اینسرطان به شکل جای زخم (اسکار یا Scar) می‌باشد و مسطح و سفت است. ممکن است کارسینوم سلول بازال در بافت‌های اطراف سرطان گسترش یابد، اما معمولاً در دیگر بخش‌های بدن پخش نمی‌شود.

کارسینوم سلول سنگفرشی

کارسینوم سلول سنگفرشی در آن قسمت‌هایی از پوست، مانند گوش، لب پایین، و پشت دست‌ها، ایجاد می‌شود که در معرض نور آفتاب قرار می‌گیرند، و امکان دارد در آن قسمت‌هایی از پوست هم ظاهر شود که سوخته‌اند یا در معرض مواد شیمیایی یا تشعشعات قرار گرفته‌اند. اینسرطان اغلب به‌صورت ورم سفت قرمز رنگ دیده می‌شود. گاهی اوقات ممکن است با لمس کردن این تومور احساس شود که تومور فلسی (پوسته‌دار) می‌باشد، یا اینکه احتمال دارد تومورخونریزی کند یا کبره ببندد. امکان دارد تومورهای سلول سنگفرشی به غدد لنفاوی مجاورحمله کنند.

کراتوز آفتابی

کراتوز آفتابی یک ناراحتی پوستی است که سرطان نمی‌باشد، اما گاهی اوقات به کارسینوم سلول سنگفرشی تبدیل می‌شود، و معمولاً در آن قسمت‌هایی از پوست، مانند صورت، پشت دست، و لب پایین، بروز می‌کند که در معرض نور آفتاب قرار می‌گیرند. این ناراحتی پوستیبه‌صورت لکه‌هایی زبر، قرمز، صورتی، یا قهوه‌ای برجسته فلسی (پوسته‌دار)، یا ترک خوردگی یا پوست انداختن (ورآمدگی پوست) لب پایین بروز می‌کند، و کاربرد بلسان لب یا وازلین به برطرف شدن آن کمک نمی‌کند.

خلاصه گزینه‌های درمان

نکات مهم این بخش

  • برای بیماران مبتلا به سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی، انواع مختلف درمان وجود دارد.

از چهار نوع درمان استاندارد به شرح زیر استفاده می‌شود:

  • جراحی
  • پرتودرمانی
  • شیمی‌درمانی
  • درمان فوتودینامیک
  • در آزمایشات بالینی، محققان سرگرم بررسی انواع جدید درمان، از جمله درمان زیست شناختی، می‌باشند.
    شاید لازم باشد تست‌های پیگیری انجام شود.

برای بیماران مبتلا به سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی، انواع مختلف وجود دارد.

برای بیماران مبتلا به سرطان پوست غیرملانومی و کراتوز آفتابی، انواع مختلف درمان وجود دارد. برخی از درمان‌ها استاندارد هستند (درمان‌هایی که در حال حاضر استفاده می‌شوند)، و محققان، در آزمایشات بالینی، سرگرم بررسی بعضی از درمان‌های دیگر می‌باشند. آزمایشبالینی مطالعه‌ای تحقیقاتی می‌باشد که هدف از آن بهبود درمان‌های جاری، یا به‌دست آوردن اطلاعات درباره درمان‌های جدید برای بیماران سرطان می‌باشد. اگر در آزمایشات بالینی مشخص شود درمانی جدید بهتر از درمان استاندارد است، شاید درمان جدید به‌صورت درماناستاندارد درآید. در برخی از آزمایشات بالینی تنها بیمارانی پذیرفته می‌شوند که درمان آنها هنوز آغاز نشده باشد.

چهار نوع درمان استاندارد به شرح زیر استفاده می‌شود:

جراحی

در درمان سرطان پوست غیرملانومی یا کراتوز آفتابی، ممکن است از یک یا چند رویه جراحی زیر استفاده کنند:

