تفسیر نتایج آزمایش‌های آزمایشگاهی

تفسیر نتایج آزمایش‌های آزمایشگاهی

Interpretating Laboratory Test Results

آزمایش آزمایشگاهی روشی است که در آن ویژگی‌های خاصی از نمونۀ خون، ادرار یا دیگر بافت‌ها یا مواد بدن بررسی می‌شود. از چنین آزمایش‌هایی اغلب به‌عنوان قسمتی از معاینات معمول جهت مشخص کردن تغییرات احتمالی سلامت فرد، پیش از ظهور هرگونه علائم بیماری استفاده می‌شود. همچنین آزمایش‌های آزمایشگاهی، هنگامی‌که علائمی در فرد ظهور یافته باشد، نقش مهمی در روند تشخیص بیماری ایفا می‌کنند. علاوه براین، می‌توان از این آزمایش‌ها جهت برنامه‌ریزی درمان بیمار، ارزیابی واکنش او به درمان، یا نظارت بر دورۀ بیماری درطول زمان نیز استفاده کرد.

نمونه‌ها را برای تعیین اینکه نتایج در روند طبیعیشان قرار دارند یا خیر، تحلیل می‌کنند. و نیز آنها را جهت بررسی تغییرات پیش آمده از زمان انجام آزمایش‌های قبلی مورد مطالعه قرار می‌دهند. نتایج طبیعی آزمایش، به‌جای اینکه تنها با یک عدد مشخص شوند، معمولاً به‌صورت یک بازه مشخص می‌شوند، زیرا نتایج طبیعی در افراد مختلف متفاوتند. نتیجه‌ای که برای یک فرد طبیعی است ممکن است برای فردی دیگر طبیعی نباشد. عوامل زیادی (از جمله جنسیت، سن، نژاد، سابقۀ پزشکی و سلامت عمومی بیمار) می‌توانند روی نتایج آزمایش تأثیر بگذارند.

گاهی، برخی از غذاها و داروهایی که بیمار مصرف می‌کند و اینکه دستورالعمل‌های پیش از انجام آزمایش تا چه حد توسط بیمار، رعایت شده باشد بر نتایج آزمایش تأثیرگذار است. به همین دلیل است، که از بیمار می‌خواهند از چند ساعت پیش از انجام آزمایش چیزی نخورد و ننوشد.

همچنین معمول است که بازۀ نتایج طبیعی آزمایشگاه‌های مختلف کمی با یکدیگر متفاوت باشد.

برخی از آزمایش‌های آزمایشگاهی، برای آگاهی از بعضی از بیماری‌ها و مشکلات، بسیار دقیق و معتبر است. در حالی‌که نتایج دیگر آزمایش‌ها، دربردارندۀ اطلاعاتی کلی‌ترند که برای شناسایی مشکلات احتمالی، راهنمای پزشکان قرار می‌گیرد. اطلاعات به‌دست آمده از آزمایش‌هایآزمایشگاهی به پزشکان کمک می‌کند تصمیم بگیرند که آیا آزمایش‌ها یا روش‌های دیگری نیز جهت تشخیص مشکل لازم است یا نه. این اطلاعات پزشک را در طرح یا تغییر برنامۀ درمان بیمار نیز کمک خواهد کرد. تمام نتایج آزمایش‌های آزمایشگاهی باید در سوابق پزشکیبیمار مورد تفسیر قرار گیرد و از آنها در کنار دیگر آزمایش‌ها استفاده ‌شود. پزشکی که از سابقۀ پزشکی بیمار و شرایط کنونی وی آگاه باشد، نتایج آزمایش و معنای آنها را کاملاً درک کرده و برای بیمار توضیح دهد. بیماران را تشویق می‌کنند تا پرسش‌ها یا نگرانی‌های خود را دربارۀ نتایج زمایش‌هایشان با پزشک خود در میان بگذارند.