دئودورانتها یا ضدعرقها و سرطان پستان (پرسش و پاسخ)
Antiperspirants/Deodorants and Breast Cancer: Questions and Answers
نکتههای کلیدی:
|
۱. آیا ضدعرقها و دئودورانتها موجب بروز سرطان پستان میشوند؟
برخی مقالهها در روزنامهها و اینترنت هشدار دادهاند که ضدعرقهای زیر بغل (موادی که عرق زیربغل را کاهش میدهند) یا دئودورانتها (موادی که بوی ناخوشایند را از بین میبرند) موجب ابتلا به سرطان پستان میشوند . گزارشها نشان دادهاند که این تولیدات حاوی مواد مضری است که از طریق پوست جذب میشوند یا از شکافهای ایجاد شده بر اثر اصلاح، وارد بدن میشوند. بعضی دانشمندان نیز بیان کردهاند که محتویات خاصی در ضدعرقهای زیربغل و دئودورانتها احتمال دارد باسرطان مرتبط باشد، زیرا از آنها در ناحیهای نزدیک پستان استفاده میکنند.
به هرحال، پژوهشگران هنوز هیچ دلیل قطعی، مبنی بر ارتباط استفاده از ضد عرقهای زیربغل یا دئودورانتها با ابتلا بعدی به سرطان پستان، بهدست نیاوردهاند. ادارۀ غذا و دارو (FDAA) که قوانین مربوط به غذا، مواد آرایشی بهداشتی، دارو و خدمات دارویی را تنظیم میکند، به هیچ دلیل یا یافتۀ تحقیقی مبنی بر تأثیر محتویات ضدعرقهای زیربغل یا دئودورانتهای بر ابتلا به سرطان، دست نیافته است.
۲. دانشمندان از ترکیبات ضدعرقها و دئودورانتها چه میدانند؟
در ضدعرقها از ترکیبات آلومینیومی، بهعنوان محتویات فعال، استفاده میکنند. این ترکیبات سدی موقت در مجرای عرق تشکیل میدهند که از جریان یافتن عرق به سطح پوست جلوگیری میکند. بعضی پژوهشگران میگویند این ترکیبات آلومینیومی که اغلب در پوست نزدیک پستان استفاده از آن میشود، بعید نیست که پوست آن را جذب کند و منجر به تأثیرات شبه استروژنی (هورمونی) شود . چون استروژن موجب تشدید رشد سلولهای سرطان پستان میشود، بعضی دانشمندان فکر میکنند شاید ترکیبات آلومینیومی موجود در ضدعرقها در رشد سرطان پستان نقش داشته باشد .
برخی تحقیقات بر «پارابنها» که مواد نگهدارندۀ موجود در بعضی دئودورانتها و ضدعرقها هستند و معلوم شده است که شبیه استروژن در سلولهای بدن عمل میکنند، متمرکز شدهاند. اگرچه از پارابنها در بسیاری از تولیدات دارویی، غذایی و آرایشی هم استفاده میکنند، ولی طبق گزارشهای ادارۀ غذا و دارو آمریکا، بیشتر انواع مهم دئودورانتها و ضدعرقها پارابن ندارند. مصرف کنندگان بروشور این محصولات را مطالعه کنند تا ببینند آیا دئودورانت یا ضدعرق محتوی پارابن است یا نیست. پارابنها معمولاً از نامشان به آسانی قابل تشخیص هستند. مثل متیل پارابن، پروبیل پارابن، بوتیل پارابن یا بنزیل پارابن.
مطالعهای تحقیقاتی در سال ۲۰۰۴، در این مورد که شاید پارابنها در بافت پستان تشکیل شوند، بررسیهایی انجام داد؛ محققان در این مطالعه پارابنها را در ۱۸ تا ۲۰ نمونه از بافت تومورهای پستانی انسان پیدا کردند، ولی این تحقیق ثابت نکرد که پارابنها به تومورهای پستان منجر میشوند . پژوهشگران در این مطالعه، بافتهای سالم پستان یا بافتهای مناطق دیگر بدن را بررسی نکردند و نشان ندادند که پارابنها تنها در بافتهای سرطانی پستان یافت میشوند . علاوه برآن، این تحقیق منبع این پارابنها را نیز مشخص نکرد، و معین نکرد که ایجاد این پارابنها در نتیجۀ استفاده از دئودورانتها یا ضدعرقها است.
برای پاسخ به این پرسش که استفاده از دئودورانتها یا ضدعرقها به ایجاد پارابن و ترکیبات آلومینیومی در بافت پستان منجر میشود یا نه، تحقیقات بیشتری لازم است. همچنین، برای مشخص کردن اینکه این مواد شیمیایی DNA را در برخی سلولها تغییر میدهند یا منجر به تغییرات سلولی دیگری در پستان میشوند تاسرطان پستان ایجاد شود، تحقیقات بیشتری لازم است.
۳. دانشمندان از ارتباط ضدعرقها یا دئودورانتها با سرطان پستان چه آموختهاند؟
در سال ۲۰۰۲، نتایج یک مطالعۀ تحقیقاتی در مورد ارتباط ضدعرقها / دئودورانتها با سرطان پستان، منتشر شد. در این بررسی هیچ نشانهای از افزایش خطر ابتلا بهسرطان پستان مرتبط با استفادۀ زنان از ضدعرقهای زیر بغل یا دئودورانتها یافت نشد. همچنین، نتایج این تحقیق افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط با استفاده از تیغ و دئودورانت یا ضدعرق زیر بغل، یا استفاده از ضدعرق یا دئودورانت یک ساعت پس از اصلاح با تیغ، را نشان نداد. این نتایج براساس مصاحبه با ۸۱۳۳ زن مبتلا به سرطان پستان و ۷۹۳ زن بدون سابقۀ سرطان پستان، بهدست آمد.
یافتههای مطالعۀ تحقیقاتی دیگری که میزان اصلاح زیربغل و استفاده از ضدعرق / دئودورانت را در ۴۳۷ بازماندۀ سرطان پستان بررسی کرد، در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. این مطالعه نشان داد که سن تشخیص سرطان پستان در زنانی که از این محصولات استفاده و زیر بغلشان را بیشتر اصلاح میکردند، بهطور مشخص، پایینتر بود. افزون بر آن، زنانی که هر دو عادت بهداشتی مربوط به زیربغل را قبل از ۱۶۶ سالگی آغاز کرده بودند، نسبت به کسانی که دیرتر اقدام کردند، در سن پائینتری بهسرطان پستان مبتلا شدند. اگرچه این نتایج نشان میدهند که اصلاح زیربغل همراه با استفاده از دئودورانت / ضدعرق ممکن است با سرطان پستان مرتبط باشد، ولی یک ارتباط قطعی را بین استفاده از این عادتهای بهداشتی و سرطان پستان نشان نمیدهند.
در سال ۲۰۰۶، پژوهشگران استفاده از ضدعرق و عوامل دیگر را در ۵۴ زن مبتلا به سرطان پستان و ۵۰ زن بدون سرطان پستان، بررسی کردند. این مطالعه نشان داد هیچگونه ارتباطی بین استفاده از ضدعرق و خطر ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد. ولی، سابقۀ خانوادگی و استفاده از قرصهای ضدبارداری با افزایش خطر ابتلا بهسرطان پستان مرتبط است.
از آنجا که مطالعههای پیرامون ارتباط ضدعرق و دئودورانت با ابتلا به سرطان پستان به نتایج متناقضی رسیدهاند، برای تحقیق دربارۀ این ارتباط و دیگر عوامل دخیل، تحقیقات بیشتری لازم است.