استفاده از آفتکشهای کشاورزی ممکن است با خطر افزایش سرطان پروستات مرتبط باشد
براساس مطالعۀ وسیعی که به بررسی علت سرطان و بیماریهای دیگر در جوامع کشاورزی میپردازد، سر و کار داشتن با آفتکشهای کشاورزی خاص ممکن است با خطر افزایش سرطان پروستات در استفاده کنندگان آفتکشها، ارتباط داشته باشد. بخشی از یک بررسی طولانیمدت دربارۀ کاربران آفتکشها و همسران آنها میباشد، که به مطالعۀ سلامت کشاورزی (AHS (Alberta Health Services معروف است و در شمارۀ ۱ می ۲۰۰۳ مجله همهگیرشناسی (اپیدمیولوژی) به چاپ رسید. AHS کاری مشترک از مرکز ملی سرطان (NCI)، انجمن ملی علوم سلامتی محیطی و مؤسسه حفاظت محیط است.
آخرین گزارش AHS، نقش ۴۵ آفتکش را ارزیابی کرد و به این نکته دست یافت که تنها تعداد کمی از آنها، آثاری از ارتباط احتمالی با سرطان پروستات را، در مصرفکنندگان آفتکشها، نشان میدهند. متیل برومید با خطر سرطان پروستات در همه گروهها ارتباط دارد، در حالیکه بودن در معرض ۶ آفتکش دیگر با خطر افزایش سرطان پروستات، تنها در مردانی با پیشینۀ خانوادگی بیماری، مرتبط است.
دکتر میکائیل آلاوانجا از بخش ژنتیک و واگیرشناسی پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان، محقق ارشد AHS میگوید: «ارتباط استفاده از آفتکشها با خطر سرطان پروستات در جامعۀ کشاورز، در بررسیهای گذشته، مشاهده شده است؛ کشاورزی قطعیترین عامل خطرزای شغلی، در سرطان پروستات است.»
طرح AHS که در سال ۱۹۹۳ آغاز شد، با کمابیش ۹۰.۰۰۰ شرکتکننده از شمال کارولینا و آیوا، برای ارزیابی نقش عوامل گوناگون کشاورزی و شیوۀ زندگی بر سلامتی، ادامه دارد. شرکتکنندگان یا کشاورز هستند یا همسران کشاورز و یا کارگرانی که با آفتکشها بهطور منظم سرو کار دارند.
این بررسی، ۵۵.۳۳۲ مرد را در بر میگیرد که به دو گروه «کاربران شخصی آفتکشها» (۹۲ درصد) و «کاربران تجاری آفتکشها» (۸ درصد) تقسیم شدند. کاربران خصوصی، کشاورزان و کارگران گلخانهها هستند. کاربران تجاری، در شرکتهای مهار آفات و یا مکانهایی مثل انبارها و آسیابهای گندم کار میکنند که بهطور منظم از آفتکشها استفاده میکنند. در سالهای ۱۹۹۹-۱۹۹۳، ۵۶۶ سرطان پروستات جدید، در همۀ کاربران، ایجاد شد، در مقایسه با ۴۹۵ مورد که با توجه به میزان شیوع بیماری در این دو ایالت، پیشبینی شده بود.
این نتایج به این معنی است که خطر ایجاد سرطان پروستات، در کاربران آفتکشها، ۱۴ درصد بیشتر از مردم عادی است. مردان در این مطالعه، حدوداً ۳/۴ سال پیگیری شدند.
متیل برومید گاز ضدعفونی کنندهای است که در سراسر آمریکا برای حفاظت محصولات از آفات خاک و نیز، برای ضدعفونی کردن انبارهای گندم و مکانهای دیگر ذخیرۀ محصولات کشاورزی، استفاده میشود. دانشمندان پی بردهاند که استفادهکنندگان آفتکشها، هم در کارولینای شمالی و هم در آیوا، با استفاده گسترده از متیل برومید و طولانی شدن زمان سر و کار داشتن با این آفتکش، با افزایش خطر سرطان پروستات مواجهاند. خطرهای افزایش یافته تنها در دو سطح از بالاترین سطوح قرارگیری (بهغیر از ۵ سطح ممکن) مشاهده میشوند. خطر ابتلا در این افراد، نسبت به مردانی که در معرض متیل برومید نبودند، ۲ تا ۴ برابر بالاتر بود. براساس مطالعاتی حیوانی، انجمن ملی برای ایمنی و سلامتی شغلی (NIOSH)، متیل برومید را ماده سرطانزای شغلی بالقوه معرفی کرد.
دکتر آرون بلیر، رئیس شاخۀ همهگیرشناسی محیطی و شغلی در بخش ژنتیک و همهگیرشناسی انستیتوی ملی سرطان یکی از نویسندگان این بررسی اخطار داده است که «ما نمیتوانیم این احتمال را که مشاهده ما صرفاً اتفاقی بوده است نفی کنیم و آشکارا، ضروری است این یافتهها، تکرار شوند. اما استحکام درونی یافتههای ما، نمیگذارد آنها را نادیده بگیریم.»
بیماری حساسترمی کنند.
قطعیترین عوامل خطرزای سرطان پروستات، سن، پیشینۀ خانوادگی، و نژاد آفریقایی- آمریکایی است. عوامل هورمونی و میزان بالای چربی حیوانی و گوشت قرمز در برنامۀ غذایی نیز، از عوامل خطرزای احتمالی هستند. چندین بررسی شغلی پیشین، کشاورزی را به سرطان پروستات مرتبط دانسته است. اگرچه در مطالعات قبلی، تنوع عوامل محیطی در جامعۀ کشاورز، مثل آفتکشها، دود موتورها، حلالها، گرد و غبار، ویروسهای حیوانی، کودها، سوختها و میکروبهای ویژه، تفکیک ارتباط هریک از عوامل با یک بیماری خاص را برای محققان دشوار کردهاست، به دلیل وسعت جامعۀ AHS و اطلاعات جزئی که پژوهشگران AHS بهدست آوردهاند دربارۀ چگونگی سر و کار داشتن با آفتکشها و عوامل خطرزا، ارزیابی میزان خطرزایی تعدادی از عوامل شیمیایی خاص امکانپذیر است.
مطالعه که ادامه پیدا میکند و سن شرکتکنندگان بالاتر میرود، بسیاری از نمونههای جدید سرطان و بیماریهای دیگر، گسترش خواهد یافت. با گذشت زمان، پژوهشگران قادر خواهند بود این یافتهها را مردود بدانند یا درستی آنها را اثبات کنند، ارتباطات بیشتری بین عوامل و بیماریها بیابند و به دنبال پیدا کردن ارتباطات احتمالی ژنتیکی با عوامل محیطی متنوع در جامعۀ کشاورز تحقیق کنند.