دشواری حرکت

دشواری حرکت

فرد مبتلا به دشواری حرکت ممکن است دچار ضعف عمومی، دشواری راه رفتن و سختی جابه‌جایی از یک محل به محل دیگر باشد. هنگامی‌که فردی به‌مدت طولانی در بستر باشد، عضلاتش دچار ضعف می‌شود. علل دیگر دشواری حرکت شامل درد مفاصل یا عضلات یا برخی عوارض جدید جلوگیری شود. کم‌فعالیتی می‌‌‌تواند موجب کاهش اشتها یا بی‌‌‌اشتهایی، یبوست، زخم‌‌‌ پوستی، اختلال تنفسی، خشکی مفاصل و تغییرات خلقی شود.

بیمار چه کار می‌‌‌تواند بکند؟

• رکات فعال یا پاسیو و نرمش‌‌‌های حفظ‌کننده فعالیت مفاصل را تحت نظر پزشک، پرستار یا فیزیولوژیست انجام دهید.
• رچقدر پزشک اجازه می‌‌‌دهد مایعات بنوشید.
• دفعات دفع مدفوع را یادداشت کنید. (بحث یبوست را ببینید.)
• هنگام استراحت حداقل هر ۲ ساعت جابه‌جا شوید.
• هنگام ایستادن یا راه رفتن کفش (ونه دمپایی) بپوشید.
• ز وسایلی مانند عصا، واکر، بریس و هر وسیله‌‌‌ای که توسط پزشک یا پرستار برای شما تجویز شده استفاده کنید.
• اگر می‌‌‌تواند چند قدم راه بروید. حتی اگر دائماً در بستر استراحت می‌‌‌کنید، سعی کنید هنگام صرف غذا روی صندلی بنشینید وتا دستشوئی یا کمد راه بروید.
• اگر برای راه رفتن مشکل دارید، از یکی از افراد خانواده کمک بگیرید تا در سمتی از بدن که بیش‌تر مشکل دارید به شما کمک کند. (مثلاً اگر در سمت راست بدن احساس ضعف می‌‌‌کنید از شخصی کمک بگیرید که از سمت راست به شما کمک کند و دست چپش را دور شما قرار دهد و دست راستش را جلوی شانه راست شما بگذارد.)

مراقبین چه کار می‌‌‌توانند بکنند؟

• هنگام بلند کردن پشت خود را صاف نگه دارید و از زانوها خم شوید. نزدیک بیمار قرار بگیرید و پاهایتان را از هم فاصله دهید تا تعادل خوبی داشته باشید.
• همیشه چرخ‌‌‌های تخت یا صندلی چرخ‌‌‌دار را قفل کنید.
• هنگام چرخاندن بیمار روی تخت همیشه او را به سمت خود بچرخانید.
• کف اتاق را خالی کنید تا هنگام کمک کردن به بیمار روی اجسام نیفتید.
• اگر بیمار بدون تعادل است اما هنوز توانایی بلند شدن دارد، مبحث افتادن را ببینید.
• اگر بیمار لازم است مدتی تنها باشد، مطمئن شوید که تلفن و شماره‌‌‌های اضطراری در دسترس وی قرار دارد.

در موارد زیر با پزشک تماس بگیرید:

• ضعیف‌‌‌تر شدن بیمار
• افتادن
• بروز سردرد، تاری دید، گزگز شدن و کرختی.
• تغییرات سطح هوشیاری مانند بروز گیجی و خواب‌آلودگی شدید.
• وجود دردی که بدتر می‌‌‌شود.