  • جراحی میکروگرافیک (Mohs Micrographic Surgery). تومور به صورت لایه‌های نازک از پوست بریده می‌شود. در طول عمل جراحی، لبه‌های تومور و هر لایه‌ای که برداشته می‌شود را زیر میکروسکوپ نگاه می‌کنند تا متوجه حضورسلول‌های سرطان بشوند. خارج‌سازی لایه‌ای تومور ادامه می‌یابد تا در قسمت‌های برداشته شده دیگر هیچ سلول سرطان دیده نشود. در این نوع جراحی، کمترین مقدار ممکن از بافت نرمال برداشته می‌شود، و در جراحیسرطان پوست صورت اغلب از این رویه جراحی استفاده می‌کنند.
  • جراحی Mohs. رویه‌ای جراحی برای آنکه سرطان پوست در چند مرحله برداشته شود. ابتدا لایه‌ای نازک از بافت سرطان برداشته می‌شود. سپس لایه نازک دوم را از بافت برمی‌دارند و آن را زیر میکروسکوپ نگاه می‌کنند تا ببینند آیا حاوی سلول‌های سرطان است. هر بار یک لایهبرداشته می‌شود تا اینکه در بافتی که در زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود هیچ سلول سرطان وجود نداشته باشد. از این نوع جراحی به این منظور انجام می‌شود که کم‌ترین میزان ممکن از بافت نرمال از بدن برداشته شود، و در جراحی سرطان پوست صورت اغلب این نوع جراحیاستفاده می‌کنند.
  • خارج‌سازی کامل ساده: (Simple Excision): تومور، همراه با مقداری از پوست نرمال دور و بر آن، از پوست بریده می‌شود.
  • خارج‌سازی کامل تراشه‌ای: ناحیه غیرطبیعی با یک تیغ کوچک از سطح پوست تراشیده می‌شود.
  • لایه‌برداری الکتریکی پوست و کورتاژ: تومور با یک کورت (یک وسیله تیز به شکل قاشق) از پوست بریده می‌شود. سپس از یک الکترود سوزنی شکل برای درمان قسمت مربوطه با یک جریان الکتریکی استفاده می‌شود که خونریزی را متوقف نموده و سلول‌های سرطان که در اطراف لبه زخم باقی می‌مانند را نابود می‌نماید. ممکن است در طول عمل جراحی این فرآیند را یک تا سه بار تکرار کنند تا تمامی سرطان برداشته شود.
  • جراحی انجمادی (Cryosurgery): درمانی که در آن از یک وسیله برای منجمد نمودن و نابود کردن بافت غیرطبیعی، مانند کارسینوم درجا، استفاده می‌شود. این نوع درمان را درمان انجمادی (Cryotherapy) هم می‌نامند.
  • جراحی انجمادی: از ابزاری که یک نازل (سر آبپاش) دارد، برای پاشیدن ازت مایع یا گاز کربنیک مایع، جهت منجمد نمودن و نابود کردن بافت غیرطبیعی استفاده می‌شود.
  • جراحی با لیزر: رویه جراحی که در آن از پرتو لیزر (پرتوی باریکی از نور شدید) به‌عنوان چاقو برای ایجاد برش‌های بدون خونریزی در بافت، یا جهت برداشتن ضایعه‌ای سطحی مانند تومور، استفاده می‌شود.
  • لایه‌برداری پوست (Dermabrasion): برداشتن لایه بالایی پوست با استفاده از چرخی‌گردان (چرخان) یا با به‌کارگیری ذرات کوچک برای ساییدن و خارج نمودن سلول‌های پوست.

پرتودرمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که در آن از اشعه – X پر انرژی، یا دیگر انواع تشعشعات، برای کشتن سلول‌های سرطان یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. در پرتودرمانی خارجی، از دستگاهی واقع در بیرون بدن برای فرستادنتشعشع به طرف سرطان استفاده می‌کنند. در پرتودرمانی داخلی، از ماده‌ای رادیواکتیو استفاده می‌شود که در داخل سوزن، دانه، سیم، یا کاتتر قرار دارد، و این وسایل را مستقیماً در داخل سرطان یا در مجاورت آن قرار می‌دهند. نحوه انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطانبستگی دارد.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی نوعی درمان سرطان است که در آن از داروهایی برای متوقف کردن رشد سلول‌های سرطان استفاده می‌شود، به این صورت که این داروها سلول‌های سرطان را می‌کشند یا مانع از تقسیم سلولی آنها می‌شوند. اگر بیمار این داروها را بلع کند یا آنها را در سیاهرگی دربدنش تزریق کنند، داروها وارد جریان خون می‌شوند و می‌توانند به سلول‌های سرطان موجود در سرتاسر بدن برسند (شیمی‌درمانی سیستمیک). اگر داروها مستقیماً در داخل ستون نخاعی، در داخل اندامی از بدن، یا در حفره‌ای از بدن مانند شکم قرار داده شوند، عمدتاً بر سلول‌هایسرطان موجود در این قسمت‌ها تأثیر می‌کنند (شیمی‌درمانی ناحیه‌ای). در سرطان پوست غیرملانومی و در کراتوز آفتابی، شیمی‌درمانی معمولاً به‌صورت موضعی (جلدی) است (داروها به‌صورت کرم یا لوسیون به روی پوست مالیده می‌شوند). نحوه انجام شیمی‌درمانی به بیماریمربوطه بستگی دارد.

