استروئید و هورمونها
هورمونها ترکیبات طبیعی در بدن هستند. کورتیکوستروئیدها (استروئیدها) مانند کورتیزول توسط غده کوچکی در بالای کلیه ساخته میشوند. (غده فوق کلیوی) استروژنها هورمونهای زنانه هستند که توسط تخمدانها تولید میشوند، آندروژنها مانند تستوسترون توسط بیضهها تولید میگردند. تستوسترون میتواند موجب رشد سرطان پروستات شود، به همین دلیل است که بیماران مبتلا به سرطان پروستات ممکن است تحت درمان ضدآندروژن قرار بگیرند، تا رشد سرطان کاهش یابد. استروژنها بهندرت برای درمان سرطان پروستات استفاده میشوند. بعضی انواع سرطان پستان برای رشد وابسته به استروژن هستند. داروهایی که مانع اثر استروژن میشوند یا تولید آن را کاهش میدهد (مانند تاموکسیفن یا مهار کنندههای آروماتاز) برای کاهش رشد این نوع سرطانهای پستان یا جلوگیری از عود آنها استفاده میشود. کورتیکوستروئیدها برای درمان انواع مختلفی از سرطانها استفاده میشوند این داروها همچنین برای کاهش تهوع، بهبود اشتها و کاهش تورم ایجاد شده توسط سرطان در مغز کمککننده است.
دنبال چه باشید
- کورتیکوستروئیدها میتوانند عوارض جانبی کوتاهمدت زیر را ایجاد کنند:
- تغییرات خلقی، مشکلات خواب، تجمع مایع، تشدید رشد موهای صورت، افزایش درد، تشنگی و افزایش اشتها، ضعف عضلانی، تجمع بافت چربی در ناحیه پشت، شکم و پشت گردن.
- درمان طولانیمدت با این داروها میتوانند استئوپورز (پوکی استخوان) نماید که خود ممکن است باعث افزایش شکستگی استخوانها گردد. استروژنها میتوانند عوارض کوتاهمدتی ایجاد نمایند. در خانمها مصرف استروژن میتواند باعث احتباس مایع و ترشح واژن یا خونریزی واژن میشوند. در مردها استروژن میتواند باعث تورم و دردناک شدن پستانها و کاهش میل جنسی گردد. داروهای مسدودکننده استروژن مانند تاموکسنین میتواند موجب گرگرفتگی، خشکی واژن، ترشحات واژن در خانمها گردد. داروهای مهارکننده آندروژن میتواند موجب گرگرفتگی در مردان همچنین کاهش میل جنسی، احساس خستگی و تغییرات خلقی گردد.
بیمار چه کار میتواند بکند.
- درباره تأثیر هورمونها با پزشک خود صحبت کنید.
- مصرف نمک را محدود کنید.
- برای جلوگیری از افزایش وزن مصرف کالری را محدود کنید.
- داروها را سر موقع مصرف کنید.
- به یاد داشته باشید عوارض جانبی فوق کوتاهمدت بوده و بعد از قطع مصرف هورمون یا استروئید بهبود مییابد.
- داروهای مصرفی را ناگهانی قطع نکنید.
- در صورت بروز مشکل با پزشک تماس بگیرید.
مراقبین چه کار میتوانند بکنند.
- داروهای بیمار را بشناسید.
- دربارۀ ایدههای خود از درمان هورمونی و تأثیر آن بر بیمار با پزشک صحبت کنید.
- مراقب تغییرات خلقی بیمار باشید.
در موارد زیر با پزشک تماس بگیرید.
- استفراغ یا درد شکم
- تغییرات خلفی که موجب آزار شما یا دیگران میشود.
- اختلال خواب
- تنگی نفس (به مبحث تنگی نفس مراجعه کنید.)
- کم آبی بدن (به مبحث آب و کم آبی مراجعه کنید.)
- تب بالای ۳۸ درجه که از طریق دهان اندازهگیری شده باشد.
- مدفوع سیاه رنگ شبیه قیر یا خونی
- بروز درد