درمان آستروسیتوم مخچهای
اطلاعات عمومی درباره آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی
نکات کلیدی در این قسمت
- آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی بیماریایست که در آن سلولهای خوشخیم (غیرسرطانی) و بدخیم (سرطانی) در بافتهای مغز تشکیل میشوند.
- علت بسیاری از تومورهای مغزی کودکان نامشخص است.
- علائم آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی متنوع است و اغلب بستگی به سن کودک و محل قرارگرفتن تومور دارد.
- آزمایشهایی که جهت معاینه مغز و نخاع بهکار میروند، بهمنظور پیدا کردن آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی نیز استفاده میشوند.
- آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی تشخیص داده شده و طی جراحی برداشته میشود.
- علائم معینی بر بهبود و گزینههای درمان تأثیر میگذارند.
- آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی بیماریایست که در آن سلولهای خوشخیم (غیرسرطانی) و بدخیم (سرطانی) در بافتهای مغز تشکیل میشوند.
آستروسیتومها تومورهایی هستند که از سلولهای مغز به نام آستروسیت شروع میشوند. آستروسیتوم مخچهای در مخچه که در ناحیه پایین پشت مغز واقع شده شروع میشود. مخچه قسمتی از مغز است که به کنترل حرکت، تعادل و وضعیت بدن (ایستادن و نشستن) میپردازد.
حدود ۱۵ تا ۲۵ درصد از تمامی تومورهای مغزی کودکان، آستروسیتوم مخچهای هستند. گرچه سرطان در کودکان بسیار نادر است، تومورهای مغزی بعد از لوسمی و لنفوم رایجترین نوع سرطان در دوران کودکی هستند.
این خلاصه به بررسی درمان تومورهای اولیه (تومورهایی که ابتدا در مغز شروع میشوند) میپردازد. درمان تومورهای مغزی متاستاتیک، یعنی تومورهایی که توسط سلولهای سرطان در قسمتهای دیگری از بدن شروع شده و به مغز رسوخ کردهاند، در این بخش مورد مطالعه قرار نگرفتهاند. تومورهای مغزی میتوانند در کودکان و نیز در بزرگسالان بهوجود آیند، ولی به هرحال، درمان کودکان از درمان بزرگسالان متفاوت است.
جهت آگاهی بیشتر به خلاصههای درمانی PDQ زیر مراجعه کنید:
- درمان تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی در یک نگاه.
- تومورهای مغزی بزرگسالان.
- علت بسیاری از تومورهای مغزی دوران کودکی نامشخص است.
- علائم آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی متنوع است و اغلب بستگی به سن کودک و محل واقع شدن تومور دارد.
علائم زیر و دیگر علائم ممکن است توسط یک آستروسیتوم مخچهای بهوجود آید، ولی شرایط دیگری هم میتواند باعث علائم زیر شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، موضوع را باید با پزشک در میان گذارید.
- از دست دادن تعادل و اشکال در راه رفتن.
- سردردهای صبحگاهی و یا سردردهایی که بعد از استفراغ برطرف میشوند.
- حالت تهوع و استفراغ.
- بیخوابی غیرعادی و با تغییر در سطح انرژی.
- تغییر در شخصیت و یا رفتار.
- کاهش و یا افزایش وزن بدون علت خاص.
- آزمایشهایی که جهت معاینه مغز بهکار میروند برای پیدا کردن آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی نیز مورد استفاده قرار میگیرند.
آزمایشها و فرآیندهای زیر مورد استفاده واقع میشوند:
سی .تی. اسکن (CT SCAN): فرآیندی است که طی آن عکسهای دقیقی از داخل بدن و از زوایای مختلف گرفته میشود. تصاویر توسط کامپیوتر که به یک دستگاه اشعه ایکس متصل است گرفته میشود. ممکن است یک نوع رنگ نیز به داخل ورید تزریق شده و یا به بیمار خورانده شود تا کمک کند که اعضا و بافتها واضحتر نشان داده شوند. این فرآیند همچنین computed tomography, computerized tomography , computerized axial tomography نامیده میشود.