گاهی اوقات از رتینوییدها (داروهای مرتبط با ویتامین A) برای درمان یا پیشگیری سرطان پوست غیرملانومی استفاده می‌کنند. رتینوییدها را می‌توان بلع نمود، یا آنها را روی پوست مالید. در حال حاضر، محققان در آزمایشات بالینی کاربرد رتینوییدها را در درمان کارسینوم سلولسنگفرشی بررسی می‌نمایند

درمان فوتودینامیک

درمان فوتودینامیک (Pdt یا Photo Dynamic Therapy) نوعی درمان سرطان است که در آن از یک دارو و نوعی خاص از نور لیزر برای کشتن سلول‌های سرطان استفاده می‌شود. دارویی را به داخل سیاهرگی تزریق می‌کنند که این دارو، تا زمانی‌که در معرض نور قرار نگیرد، فعال نمی‌شود. این دارو در سلول‌های سرطان بیش‌تر از سلول‌های نرمال تجمع می‌یابد. در سرطان پوست، نور لیزر را بر روی پوست می‌تابانند و دارو فعال می‌شود و سلول‌های‌های سرطان را می‌کشد. در درمان فوتودینامیک صدمه اندکی به بافت‌های سالم وارد می‌شود.

شاید لازم باشد تست‌های پیگیری انجام شود.

شاید برخی از تست‌هایی تکرار شوند که برای تشخیص سرطان یا جهت تعیین مرحله سرطان انجام شده بودند. بعضی از تست‌ها تکرار خواهند شد تا مشخص شود که درمان تا چه اندازه موفق عمل می‌کند. ممکن است براساس نتایج این تست‌ها، درباره ادامه، تغییر، یا توقف درمان تصمیم‌گیری شود. گاهی اوقات این فرآیند را مرحله‌بندی دوباره می‌نامند.

پس از خاتمه درمان، برخی از تست‌ها همچنان هراز گاهی انجام خواهند شد. از نتایج این تست‌ها می‌توان متوجه شد که آیا وضعیت بیمار تغییر نموده یا اینکه سرطانبرگشت (عود) کرده است. گاهی اوقات این تست‌ها را تست‌های پیگیری یا معاینه کامل پزشکی (چک‌آپ) می‌نامند.

گزینه‌های درمان سرطان پوست غیرملانومی

کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول سنگفرشی در هر بخش مربوط به درمان، یک لینک متصل به آزمایشات بالینی جاری ارائه شده است. ممکن است در مورد برخی از انواع یا مراحل سرطان هیچ آزمایش بالینی فهرست نشده باشد. برای مطلع شدن از آزمایشات بالینی که در اینجا فهرست نشده‌اند، اماشاید برای بیمارانی خاص مناسب باشند، بیماران باید با پزشکان خود مشورت نمایند.

کارسینوم سلول بازال

ممکن است درمان کارسینوم سلول بازال شامل موارد زیر باشد:

  • جراحی میکروگرافیک به روش موز
  • خارج‌سازی کامل (Excision) ساده.
  • لایه‌برداری الکتریکی پوست (الکترودسیکاسیون) و کورتاژ.
  • جراحی انجمادی.
  • پرتودرمانی.
  • جراحی با لیزر.
  • شیمی‌درمانی موضعی (جلدی) با فلورویوراسیل (Fluorouracil).
  • درمان فوتودینامیک.
  • آزمایشی بالینی در زمینه درمان زیست‌شناختی.

انجام معاینات پیگیری در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول بازال اهمیت دارد، زیرا ممکن است در این افراد ظرف مدت ۵ سال پس از تومور اولیه یک تومور جدید، یا تومور برگشتی، ایجاد شود. پس از درمان، تا مدت ۵ سال، هر شش ماه یک‌بار، و بعد از آن هر سال یک‌بار، باید پوست شخص بیمار معاینه شود.

کارسینوم سلول سنگفرشی

ممکن است گزینه‌های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی شامل موارد زیر باشد:

  • جراحی میکروگرافیک به روش Mohs.
  • خارج‌سازی کامل ساده.
  • لایه‌برداری الکتریکی پوست و کورتاژ.
  • جراحی انجمادی.
  • پرتودرمانی.
  • شیمی‌درمانی
  • موضعی (جلدی) با استفاده ازفلورویوراسیل.
  • جراحی با لیزر.
  • آزمایشی بالینی در زمینه درمان زیست‌شناختی.
  • آزمایشی بالینی در زمینه درمان زیست‌شناختی و رتینوییدها

در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی، انجام معاینات پیگیری در مورد پوست اهمیت دارد، چون امکان دارد کارسینوم سلول سنگفرشی پخش شود. تا چند سال پس از درمان، هر سه ماه یک‌بار، و بعد از آن هر شش ماه یک‌بار، پوست شخص بیمار باید معاینه شود.

گزینه‌های درمان کراتوز آفتابی

کراتوز آفتابی، سرطان نیست، اما آن را درمان می‌کنند زیرا امکان دارد به سرطان تبدیل شود. ممکن است درمان کراتوز آفتابی شامل موارد زیر باشد:

  • شیمی‌درمانی موضعی (جلدی).
  • جراحی انجمادی.
  • لایه‌برداری الکتریکی پوست و کورتاژ.
  • لایه‌برداری پوست (Dermabrasion).
  • خارج‌سازی کامل تراشه‌ای (Shave Excision).
  • جراحی با لیزر.
  • درمان فوتو دینامیک.

 

ارسال نظر

*

code