ام. آر. آی (MRI) (تصویربرداری مغناطیسی طیفی) همراه با گادولینیم: فرآیندی است که طی آن از یک آهنربا، امواج رادیویی، و کامپیوتر جهت عکسبرداری دقیق از مغز و نخاع استفاده میشود.
مادهای به نام گادولینیم به داخل ورید تزریق میشود. گادولینیم در اطراف سلولهای سرطانی جمع شده و باعث میشود که آنها در عکس واضحتر نشان داده شوند. این فرآیند NMRI نیز نامیده میشود.
بعضی از آستروسیتومهای مخچهای دوران کودکی تشخیص داده میشوند و طی جراحی برداشته میشوند.
اگر پزشک بهوجود تومور مغزی مظنون باشد، با برداشتن قسمتی از جمجمه و با استفاده از یک سوزن جهت برداشتن نمونهای از بافت مغز، نمونهبرداری میکند. آسیبشناس، برای یافتن سلولهای سرطانی در زیر میکروسکوپ بافتها را مورد بررسی قرار میدهد. اگر سلولهای سرطانی یافت شوند. پزشک تا آنجا که ممکن باشد تومور را بهصورت بیخطر در طی همان جراحی خارج میسازد.
عوامل مشخصی بر بهبود و گزینههای درمان تأثیر میگذارند.
بهبود به موارد زیر بستگی دارد:
- نوع آستروسیتوم.
- اینکه آیا تومور بعد از درمان باقی مانده است یا نه.
- گزینههای درمان به موارد زیر بستگی دارند:
- اینکه آیا تومور بعد از درمان باقی مانده است و یا به دیگر نقاط مغز گسترش یافته است.
- محل تومور.
- سن کودک.
- مراحل آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی
درجه (میزان تمایز) (Grade) تومور بهجای سیستم مرحلهبندی جهت برنامهریزی درمان سرطان بهکار برده میشود.
اطلاعات بهدستآمده از آزمایشها و روشهایی که جهت پیدا کردن استروسیتوم مخچهای دوران کودکی بهکار میروند جهت برنامهریزی درمان استفاده میشوند.
درجه (میزان تمایز) (Grade) تومور بهجای سیستم مرحلهبندی جهت برنامهریزی درمان سرطان بهکار برده میشود.
مرحلهبندی فرآیندی است که جهت پیبردن به اینکه سرطان تا چه اندازه وجود دارد و اینکه آیا سرطان گسترش یافته بهکار میرود. دانستن مرحله تومور جهت برنامهریزی درمان حائز اهمیت است.
هیچ نوع سیستم مرحلهبندی استانداردی برای آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی وجود ندارد. در عوض، درجه تومور جهت برنامهریزی درمان سرطان بهکار برده میشود. درجه تومور تحت عنوان اینکه سلولهای سرطانی تا چه حد در زیر میکروسکوپ غیرطبیعی بهنظر رسیده و تا چه حد سریع رشد کرده و یا گسترش مییابند توصیف میشود.
درجات زیر مورد استفاده قرار میگیرند:
تومور پیلوسیتیک درجه ۱ توموری است که بسیارکند رشد کرده و بهندرت گسترش مییابد. این تومورها در درون کیستها تشکیل میشوند.
تومور منتشر شده درجه ۲ و یا تومور Fibrillary توموری است که معمولاً به کندی در درون مخچه گسترش مییابد.
آستروسیتومهای مخچهای معمولاً از مخچه به دیگر قسمتهای مغز و یا بدن گسترش نمییابند.
اطلاعات بهدستآمده از آزمایشها و روشهایی که جهت پیدا کردن آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی بهکار میروند جهت برنامهریزی درمان استفاده میشوند.
پارهای از آزمایشها جهت پیدا کردن استروسیتوم مخچهای دوران کودکی بعد از برداشت تومور تکرار میشود (به بخش اطلاعات عمومی مراجعه کنید). این امر به این دلیل انجام میشود تا پی ببرند که چه مقدار تومور بعد از جراحی باقی ماندهاست. دیگر آزمایشها و روشها نیز ممکن است جهت پی بردن به اینکه آیا سرطان گسترش یافته است انجام شود.
آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی عودکننده
آسترسیتوم مخچهای دوران کودکی عودکننده توموری است که بعد از درمان دوباره برمیگردد. آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی عودکننده ممکن است چندین سال بعد از درمان اولیه عود کند.
تومور ممکن است بهجای اولیه خود در مغز برگشته و یا درقسمتهای دیگری از سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) عود کند. بهخصوص اگر تومور، نوع منتشرشده و یا fibrillary باشد.
گزینههای درمانی در یک نگاه
نکات کلیدی این قسمت
- انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به آستروسیتوم مخچهای وجود دارد.
- کودکان مبتلا به آستروسیتوم مخچهای برنامه درمانیای دارند که بایستی توسط گروه مراقبت پزشکی فراهم شود که در زمینه درمان تومورهای مغز و نخاع در کودکان تخصص دارند.
- تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی ممکن است باعث علائمی شوند که قبل از تشخیص بروز کرده و برای ماهها و یا حتی سالها ادامه یابد.
- برخی درمانهای سرطان باعث نوعی عوارض جانبی میشود که برای ماهها و سالها بعد از پایان درمان ادامه مییابد.
- سه نوع درمان متعارف (استاندارد) مورد استفاده واقع میشود.
- جراحی.
- پرتودرمانی.
- شیمیدرمانی.
- انواع جدید درمان در پژوهشهای بالینی در حال آزمایش هستند.
بیماران شاید بخواهند در پژوهشهای بالینی شرکت کنند.
بیماران میتوانند قبل، در طی درمان سرطان و یا بعد از آن در پژوهشهای بالینی شرکت کنند.
آزمایشهای پیگیری ممکن است مورد نیاز باشد.
درمانهای مختلفی برای کودکان مبتلا به آستروسیتوم مخچهای وجود دارد.
درمانهای مختلفی برای کودکان مبتلا به آستروسیتوم مخچهای در دسترس است. بعضی از درمانها استاندارد (درحال حاضر بهعنوان درمان استفاده میشوند) بوده و بعضی دیگر در حال بررسی در پژوهشهای بالینی است. پژوهش بالینی درمان به مطالعه تحقیقاتی گفته میشود که جهت کمک به بهبود درمانهای جاری و یا کسب اطلاعات دربارۀ درمانهای جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام میشود. زمانیکه پژوهشهای بالینی نشان میدهند که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است، درمان جدید ممکن است جایگزین درمان متعارف (استاندارد) شود.
از آنجایی که سرطان در کودکان نادر است، شرکت در پژوهشهای بالینی بایستی مورد توجه واقع شود. برخی پژوهشهای بالینی تنها پذیرای بیمارانی هستند که هیچ گونه درمانی را شروع نکرده باشند.
برنامه درمان کودکان مبتلا به آستروسیتوم مخچهای بایستی توسط گروه مراقبتهای پزشکی که در زمینه درمان تومورهای مغز و نخاع در کودکان تخصص دارند، فراهم شود.
درمان ممکن است توسط متخصص سرطان کودکان نظارت شود. متخصص سرطان کودکان با دیگر اعضای گروه مراقبت پزشکی که آنها هم در درمان کودکان مبتلا به تومورهای مغزی و نیز داروهای خاص آن تخصص دارند همکاری میکند.
اعضای گروه ممکن است دارای تخصصهای زیر باشند:
- جراح مغز و اعصاب.
- متخصص مغز و اعصاب.
- آسیبشناس دستگاه عصبی.
- سرطانشناس پرتودرمانی.
- متخصص طب فیزیکی توانبخشی.
- متخصص سرطان مغز و اعصاب.
- متخصص رادیولوژی مغز و اعصاب.
- سرطانشناس.
- متخصص غدد.
- روانشناس.
- تومورهای مغز و نخاع دوران کودکی علائمی دارند که قبل از تشخیص بروز میکند و برای ماهها و یا حتی سالها ادامه مییابد.
تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی ممکن است باعث علائمی شوند که برای ماهها و یا سالها ادامه یابد. علائمی که در اثر تومور بهوجود میآیند ممکن است قبل از تشخیص شروع شوند.
علائمی که بر اثر درمان بهوجود میآیند ممکن است در طی درمان و یا بلافاصله بعد از درمان شروع شوند.
برخی درمانهای سرطان باعث نوعی عوارض جانبی میشوند که برای ماهها و سالها بعد از پایان درمان ادامه مییابد.
به این عوارض اثرات دیررس میگویند.
اثرات دیررس درمان سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات جسمانی (فیزیکی)
- تغییر در حالات، فکر کردن، یادگیری و یا حافظه.
- سرطان ثانویه (انواع جدید سرطان).
- پارهای از عوارض دیررس، ممکن است درمان و یا مهار شوند. صحبت با پزشک کودک خود دربارۀ عوارض درمان سرطان بر فرزندتان حائز اهمیت است. (برای آگاهی بیشتر به خلاصه PDQ درباره اثرات سوء دیررس درمان سرطان در کودکی مراجعه کنید.)
سه نوع درمان متعارف (استاندارد) که مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از:
جراحی:
همانطور که در بخش اطلاعات عمومی این خلاصه توضیح داده شده است جراحی ممکن است برای تشخیص و درمان تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی استفاده شود.
پرتودرمانی:
پرتودرمانی یک نوع درمان سرطان است که در آن از اشعه ایکس با انرژی بالا و نیز دیگر پرتوها برای از بین بردن سلولهای سرطانی و یا جلوگیری از رشد آنها استفاده میشود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. پرتودرمانی بیرونی (خارجی) که در آن از دستگاهی خارج از بدن جهت ارسال پرتو به سمت سرطان استفاده میشود. پرتودرمان درونی (داخلی) که در آن از مواد رادیواکتیو که در یک سوزن، دانه، سیم، و یا کاتتر قرار گرفته است استفاده شده مستقیماً در داخل و یا نزدیک تومور یا بافت که سرطانی قرار داده میشود. شیوه انجام پرتودرمانی بستگی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان دارد.
شیمیدرمانی:
شیمیدرمانی نوعی از درمان سرطان است که در آن از داروها استفاده میشود که با از بین بردن سلولهای سرطانی یا متوقف کردن تقسیم آنها، مانع رشد و انتشار سلولهای سرطانی میشود.
زمانیکه شیمیدرمانی بهصورت خوراکی و یا از طریق تزریق به داخل ورید و یا عضله صورت میگیرد، دارو وارد جریان خون شده و در تمامی نقاط بدن به مقابله با سلولهای سرطانی میپردازد.
(شیمیدرمانی سیستمیک). زمانیکه شیمیدرمانی مستقیماً در داخل ستون نخاعی، یک عضو و یا یک حفره بدن از قبیل شکم تزریق میشود، داروها بر سلولهای سرطانی واقع در آن نواحی تأثیر میگذارند (شیمیدرمانی ناحیهای). شیمیدرمانی ترکیبی به استفاده از بیش از یک نوع داروی ضدسرطان گفته میشود. شیوهای که شیمیدرمانی انجام میشود بستگی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان دارد
بیماران ممکن است بخواهند که درباره شرکت در پژوهشهای بالینی فکر کنند.
برای تعدادی از بیماران، شرکت در یک پژوهش بالینی ممکن است بهترین گزینه درمان باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیق سرطان هستند. پژوهشهای بالینی معمولاً بر روی داروها و درمانهای جدید سرطان و بیخطر و مؤثر بودن آنها و یا اینکه درمانهای جدید بهتر از درمانهای متعارف (استاندارد) هستند، تحقیق میکنند.
بسیاری از درمانهای متعارف (استاندارد) سرطان موجود براساس پژوهشهای بالینی گذشته هستند. بیمارانی که در پژوهش بالینی شرکت میکنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند و یا اینکه از نخستین بیمارانی باشند که درمان جدید بر روی آنها انجام میشود.
بیمارانی که در پژوهشهای بالینی شرکت میکنند به پیشرفت درمان سرطان در آینده نیز کمک میکنند. پژوهشهای بالینی حتی اگر منجر به شیوههای مؤثر درمان جدید نشوند، اغلب به مسائل مهمی پاسخ داده و به تحقیقات علم پزشکی کمک میکنند.
بیماران میتوانند قبل یا، در طی درمان سرطان و یا بعد از آن در پژوهشهای بالینی شرکت کنند.
برخی پژوهشهای بالینی تنها بیمارانی را میپذیرند که هیچگونه درمانی را دریافت نکرده باشند. پژوهشهای دیگری هست که بر روی بیمارانی که سرطان آنها بهبود نیافته است، تحقیق میکنند.
پژوهشهای بالینی دیگری هم هست که شیوههای جدیدی برای جلوگیری از عود سرطان و یا کاهش عوارض جانبی درمان را مورد بررسی و تحقیق قرار میدهند.
آزمایشهای پیگیری ممکن است مورد نیاز باشد.
بعضی از آزمایشهایی که قبلاً جهت تشخیص سرطان و یا پیبردن به مرحله سرطان انجام شده است ممکن است دوباره تکرار شوند. برخی آزمایشها ممکن است برای پی بردن به اینکه درمان تا چه حد موفقیتآمیز بودهاست دوباره تکرار شوند. تصمیمگیری دربارۀ اینکه آیا درمان ادامه پیدا کند، تغییر یابد و یا متوقف شود بستگی به نتایج این آزمایشها دارد. به تکرار آزمایشها مرحلهبندی دوباره نیز میگویند.
بعضی از آزمایشها هر از گاهی بعد از پایان درمان دوباره انجام میشوند، با این هدف که نشان دهند آیا شرایط بیمار تغییر یافته است و اینکه آیا سرطان عود کرده است یا نه. این آزمایشها، آزمایشهای پیگیری و یا معاینه عمومی نیز نامیده میشود.
گزینههای درمان برای آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی
آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی درمان نشده
آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی عودکننده
آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی درمان نشده
آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی درمان نشده توموری است که هیچ نوع درمانی بر روی آن اعمال نشده است. کودک ممکن است فقط داروها و یا درمانهایی را جهت کاهش علائم ناشی از تومور دریافت کرده باشد.
درمان اولیه برای آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی معمولاً جراحی است. زمانیکه تومور بهطور کامل از طریق جراحی برداشته میشود، ممکن است نیاز به درمان بیشتری نباشد و کودک جهت آگاهی از علائمی که ظاهر میشوند و یا هر گونه تغییر از نزدیک زیر نظر گرفته میشود. به این عمل نظارت مشاهدهای گفته میشود.
اگر سلولهای سرطانی بعد از جراحی باقی بمانند، درمان بستگی به مکان سلولهای سرطانی باقیمانده و نیز سن کودک دارد.
درمان متعارف (استاندارد) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نظارت مشاهدهای
- پرتودرمانی
- شیمیدرمانی
- عود آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی
درمان استاندارد آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی عودکننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی.
- پرتودرمانی.
- شیمیدرمانی.
- برخی از درمانهای در حال مطالعه در پژوهشهای بالینی برای آستروسیتوم مخچهای دوران کودکی عودکننده شامل داروهای ضدسرطان جدید هستند.
برای آگاهی بیشتر از تومورهای مغزی دوران کودکی
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی در وبسایت انجمن ملی سرطان، به سرفصلهای زیر مراجعه کنید:
- آنچه باید درباره تومورهای مغزی بدانید.
- کنسرسیوم تومور مغزی اطفال (PBTC)
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره سرطان دوران کودکی و دیگر منابع عمومی درباره سرطان از انجمن ملی سرطان به موارد زیر مراجعه کنید: - آنچه باید درباره سرطان بدانید- یک بررسی اجمالی.
- سرطانهای دوران کودکی.
- تحقیق درمانی- بنیاد ملی سرطان کودکان گروه سرطان کودکان.
- اثرات دیررس درمان سرطان در دوران کودکی.
- افراد جوان مبتلا به سرطان- جزوهای برای والدین
- مراقبت از کودکان و بزرگسالان مبتلا به سرطان: پرسش و پاسخ
- شناخت سرطان: سرطان
- مرحلهبندی: پرسش و پاسخ
- غلبه بر سرطان
- حمایت و منابع
- کتابخانه سرطان
- اطلاعات برای نجاتیافتگان/ پرستاران/ حامیان